صَفَنیا 1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ کلام خداوند که در دوران یوشیا پسر آمون، پادشاه یهودا، بر صِفَنیا پسر کوشی، پسر جِدلیا، پسر اَمَریا، پسر حِزقیا نازل شد.

داوری عنقریب یهودا

² خداوند می‌گوید: «همه‌ چیزها را از روی زمین به تمامی هلاک خواهم ساخت.

³ انسان و حیوان را هلاک می‌سازم. پرندگان هوا و ماهیان دریا و سنگهای لغزش را با شریران هلاک می‌سازم. و انسان را از روی زمین ریشه​کن می‌نمایم.» سخن خداوند این است.

⁴ «و دست خود را بر یهودا و بر تمامی ساکنان اورشلیم دراز می‌نمایم. و بقیه بَعَل و اسمهای موبدان و کاهنان را از این مکان ریشه​کن می‌سازم.

⁵ و آنانی را که لشکر آسمان را بر بامها می‌پرستند، و آن پرستندگان را که به یهوه قسم می‌خورند، و آنانی را که به مِلکوم سوگند می‌خورند،

⁶ و آنانی را که از پیروی یهوه منحرف شده‌اند، و آنانی را که از خداوند را نمی‌طلبند و از او درخواست نمی نمایند.»

⁷ به حضور خداوند یهوه خاموش باش، زیرا که روز خداوند نزدیک است، چونکه خداوند قربانی‌ای آماده کرده است، و دعوت‌شدگان خود را تقدیس نموده است.

⁸ و در روز قربانی خداوند واقع خواهد شد که من بر سروران و پسران پادشاه و همه آنانی که لباس بیگانه می‌پوشند، مجازات خواهم رسانید.

⁹ و در آن روز بر همه آنانی که بر آستانه می‌جهند، مجازات خواهم رسانید، و بر آنانی که خانه خداوند خود را از ظلم و فریب پر می‌سازند.»

¹⁰ و خداوند می‌گوید: «در آن روز صدای نعره‌ای از دروازه ماهی، و ولوله‌ای از محله دوم، و شکستگی بزرگی از تپه‌ها شنیده خواهد شد.

¹¹ ‌ای ساکنان محله بازار، شیون نمایید! زیرا که تمامی تاجران تلف شده‌اند و همه آنانی که نقره را برمی‌دارند، ریشه​کن گردیده‌اند.

¹² و در آن وقت اورشلیم را به چراغها تفتیش خواهم نمود و بر آنانی که بر ته‌مانده شراب خود چرت می‌زنند، مجازات خواهم رسانید؛ وبر آنان که در دلهای خود می‌گویند: ”خداوند نه نیکویی می‌کند و نه بدی.“

¹³ بنابراین، ثروت ایشان تاراج و خانه‌های ایشان ویران خواهد شد؛ خانه‌ها بنا خواهند نمود، اما در آنها ساکن نخواهند شد. تاکستانها غرس خواهند کرد، اما شراب آنها را نخواهند نوشید.

¹⁴ روز بزرگ خداوند نزدیک است، نزدیک است و به زودی هر چه تمامتر می‌رسد. صدای روز خداوند تلخ است مرد جنگاور در آن فریاد برمی‌آورد.

¹⁵ آن روز، روز غضب است، روز تنگی و اضطراب، روز خرابی و ویرانی، روز تاریکی و ظلمت، روز ابرها و ظلمت غلیظ،

¹⁶ روز شیپور و آشوب جنگ به ضد شهرهای حصاردار و به ضد برجهای بلند.

¹⁷ من مردمان را چنان به تنگ می‌آورم که کورانه راه خواهند رفت، زیرا که به خداوند گناه ورزیده‌اند. پس خون ایشان مثل غبار و گوشت ایشان مانند سرگین ریخته خواهد شد.

¹⁸ در روز غضب خداوند، نه نقره و نه طلای ایشان، ایشان را تواند رهانید و تمامی جهان از آتش غیرت او سوخته خواهد شد، زیرا که بر تمامی ساکنان جهان هلاکتی هولناک خواهد آورد.