غزل غزلها 6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهدیگران 1 محبوب تو کجا رفته است، ای زیباترین زنان؟ محبوب تو کجا توجه نموده است، تا او را با تو بطلبیم؟ محبوبه 2 محبوب من به باغ خویش و نزد باغچه‌های عطرآگین فرود شده است، تا در باغات بچراند و سوسنها بچیند. 3 من از آنِ محبوب خود و محبوبم از آنِ من است. در میان سوسنها گله را می‌چراند. محبوب 4 ای محبوبه من، تو مثل تِرصه زیبا و مانند اورشلیم زیبا و مثل لشکرهای بیرق‌دار مهیب هستی. 5 چشمانت را از من برگردان، زیرا آنها بر من غالب شده است. مویهایت مثل گله بزها است که بر جانب کوه جِلعاد خوابیده باشند. 6 دندانهایت مانند گله گوسفندان است که از شستن برآمده باشند. و همگی آنها دوقلو زاییده و در آنها یکی هم نازاد نباشد. 7 شقیقه‌هایت از پس روبند تو مانند پاره انار است. 8 شصت ملکه و هشتاد مُتَعِه و دوشیزگان بیشماره هستند. 9 اما کبوتر من و کامل من بی‌همتاست. او یگانه مادر خویش و عزیزترین آن کس است که او را بزاد. دختران او را دیده، خجسته‌اش گفتند؛ ملکه‌ها و مُتَعِه‌ها بر او نگریستند و او را تحسین نمودند. 10 این کیست که مثل صبح می‌درخشد؟ و مانند ماه زیبا و مثل آفتاب پاک و مانند لشکر بیرق‌دار مهیب است؟ محبوبه 11 به باغ درختان گردو فرود شدم تا سبزیهای دره را بنگرم و ببینم که آیا مو شکوفه آورده و انار گل کرده است؟ 12 بی‌آنکه ملتفت شوم، ناگاه جانم مرا مثل عرابه‌های عمیناداب ساخت. دیگران 13 برگرد، برگرد، ای شولَمی، برگرد. برگرد تا بر تو بنگریم. چرا می‌خواهید بر دختر شولَمّی بنگرید، چنانکه گویی به رقصِ میان دو لشکر؟ |
@ 2024 Korpu Company