أيث-روما 2 - ثريفيث 2020لْحِسَاب ن أَربِّـي اَقَاث نِيشَان 1 إِذن آي اَرْيَاز، شك مڒَا تْعيَّابذ خ يِوْذَان، أَتَاف وَار غَارك بُو ڒْحَقّ مِين مَا ثعْنِيذ. لِأَنَّا خْمِي تْعيَّابذ خ شَان يِجّن، تْعيَّابذ خ يِيخف نّش، مَايمِّي؟ لِأَنَّا شك تݣّذ كِيف-كِيف مَامّش تݣّن نِثْنِي! 2 وَاه، نشِّين نسّن قَا لْعِقَاب ن أَربِّـي يهوَّا نِيشَان خ يِنِّي يتݣّن ثِمسْڒَايِين-أَ. 3 آي اَرْيَاز، إِيوَا مِين تْفكَّرذ؟ مَا اَذ تْنجْمذ زِي لْعِقَاب ن أَربِّـي وَامِي تْعيَّابذ خ يِيْنَا أُو شك تݣّذ ثْمسْڒَايِين-أَ كِيف-كِيف اَم نِثْنِي؟ 4 نِغ ثْسحْقَارذ لْحَنَانَا يمْغَارن ن أَربِّـي ذ صّْبَر نّس ذ ڒْخَاضَر إِي غَارس؟ مَا وَار ثْسِّينذ أَربِّـي س لْحَنَانَا نّس يرزُّو اَش د يسْبيّن اَبْرِيذ بَاش اَذ تُوْبذ؟ 5 وَلَكِن شك س ثْغنَّانْت-أَ إِي ذَايك ذ وُوْڒ نّش وَار يتُوْبن شَا تسْمُوْنِيذ اَغْضَاب إِ يِيخف نّش اَڒ يُوْم لْحِسَاب ذ لْعِقَاب، نْهَار إِي ذِي د غَا يمظْهَار ڒْحُكم ن أَربِّـي س ڒْحَقّ. 6 ثُمَّا اَذ يخدْجس أَربِّـي مْكُڒ يجّن خ ڒخْذَايم نّس. 7 أَذَاسن يُوْش ثُوْذَارْث وَار يفنِّين شَا إِ يِنِّي يصبَّارن تݣّن لْحَسَانَاث، لِأَنَّا رزُّوْن خ لْهِمَّا ذ ؤُوقَّار ذ ثُوْذَارْث نِّي يتْدُوْمَان. 8 وَلَكِن اَغَارْسن يِيڒِي لْحِسَاب ذ لْعِقَاب غَار يِنِّي يرزُّوْن إِ يِيخف نْسن وَاهَا ذ يِنِّي وَار يتْطِيعِين شَا إِ لْحَقِيقَا ذفَّارن مِين وَار يدْجِين شَا نِيشَان. 9 أَذ يِيڒِي ؤُزِيَّار ذ تَمَارَا خ كُڒ بْنَاذم يتݣَّن سَّيِّئَاث، خ يِنِّي زِي أَيث-إِسْرَائِيل ذ يمزْوُوْرَا عَاذ ذ يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل. 10 وَلَكِن اَذ تِيڒِي لْهِمَّا ذ ؤُوقَّار ذ ڒهْنَا إِ مَارَّا يِنِّي يتݣَّن لْحَسَنَاث، أَيث-إِسْرَائِيل ذ يمزْوُوْرَا عَاذ ذ يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل. 11 لِأَنَّا أَربِّـي وَار يتݣّ شَا س وُوْذمَاون. 12 شُوْف، مَارَّا يِنِّي يعصَّان نِثْنِي وَار غَارْسن تِيڒِي بُو شَّرِيعَا، أَتَاف اَذ فْنَان بْڒَا شَّرِيعَا. وَلَكِن يِنِّي يعصَّان اَتَاف غَارْسن شَّرِيعَا، أَذ تْوَاحَاكْمن عْلَاحْسَاب شَّرِيعَا نِّي. 13 لِأَنَّا يوْذَان وَار تْمصْڒِيحن شَا اَك أَربِّـي مڒَا تْصنَّاطن وَاهَا إِ وَاوَاڒ ن شَّرِيعَا؛ لَّا، يِنِّي يتݣّن اَرَّاي س مِين ذَايس ذِي شَّرِيعَا، أَتَاف ذ يِنِّي إِي يتْمصْڒَاحن اَك أَربِّـي. 14 أُو ذ صَّح، يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِل وَار غَارْسن شَا شَّرِيعَا، مَعْلِيك تݣّن اَرَّاي س نِّيْيث نْسن مِين ذَايس ذِي شَّرِيعَا ن مُوْسَى، أَتَاف نِثْنِي اَذ يڒِين ذ شَّرِيعَا س يِيخف نْسن وَاخَّا وَار غَارْسن شَا شَّرِيعَا ن مُوْسَى. 15 يِيْنَا سظْهَارن-د بلِّي مِين يُوْرِين ذِي شَّرِيعَا اَقَاث غَارْسن يُوْرَا ذݣ وُوْڒَاون نْسن. ڒَعْقُوْڒَاث نْسن إِي زِي صَحّن مَانَايَا، ضَّمِير نْسن يعدْجم-اَسن خْمِي تݣَّن مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان نِغ ذ مِين يدْجَان وَار يحْڒِين. 16 ئِقَّار لْإِنْجِيل إِي زِي تْحدَّاثغ: مَانَايَا اَذ يِيڒِي ذِي نْهَار نِّي خْمِي غَا يحَاسب أَربِّـي خ وفُوْس ن عِيْسَى لْمَسِيح مَارَّا مِين ينُوْفَّرن ذݣ وُوْڒَاون ن يِوذَان. مِين يُوْرِين خ أَيث-إِسْرَائِيل ذِي شَّرِيعَا ن سِيذْنَا مُوْسَى؟ 17 إِيوَا شك، مڒَا ثْحسّْبذ يخف نّش ذ اَئِسْرَائِيلِي، تْرَاجِيذ زِي شَّرِيعَا، تفْتَخَارذ س لْعَلَاقَا نّش اَك أَربِّـي. 18 مڒَا شك ثسّْنذ مِين يخس أَربِّـي، ثسّْنذ عَاوذ اَذ تِيخْضَرذ مِين يدْجَان نِيشَان لِأَنَّا شَّرِيعَا ن مُوْسَى ثسْفهَّام-يش. 19 مڒَا شك اَقَاش متْأَكّد ثْزمَّرذ اَذ تْسُوْيُوْرذ يضَرْغَاڒن، شك عَاوذ اَقَاش ذ نُّوْر إِ يِنِّي يدْجَان ذِي ثَادْجسْت، 20 ثْنصّْحذ يِنِّي وَار يسِّينن، ثْسڒْمَاذذ يمزيَانن، لِأَنَّا غَارك ذِي شَّرِيعَا ن مُوْسَى مَارَّا ثُوْسْنَا ذ لْحَقِيقَا. 21 إِيوَا شك إِي يسڒْمَاذن يِنِّي، مَايمِّي وَار ثْسڒْمِيذذ شَا يخف نّش؟ شك تْحدَّاثذ ثقَّارذ: "وَار تَاشَار شَا." ئِي شك، مَا تَاشَارذ؟ 22 ثقَّارذ: "وَار زنَّا شَا." ئِي شك، مَا ثْزنِّيذ؟ شك تْعِيفِّيذ لأَصْنَام. ئي شك، مَا تَاشَارذ زِي ثمْزِيذَاوِين؟ 23 شك يتفْتَخَارن زِي شَّرِيعَا، مَا وَار تْوقَّرذ شَا أَربِّـي خْمِي ثْعصِّيذ مِين ذَايس ذِي شَّرِيعَا ن مُوْسَى؟ 24 أَقَا مَامّش يقَّار لْكِتَاب: <آي أَيث-إِسْرَائِيل، خ سَّبَاب نْوم مِينْزِي قَّارن اَوَاڒن وَار يحْڒِين خ يِيسم ن أَربِّـي يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل.> 25 شك مڒَا ثْخدّْمذ س مِين ذَايس ذِي شَّرِيعَا، أَتَاف طَّهَارث نّش اَذ تِيڒِي غَارس اَرْبح. وَلَكِن مڒَا ثْعصِّيذ شَّرِيعَا، أَتَاف اَذ تِيڒِيذ اَخْمِي وَار ثݣِّيذ شَا طَّهَارث. 26 إِنَّمَا، مڒَا ذِنِّي شَان يِجّن وَار يݣِّي شَا طَّهَارث، نتَّا يخدّم س مِين ذَايس ذِي شَّرِيعَا ن مُوْسَى، أَتَاف وَانِيتَا يتْوَاحسَاب اَخْمِي يݣَّا طَّهَارث. 27 يعْنِي ونِّي يخدّْمن س مِين ذَايس ذِي شَّرِيعَا ن مُوْسَى، وَاخَّا وَار يݣِّي شَا طَّهَارث ذِي دَّات، أَخَاش يحْكم شك إِي غَار يدْجَا لْكِتَاب نِّي ذ طَّهَارث. مَايمِّي؟ لِأَنَّا شك ثْعصِّيذ شَّرِيعَا. 28 لِأَنَّا ونِّي يدْجَان ذ أَئِسْرَائِيلِي ذ صَّح، وَار يدْجِي اَم ونِّي د يتْبَانن اَم يسْرَائِيلِيْين ذِي دَّات وَاهَا. عَاوذ طَّهَارث ن صَّح وَار ثدْجِي شَا ذ ثنِّي د يتْبَانن غَار بَرَّا وَاهَا خ دَّات. 29 وَلَكِن اَئِسْرَائِيلِي يدْجَان ذ صَّح يتِيڒِي غَارس مَانَايَا غَار ذَاخڒ. أُو ذ طَّهَارث ن صَّح تِيڒِي ذݣ وُوْڒ س أَرُّوح ن أَربِّـي، وَار يدْجِي بُو س شَّرِيعَا. بْنَاذم-أَ وَار ث تْشكَّرن شَا يِوْذَان، ئِتْشكَّر-يث أَربِّـي. |