يعيبرانيين 7 - ثريفيث 2020لْفِرْقَا ن ڒفْقِي اَمقّْرَان مَلِكِيصَادِق 1 شُوْف، مَلِكِيصَادِق نِّي تُوْغَاث نتَّا ذ اَزدْجِيذ ن ثنْدِينْت ن سَالِيم ذ ڒفْقِي ن سِيذِي أَربِّـي يُوْعْڒَان. ئِرُوْح يمڒْقَا اَك بْرَاهِيم يبَرك-يث. مَانَايَا يوْقع وَامِي د يتْروَّاح بْرَاهِيم زِي ڒْحَرْب نِّي إِي ذِي يغْڒب يزدْجِيذن. 2 يُوْشَا-ٱس بْرَاهِيم إِ مَلِكِيصَادِق ڒَعْشُوْر، عشْرَا ذِي مِيَّا زِي مَارَّا. ذ اَمزْوَارُو ڒْمَعْنَا ن يِيسم-أَ ن مَلِكِيصَادِق يخس اَذ يِينِي <أَزدْجِيذ ن صُّلْح.> أُو عَاوذ نتَّا ذ لْمَلِك ن ثنْدِينْت ن سَالِيم يعْنِي ذ اَزدْجِيذ ن ڒهْنَا. 3 وَار غَارس نْتِيف لَّا بَابَاس لَّا يمَّاس لَّا ڒجْذُوْذ نّس. وَار غَارس نْتِيف اَمزْوَارُو ن ڒِيَّام نّس ؤُڒَا ذ اَنݣَّارُو ن ثُوْذَارْث نّس. نتَّا يتْشَابَّاه ذِي مِّيس ن أَربِّـي، ئِدَّر اَم ڒفْقِي اَمقّْرَان إِ ڒبْدَا. 4 إِيوَا فكَّرث نتَّا مشْحَاڒ ذ اَمقّْرَان، وَاخَّا ذ جدِّيثْنغ اَمقّْرَان بْرَاهِيم يُوْشَا-ٱس ڒَعْشُوْر، عشْرَا ذِي مِيَّا زِي مَارَّا اَݣْڒَا نِّي إِݣ يرْبح زݣ يزدْجِيذن نِّي! 5 ذِنِّي عَاوذ يجّن ن ڒُوْصِيّث ذِي شَّرِيعَا ن مُوْسَى تْوصَّا يِنِّي يدْجَان ذ ڒْفُقَهَا زِي أَيث-لَاوِي اَذ يْسِين ڒَعْشُوْر زݣ يِوْذَان يعْنِي زِي أَيثْمَاثْسن، وَاخَّا ؤُڒَا ذ أَيثْمَاثْسن يجِّي-ثن-د جدِّيثْسن اَمقّْرَان بْرَاهِيم. 6 وَلَكِن اَرْيَاز-أَ مَلِكِيصَادِق وَار يدْجِي شَا زِي أَيث-لَاوِي، ئِيْسِي ڒَعْشُوْر زِي بْرَاهِيم أُوْشَا مَلِكِيصَادِق يبَرك بْرَاهِيم ونِّي ؤُمِي غَار دْجَان لْوُعُوْد. 7 أُو بْڒَا شّكّ ونِّي اَمقّْرَان اَذ يُوْش لْبَرَكَا إِ ونِّي اَمزْيَان. 8 أَيث-لَاوِي إِݣ يكسِّين ڒَعْشُوْر يعْنِي نِثْنِي ذ يوْذَان عَادِي تْمتَّان. وَلَكِن مَلِكِيصَادِق إِݣ ييْسِين ڒَعْشُوْر نِّي يشهّذ خَاس لْكِتَاب بلِّي نتَّا يدَّر. 9 إِيوَا نْزمَّر أَ نِينِي لَاوِي نتَّا س يِيخف نّس إِي يكسِّي ڒَعْشُوْر زݣ يِوْذَان، يسّكّ-يث خ وفُوْس ن بْرَاهِيم غَار مَلِكِيصَادِق لِأَنَّا بْرَاهِيم نتَّا ذ جدِّيس اَمقّْرَان. 10 مَامّش مَانَايَا؟ وَامِي بْرَاهِيم يمڒْقَا اَك مَلِكِيصَادِق، تُوْغَا لَاوِي عَاذ غَار ذَاخڒ ن دَّات ن بْرَاهِيم يعْنِي جدِّيس اَمقّْرَان. 11 إِذن، مَعْلِيك شّْغڒ نِّي إِي خدّْمن ڒْفُقَهَا ن أَيث-لَاوِي وَار ذَاس ينْقِيس وَالُو، مَايمِّي عَاذ تُوْغَا غَا نحْذَاج اَذ د يَاس يجّن ن ڒفْقِي نّغْنِي اَمشْنَاو لْفِرْقَا ن مَلِكِيصَادِق، مَاشِي زِي لْفِرْقَا نِّي عَادِي ن هَارُوْن ن أَيث-لَاوِي؟ 12 أُو شُوْف، مڒَا يبدّڒ شّْغڒ نِّي إِي خدّْمن ڒْفُقَهَا ن أَيث-لَاوِي اَتَاف وَا لَابُد اَذ تْبدّڒ عَاوذ شَان ڒْحَاجث ذِي شَّرِيعَا. 13 لِأَنَّا ونِّي إِي خف نسَّاوَاڒ يعْنِي عِيْسَى نتَّا يُوْسَا-د زِي ثقْبِيڒْث نّغْنِي مَاشِي زِي ثقْبِيڒْث ن أَيث-لَاوِي. زِي ثقْبِيڒْث نّس عمَّارْص وَار يخْذِيم شَان يِجّن ذ ڒفْقِي غَار ڒْمذْبَاح. 14 لِأَنَّا نسّن سِيذِيثْنغ يُوْسَا-د زِي ثقْبِيڒْث ن أَيث-يَهُوْذَا. عمَّارْص مَا ينَّا مُوْسَى اَذ د فّْغن ڒْفُقَهَا زِي ثقْبِيڒْث نِّي. 15 ڒخُّو مَارَّا مَانَايَا يتْوَاظْهَار-د مْلِيح وَامِي د يمظْهَار يجّن ن ڒفْقِي نّغْنِي، يعْنِي ذ عِيْسَى، اَمشْنَاو لْفِرْقَا ن مَلِكِيصَادِق. 16 يعْنِي مَاشِي عْلَاحْسَاب يجّن ن ڒُوْصِيّث خ ڒجْذُوْذ نّس زِي شَّرِيعَا إِي ث يَارِّين ذ ڒفْقِي؛ لَّا، نتَّا ذ ڒفْقِي عْلَاحْسَاب جّْهذ ن ثُوْذَارْث نّس عمَّارْص اَذ تفْنَا. 17 أَقَا يشهّذ خَاس لْكِتَاب: <شك ذ ڒفْقِي إِ ڒبْدَا اَمشْنَاو لْفِرْقَا ن مَلِكِيصَادِق.> 18 ڒُوْصِيّث نِّي ذ ثَقْذِينْت ثتْوَابدّڒ وَامِي ثتْوَاحْسَاب ثضْعف بْڒَا نّْفَع. 19 ئِفّغ-د يجّن لْأَمَال حْسن زِي ڒُوْصِيّث نِّي، زَّايس إِي غَا نْقَارّب غَار أَربِّـي ڒَاحقَّاش شَّرِيعَا ن مُوْسَى وَار د تَارِّي ؤُڒَا ذ يجّن ڒْحَاجث وَار ذَايس بُو ڒْعِيب. 20 لْأَمَال-أَ وَانِيتَا مَاشِي وَاحْذس، أَكِذس يجّن ن ثْجَادْجِيث. يِنِّي يذوْڒن قْبڒ ذ ڒْفُقَهَا اَرِّين-ثن ذ ڒْفُقَهَا بْڒَا ثْجَادْجِيث. 21 وَلَكِن عِيْسَى يَارِّي-ث أَربِّـي ذ ڒفْقِي س يِجّن ن ثْجَادْجِيث وَامِي ذَاس ينَّا: <أَقَا سِيذِي أَربِّـي يجُّوْدْج أُو عمَارْص اَذ يبدّڒ اَرَّاي نّس، ينَّا-ٱس قَا شك ذ ڒفْقِي إِ ڒبْدَا.> 22 ثْجَادْجِيث نِّي ن أَربِّـي ذ نتَّاث إِݣ يَارِّين عِيْسَى اَذ يضمّن يجّن ن ڒْعَهذ حْسن زِي ڒْعَهذ نِّي اَقْذِيم. 23 ڒْفُقَهَا نِّي ن أَيث-لَاوِي نِثْنِي اَطَّاس إِذْسن، مَايمِّي؟ لِأَنَّا ڒْموْث وَار ثن تجِّي شَا اَذ دُوْمن ذِي ڒْخذْمث نْسن. 24 وَلَكِن عِيْسَى ڒْخذْمث نّس ن ڒفْقِي اَذ تقِّيم وَار تْوَاكِّيس شَا لِأَنَّا نتَّا يتْدُوْمَا إِ ڒبْدَا. 25 خ مَانَايَا يِنِّي زَّايس يتْقَارَّابن غَار أَربِّـي يزمَّر عِيْسَى اَثن يسنْجم إِ ڒبْدَا. مَايمِّي؟ لِأَنَّا نتَّا يدَّر إِ ڒبْدَا اَذَايْسن يتْشَفَاع. 26 شُوْف، ئِجّن ن ڒفْقِي اَمقّْرَان اَم وَانِيتَا ذ نتَّا إِي نحْذَاج. نتَّا عَظِيم، بْڒَا ڒْعِيب، ئِصْفَا، ئِنعْزڒ زݣ يِوْذَان إِي ݣِّين ڒْمُعْصِيّث، ئِتْوَاسمْغَار يُوْعْڒَا خ يجنَّاثن. 27 نتَّا مَاشِي اَم ڒْفُقَهَا نِّي نّغْنِي يمقّْرَانن تحْذَاجَان نِثْنِي اَذ قدّْمن دْبِيحَاث كُڒ نْهَار يعْنِي خ ڒْمُعْصِيَاث نْسن أُو منْبَعْد خ ڒْمُعْصِيَاث ن يِوْذَان. مَايمِّي؟ لِأَنَّا يݣَّا مَانَايَا عِيْسَى يشْتن ن ثْوَاڒَا إِ ڒبْدَا قَاع وَامِي يقدّم يخف نّس ذ لْفِدْيَا خ يِوْذَان. 28 لِأَنَّا شَّرِيعَا ن مُوْسَى تَارَّا يرْيَازن س ضُّوْعف نْسن اَذ يڒِين ذ ڒْفُقَهَا يمقّْرَانن. وَلَكِن أَربِّـي س ثْجَادْجِيث نّس إِي د يُوْسِين منْبَعْد إِ شَّرِيعَا ن مُوْسَى يَارَّا مِّيس ذ ڒفْقِي اَمقّْرَان يذْوڒ نتَّا بْڒَا ڒْعِيب قَاع إِ ڒبْدَا. |