1 بطرس 4 - ثريفيث 2020اَرنِّيث ذِي لْإِيمَان نْوم 1 فَا عِيْسَى لْمَسِيح يتْوَاعدّب ذِي دَّات نّس. خ مَانَايَا عَاوذ كنِّيو اَذ تسْجهْذم يخف نْوم س اَرَّاي نِّي نّس. مَايمِّي؟ مڒَا ثتْوَاعدّْبم ذِي دَّات نْوم، صَافِي ثْبعّْذم عَاوذ خ ڒْمُعْصِيّث. 2 خ مَانَايَا نْهُوْرَاث نِّي إِي ذَاوم يتْغِيمَان ذِي دَّات نْوم مَاشِي اَثن ثْسعْذُوْم عْلَاحْسَاب شّهَاوَاث ن بْنَاذم؛ لَّا، سعْذُوْم-ثن عْلَاحْسَاب ڒْخَاضَر ن أَربِّـي. 3 إِيوَا صَافِي، ثجِّيْوْنم زِي مِين تُوْغَا تْعِيشم عْلَاحْسَاب مِين رزُّوْن اَذ ݣّن لْكُفَّار يعْنِي ڒقْبَاحث ذ شّهَاوَاث ثِعفَّانِين ذ وَاطَّاس ن شّْرب ذ لْفَسَاد ذ زّْهُو ذ لْعِبَادَا ن لْأَصْنَام يعِيفّن. 4 تْعجِّيبن نِثْنِي يعْنِي مڒَا كنِّيو وَار كِذْسن تِيْذْفم شَا ذِي لْفَيَضَان ن ؤُفلّس-أَ اَذ قِّيمن عَاوذ تْزَوَّارن-كنِّيو. 5 وَلَكِن لْحِسَاب نْسن اَث يݣّ ونِّي يوجّْذن اَذ يحَاسب يِنِّي يدَّرن ذ يِنِّي يمُّوْثن. 6 خ سَّبَاب-أَ تْوَابشَّرن س لْإِنْجِيل ؤُڒَا ذ يمتِّينن. مُّوْثن مَامّش تْمتَّان يِوْذَان مَارَّا، وَلَكِن نِثْنِي اَذ دَّرن س أَرُّوْح نْسن عْلَاحْسَاب لْغَرَض ن أَربِّـي. ڒْمُوْمِنِين أُو لَابُد اَذ سْتعْمَالن لْقُدْرَاث نْسن 7 أَقَا يُوْسَا-د ونݣَّارُو ن مَارَّا ثِمسْڒَايِين. إِذن يتْخصَّا اَذ د تَارّم ڒْبَاڒ نْوم اَغَارْوم يِيڒِي ڒَعْقڒ نْوم بَاش اَتَاف اَذ تْزمَّرم اَذ تْࢲَادْجم. 8 مِين يدْجَان مُهِم قَاع؟ ئِتْخصَّا اَذ تْحِبّم اَيَاوْيَا زݣ وُوْڒ مِينْزِي ڒمْحِبّث ثْقطَّا خ وَاطَّاس ن دُّنُوْب. 9 لَابُد اَذ تْرحّْبم زݣ وَايَاوْيَا اَم ينوْجِيون بْڒَا مَا ٱذ تْشثْشَام. 10 ئِتْخصَّا-يَاس إِ مْكُڒ يجّن اَذ يسخْذم لْقُدْرَا نِّي إِي ذَاس يمُّوْشن اَك يِوْذَان. أَذ يسخْذم نِيْشَان لْبَرَكَا ن أَربِّـي إِي زِي يتْكلَّاف كُڒ نُّوْع نّس. 11 ونِّي ؤُمِي يمُّوْش اَذ يسِّيوڒ يتْخصَّا-يَاس اَذ يسِّيوڒ اَم ونِّي يسَّاوَاڒن اَوَاڒن ن أَربِّـي. ونِّي ؤُمِي يمُّوْش اَذ يخْذم يتْخصَّا-يَاس اَذ يخْذم اَم ونِّي يخدّْمن س جّْهذ إِݣ يتِيشّ أَربِّـي. حمَا س مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ اَذ يتْوَاحْمذ أَربِّـي س وفُوْس ن عِيْسَى لْمَسِيح. أَغَارس ثِيڒِي لْعَظَمَا ذ ڒحْكَام إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث. آمِين. ڒْمِحْنث ن ونِّي ييُوْمْنن س لْمَسِيح 12 آي يمْعِيزّن ينُو، وَار تْعجِّيبم شَا عْلَاحْسَاب ڒْمِحْنث-أَ إِي خَاوم د يوْضَان اَم ثْمسِّي بَاش اَكنِّيو ثْجَرّب. وَار تْفكَّرث شَا بلِّي مَانَايَا عَاجِب. 13 لَّا، ئِتخصَّا كنِّيو اَذ تْفَرْحم وَامِي ثْشَرّْشم ذݣ وعدّب ن لْمَسِيح بَاش اَذ تْفَرْحم عَاوذ اَطَّاس خْمِي د غَا ثْمظْهَار لْعَظَمَا نّس. 14 مڒَا يوْذَان تُوْكَّارن-كنِّيو عْلَاحْسَاب يسم ن لْمَسِيح اَتَاف سَّعْذ نْوم، مِينْزِي أَرُّوْح ن لْعَظَمَا ذ أَرُّوْح ن أَربِّـي يمَارْس-د خَاوم. 15 حْضَام اَكِذْوم يِيڒِي يجّن جَارَاوم إِݣ يتْوَاعدَّابن مِينْزِي ينْغَا بْنَاذم نِغ يُوْشَار نِغ ذ لْمُجْرِيم نِغ يتَاذف ذِي شّْغُوْڒَاث ن مِدّن. 16 إِنَّمَا، مڒَا شَان يجّن يتْوَاعدَّاب ڒَاحقَّاش نتَّا ذ اَمَسِيحِي يتْخصَّا-ٱس وَار يتْسذْحِي شَا، أُو لَابُد اَذ يسمْغَار أَربِّـي ڒَاحقَّاش ييْسِي-د يسم نّس. 17 أَقَا ثُوْوض-د ڒْوقْث بَاش اَذ يبْذَا لْحِسَاب جَار اَيثْبَاب ن ثدَّارْث ن أَربِّـي. مڒَا اَذ يبْذَا لْحِسَاب-أَ جَارَانغ مِين غَا يوقْعن إِ يِنِّي وَار يتْطِيعِين شَا إِ لْإِنْجِيل ن أَربِّـي؟ 18 أَقَا يقَّار: <مڒَا يقْسح اَذ ينْجم شَان يِجّن زݣ يِنِّي يدْجَان نِيْشَان، مَامش غَا ݣّن يِنِّي يعصَّان، ذ يِنِّي وَار يتْطِيعِين شَا إِ أَربِّـي؟> 19 فَالِيهَذَا يِنِّي يتْوَاعدَّابن س اَرَّاي ن أَربِّـي، ئِتْخصَّا-يَاسن اَذ سلّْمن ڒَعْمَار نْسن ذݣ يفَاسّن ن لْخَالِق نْسن نتَّا إِي ذِي ثدْجَا تِّقث، أَذ قِّيمن تݣّن مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان. |