22 أيث-كورينث 10 - ثريفيث 2020أَرَّسُوْل بُوْلُس يتْذَافَاع خ ڒْخذْمث نّس 1 فَا نش ذ بُوْلُس، س يِيخف ينُو تْطَالَابغ-كنِّيو س تَّوَاضُع ذ لْحَنَانَا ن لْمَسِيح. وَاه، ثقَّارم نش زَعْمَا ترْجِيجِيغ خْمِي تِيڒِيغ اَكِذْوم، خْمِي تْغَابغ خَاوم تْقسِيحغ. 2 تتَّارغ-كنِّيو بَاش وَار ذَايِي تِيجِّيم شَا اَذ يڒِيغ قسْحغ اَك ڒبْعَاض زَّايْوم اَم تْرَاجِيغ نش اَذ ݣّغ، ڒبْعَاض-أَ تْفكَّارن قَا نتْعِيش س اَرَّاي ن بْنَاذم وَاهَا. 3 ذ صَّح نتْعِيش اَم بْنَاذم، وَلَكِن وَار نتْحَارِيب شَا اَم بْنَاذم. 4 ڒسْنَاح نّغ مَاشِي اَم ونِّي إِݣ يسْخدَّام بْنَاذم، غَارْنغ يجّن ن ڒسْنَاح نّغ زِي سِيذِي أَربِّـي زَّايس إِي نتْرزَّا يمُوْشَان يجهْذن. 5 نتْرزَّا اَوَاڒن ذ كُڒ اَرَّاي إِي ذِي يدْجَا تَّكبُّر إِݣ يتْعَارَّاضن إِ مِين نسّن خ أَربِّـي. نْحبّس كُڒ لْفِكْرَا حمَا اَتَاف اَذ تْطَاع إِ لْمَسِيح. 6 خْمِي غَا ثسِّيوْضم كنِّيو نِيشَان طَّاعَا نْوم، أَتَاف نشِّين أَ نِيڒِي نْسوْجَاذ بَاش أَ نْعَاقب ونِّي وَار يتْطِيعِين شَا. 7 كنِّيو ثْخزَّرم غَار مِين د يتْبَانن خ وُوْذم وَاهَا. مڒَا شَان يِجّن متْأَكّد نتَّا زِي لْمَسِيح أُو لَابُد اَذ يفكَّر ؤُڒَا ذ نشِّين زِي لْمَسِيح أَم نتَّا. 8 وَاخَّا تفْتَخَرغ شْوَايْت س صَّرَاحَا-يَا خ سُّلْطَا نِّي إِي ذَانغ يُوْشَا سِيذِيثْنغ، وَلَكِن وَار تْسذْحِيغ شَا زِي مَانَايَا. سُّلْطَا-يَا يُوْشَا-ٱنغ-ت حمَا اَكنِّيو نْسجْهذ مَاشِي حمَا اَكنِّيو نرز. 9 وَار خْسغ شَا اَذَاوم تْغِيڒ بلِّي نش اَكنِّيو سِيݣّْوْذغ س ثبْرَاثِين ينُو. 10 لِأَنَّا قَّارن خَافِي ڒبْعَاض زَّايْوم قَا ثِبْرَاثِين ن بُوْلُس جهْذنْت قسْحنْت. أُو قَّارن عَاوذ وَلَكِن خْمِي اَكِذْنغ يتِيڒِي نتَّا س يِيخف نّس يتضْعِيف اَوَاڒن نّس خْوَان. 11 لَّا! ونِّي يسَّاوَاڒن اَمنِّي يتْخصَّا-يَاس اَذ يسّن مِين نعْنَا نشِّين ذِي ثبْرَاثِين-أَ نّغ اَخْمِي نتْغَاب، أَمنِّي إِي غَا نخْذم خْمِي د نْحطَّار. 12 شُوْف، وَار نْزمَّر أَ نْقَرَن يخف نّغ نِغ أَ نْمثّل يخف نّغ اَك يِنِّي يتْشكَّارن إِ يِيخف نْسن. يِيْنَا خْمِي تْميَّازن يخف نْسن اَك وَايَاوْيَا نِغ تْمثَّالن يخف نْسن اَك وَايَاوْيَا يعْنِي ذَايْسن ڒقْفَاڒث. 13 وَلَكِن نشِّين أَ نفْتَخَر س مِين يدْجَان نِيشَان مَاشِي كْتَار، أَ نفْتَخَر س مِين ذَانغ يكلّف أَربِّـي يعِنِي خَاوم كنِّيو. 14 إِيوَا كنِّيو، مَا يكلّف-اَنغ أَربِّـي خَاوم نِغ لَّا؟ وَاه، نشِّين نُوْوض-د غَارْوم، نُوْسَا-د غَارْوم ذ يمزْوُوْرَا س لْإِنْجِيل ن لْمَسِيح. 15 وَار نْتفْتَخَر شَا س ڒْخذْمث إِي ݣِّين مِيدّن يعْنِى بَاش أَ نَاوِي شَّان نّس؛ لَّا، نشِّين نتْمنَّا اَذ تَرْنِيم ذِي لْإِيمَان نْوم بَاش عَاوذ لْحُدُوْد نّغ اَكِذْوم يتْمَارْنِي. 16 أَمُّو نشِّين أَ نْبشَّر س لْإِنْجِيل ذݣ يمُوْشَان اَغِيڒِين نْوم، أَقَا وَار نخْس شَا أَ نفْتَخَر س ڒْخذْمث إِي ݣِّين مِيدّن. 17 مَامش يقَّار لْكِتَاب: <ونِّي يرزُّوْن اَذ يفْتَاخَر، أَذ يفْتَاخَر نتَّا زِي سِيذِي أَربِّـي.> 18 لِأَنَّا مَاشِي ونِّي يتْقدَّامن يخف نّس إِي غَا يتْوَاقبّْڒن؛ لَّا، ونِّي إِي غَا يتْوَاقبّْڒن ذ سِيذِي أَربِّـي إِي ث غَا يقدّْمن. |