1 أيث-كورينث 2 - ثريفيث 2020أَرَّسُوْل بُوْلُس يتْبشَّار س لْمَسِيح يتْوَاصلّْبن 1 آي اَيثْمَا، نش وَامِي د ؤُسِيغ غَارْوم، ؤُسِيغ-د اَذ بشَّرغ س ڒْمَعْنَا ينُوْفَّرن ن أَربِّـي، مَاشِي ؤُسِيغ-د اَذ بشَّرغ س وَاوَاڒن يزوّْقن نِغ س ڒفْهَامث نِّي ن بْنَاذم. 2 وَامِي تُوْغَا دْجِيغ اَكِذْوم، ݣِّيغ اَذ سْشنْعغ غِير عِيْسَى لْمَسِيح أُو ذ نتَّا يتْوَاصلّْبن ذِي صَّلِيب. 3 تُوْغَا اَقَايِي اَكِذْوم س يِجّن ن ضُّعف ذ يِجّن ن ثِيݣّْوْذِي، ترْجِيجِيغ اَطَّاس. 4 مِين قَّارغ ذ مِين تْحدَّاثغ وَار يدْجِي شَا س وَاوَاڒن ن ڒفْهَامث بَاش اَكنِّيو سْقنْعن ذغْيَا؛ لَّا، سْخدَّامغ جّْهذ ن اَرُّوْح ن أَربِّـي 5 حمَا لْإِيمَان نْوم وَار يتْبدِّي شَا س ڒفْهَامث ن بْنَاذم، أَذ يبدّ س ثْزمَّار ن أَربِّـي. ڒفْهَامث إِي د يتَاسن زِي اَرُّوْح ن أَربِّـي 6 إِنَّمَا، نشِّين نسَّاوَاض يجّن ن وَاوَاڒ ن ڒفْهَامث غَار يِنِّي وَار يقِّيمن شَا ذ يمزْيَانن ذِي لْإِيمَان نْسن. وَلَكِن ڒفْهَامث-أَ وَار د تِيس شَا زِي ڒْوقْث-أَ نِغ زِي لْحُكَّام ن ڒْوقْث-أَ إِݣ يݣُّوْرن اَذ فْنَان. 7 لَّا، نشِّين نسَّاوَاض يجّن ن ڒفْهَامث ذَايس ڒْمَعْنَا ينُوْفَّرن ن أَربِّـي ذ مِين يتْوَاسْنُوْفَّرن. ئِزمّم-يت أَربِّـي قْبڒ مَا ٱذ د ثخْڒق ڒْوقْث قَاع حمَا نشِّين أَ نتْوَاسمْغَار. 8 ڒفْهَامث-أَ وَار ت يفْهِيم ؤُڒَا ذ يجّن زِي لْحُكَّام ن ڒْوقْث-أَ. لَّا، لِأَنَّا مَعْلِيك تُوْغَا ت فهْمن، إِڒِي وَار صلِّيبن شَا سِيذِيثْنغ غَار ثدْجَا لْعَظَمَا. 9 مَامش يقَّار لْكِتَاب: <مَانَاينِّي وَار ذِنِّي بُو ثِيطّ إِي ث يتْوَاڒَان، نِغ ذ اَمجُّوْن إِي ذَاس يتسْڒَان، نِغ ذ ڒَعْقڒ إِي ث يتْخَايَاڒن، مِين يسوْجذ أَربِّـي إِ يِنِّي إِي ث يتْحِبَّان.> 10 ثِمسْڒَايِين نِّي يسْمظْهَار-اَنغ-ثنْت-يد أَربِّـي س اَرُّوْح نّس. لِأَنَّا اَرُّوْح ن أَربِّـي يخزَّر ذِي ثْمسْڒَايِين مَارَّا، وَاخَّا ذ مِين يُوْدْجْغن ن أَربِّـي. 11 شُوْف، مِين يعْنَا ونِّي إِݣ يسّْنن لْأَفْكَار ن بْنَاذم غَار ذَاخڒ؟ ئِسّن-يثنْت اَرُّوْح ن بْنَاذم نِّي س يِيخف نّس. كِيف-كِيف أَربِّـي، وَار ذِنِّي حَدّ يسّن لْأَفْكَار ن أَربِّـي إِلَّا اَرُّوْح ن أَربِّـي وَاحْذس. 12 وَار ذَانغ د يُوْشِي شَا اَرُّوْح ن دُّنشْت-أَ، يُوْشَا-ٱنغ-د اَرُّوْح إِي د يُوْسِين زِي أَربِّـي حمَا أَ نفْهم ثِمسْڒَايِين نِّي إِي ذَانغ د يُوْشَا أَربِّـي بَاطڒ. 13 نسَّاوَاض مَانَايَا س وَاوَاڒن إِي وَار ثن ثْسڒْمِيذ شَا ڒفْهَامث ن بْنَاذم؛ لَّا، نسَّاوَاض-يث س وَاوَاڒن إِݣ يسڒْمَاذ اَرُّوْح ن أَربِّـي. أَوَاڒن-أَ تْشَرَّاحن لْحَقِيقَاث رُوْحِيَاث إِ يِنِّي ؤُمِي غَار يدْجَا اَرُّوْح ن أَربِّـي. 14 بْنَاذم عَادِي يتَاݣِي اَذ يقْبڒ ثِمسْڒَايِين ن اَرُّوْح ن أَربِّـي، غَارس مَانَايَا ذ ثُوْبُّوْهْڒِيَا وَاهَا. وَار يزمَّر شَا اَثنْت يفْهم، لِأَنَّا س اَرُّوْح ن أَربِّـي وَاحْذس إِي ثنْت غَا يميّز. 15 أَمَّا بْنَاذم ونِّي غَار يدْجَا اَرُّوْح ن أَربِّـي. ئِتْميَّاز مَارَّا ثِمسْڒَايِين، نتَّا وَار ذَايس يتْمِيِّيز حَدّ. 16 لِأَنَّا مَامش يقَّار لْكِتَاب: <وِيݣ يسّْنن ڒَعْقڒ ن سِيذِي أَربِّـي حمَا اَث يسفْهم؟> أُو نشِّين غَارْنغ ڒَعْقڒ ن لْمَسِيح. |