1 أيث-سلونيك 4 - ثريفيث 2020ئِجّن ن ثُوْذَارْث إِي خف غَا يَارْضَا سِيذِي أَربِّـي 1 فَا آي أَيثْمَا عْلَاحْسَاب ثِمسْڒَايِين نّغْنِي، كنِّيو قَا ثْقبْڒم زَّايْنغ مَامش إِي غَا ثْعِيشم بَاش اَخَاوم يَارْضَا أَربِّـي؛ أَمنِّي عَاوذ إِي تْعِيشم. ڒخُّو ذِي عِيْسَى لْمَسِيح نتْحشَّام-يكنِّيو نتْوصَّا-كنِّيو بَاش اَذ تݣّم عَاذ كْتَار. 2 شُوْف، ثسّْنم ثِمسْڒَايِين نِّي إِي زِي كنِّيو نْوصَّا س سُّلْطَا ن عِيْسَى لْمَسِيح. 3 أَقَا ڒْخَاضَر ن أَربِّـي يتْخصَّا-كنِّيو اَذ تِيڒِيم ثصْفَام اَذ تْبعّْذم زِي لْفَسَاد. 4 ئِتْخصَّا اَذ تسّْنم مَامش غَا ثْحكْمم خ دَّات نْوم عْلَاحْسَاب مِين يدْجَان مُقدّس ذَايس اَوقَّار. 5 مَاشِي اَذ تْعِيشم ذِي شّهْوث ن دَّات نْوم مَامّش تݣّن ڒݣْنُوْس وَار يسِّينن شَا أَربِّـي. 6 عْلَاحْسَاب مَانَايَا يتْخصَّا لَابُد ؤُڒَا ذ يجّن وَار يضدْجم ؤُمَاس وَار ث يتْغشِّي شَا لِأَنَّا ذ سِيذِيثْنغ إِݣ يتْخدْجَاسن خ مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ مَامّش ذَاوم ث ننَّا قْبڒ نعْڒم-اَوم خَاس. 7 مِينْزِي أَربِّـي وَار ذَانغ د يڒَاغِي شَا بَاش أَ نْعِيش ذِي مِين يخنْزن؛ لَّا، ئِڒَاغَا-يَانغ-د أَ نْعِيش ذِي مِين يصْفَان. 8 فَلِيهَذَا ونِّي يتَاݣِين اَذ يذْفَار ڒُوْصِيّث-أَ ثَانِيتَان اَتَاف مَاشِي يتَاݣِي إِ بْنَاذم، ئِتَاݣِي إِ أَربِّـي ونِّي إِي ذَاوم د يتِيشّن أَرُّوْح نّس يقدّْسن. 9 ڒخُّو عْلَاحْسَاب ڒمْحِبّث جَارَاوم وَار نْتحْذِيجِي شَا عَاذ اَذَاوم نَارِي، مَايمِّي؟ مِينْزِي يسڒْمذ-يكنِّيو أَربِّـي س يِيخف نّس اَذ تخْسم اَيَاوْيَا. 10 وَاه، ذ صَّح تخْسم مَارَّا أَيثْمَاثْوم إِي كِذْوم يتْعِيشن ذِي لْإِقْلِيم ن مَاسِدُوْنْيَا. وَلَكِن نتْوصَّا-كنِّيو آي أَيثْمَا اَذ تَرْنِيم عَاذ كْتَار. 11 نتْوصَّا عَاوذ اَذ تْحَوْڒم بَاش اَذ تْعِيشم ذِي ڒْهُدْنث، أَذ تَاذْفم ذِي شّْغُوْڒَاث نْوم وَاهَا، أَذ تْخذْمم س يفَاسّن نْوم. أَمنِّي إِي كنِّيو نتْوصَّا قْبڒ. 12 حمَا اَذ تُوْيُوْرم س لْمَعْقُوْل اَك يِنِّي غَار بَارَّا نْوم وَار يُوْمِينن شَا، وَار تحْذِيجِيم وَالُو زِي حَدّ. عْلَاحْسَاب ڒْمُوْمِنِين إِي يمُّوْثن 13 فَا آي أَيثْمَا، وَار نخْس شَا اَذ تْقفْڒم إِ يِيخف نْوم عْلَاحْسَاب يِنِّي يطّْصن ذݣ يمضْڒَان بَاش وَار تْخيِّيقم شَا اَم يِنِّي نّغْنِي وَار ذِي يدْجِي بُو لْأَمَال. 14 شُوْف، نشِّين نْتَامن بلِّي عِيْسَى يمُّوْث يكَّر-د، نْتَامن عَاوذ بلِّي أَربِّـي عَاذ اَذ ييْسِي يِنِّي يطّْصن ذݣ يمضْڒَان إِي يُوْمْنن زِي لْمَسِيح اَذ يڒِين اَك عِيْسَى. 15 عْلَاحْسَاب اَوَاڒ ن سِيذِيثْنغ نقَّار-اَوم قَا نشِّين يعْنِي يِنِّي عَاذ يدَّرن يعْنِي يِنِّي عَاذ يقِّيمن ذِي دُّنشْت-أَ خْمِي د غَا يَاس سِيذِيثْنغ قَا نشِّين وَار نتْݣَعِّيذ شَا ذ يمزْوُوْرَا خ يِنِّي يطّْصن ذݣ يمضْڒَان. 16 لِأَنَّا سِيذِيثْنغ اَقَا اَذ د يهْوَا س يِيخف نّس زݣ وجنَّا س يِجّن ن ثْغُوْيّث ثمْغَر ذ يِجّن ن ثْمِيجَّا ن لْمَلَاك نِّي اَمقّْرَان ذ زَّامَّار نِّي يتْصُوْضن ن أَربِّـي، ڒخْدّنِّي يمتِّينن تُوْغَا يُوْمْنن زِي لْمَسِيح اَذ د كَّرن ذ يمزْوُوْرَا. 17 سّنِّي نشِّين يعْنِي يِنِّي عَاذ يدَّرن يعْنِي ينِّي عَاذ اَقَانغ ذِي دُّنشْت-أَ اَتَاف اَكِذْسن نتْوَارْفع غَار وجنَّا ذݣ يسيْنُوْثن بَاش أَ نْمڒْقَا اَك سِيذِيثْنغ ذِي لْهَوَا. وَا ٱمنِّي اَكِذس نِيڒِي إِ ڒبْدَا. 18 إِذن، شجّْعث اَيَاوْيَا س وَاوَاڒن-أَ. |