رومیان 3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

عدالت خدا استواری می‌دهد

¹ پس برتری یهود چیست؟ و یا از ختنه چه فایده؟

² بسیار از هر جهت؛ اوّل آنکه به ایشان کلام خدا امانت داده شده است.

³ زیرا که چه بگوییم اگر بعضی ایمان نداشتند؟ آیا بی‌ایمانی ‌ایشان امانت خدا را باطل می‌سازد؟

⁴ به هیچوجه! بلکه خدا راستگوست و هر انسان دروغگو، چنانکه نوشته شده است: «تا اینکه در سخنان خود برحق شوی و در داوری خود غالب آیی.»

⁵ لیکن اگر ناراستی ما عدالت خدا را ثابت می‌کند، چه گوییم؟ آیا خدا ظالم است وقتی که غضب می‌نماید؟ به طور انسان سخن می‌گویم.

⁶ به هیچوجه! در این صورت خدا چگونه دنیا را داوری خواهد کرد؟

⁷ زیرا اگر به دروغ من، راستی خدا برای جلال او افزون شود، پس چرا بر من نیز چون گناهکار حکم شود؟

⁸ و چرا نگوییم، چنانکه بعضی بر ما تهمت می‌زنند و گمان می‌برند که ما چنین می‌گوییم: «بدی بکنیم تا نیکویی حاصل شود»؟ محکومیت ایشان به انصاف است.

هیچ کس عادل نیست

⁹ پس چه گوییم؟ آیا برتری داریم؟ نه به هیچوجه! زیرا پیش ادعا وارد آوردیم که یهود و یونانی هر دو به گناه اسیرند.

¹⁰ چنانکه نوشته شده است که «کسی عادل نیست، یکی هم نه!

¹¹ کسی فهیم نیست، کسی خواستار خدا نیست.

¹² همه گمراه و همگی باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست یکی هم نه!»

¹³ «گلوی ایشان گور گشاده است و به زبانهای خود فریب می‌دهند.» «زهر مار در زیر لب ایشان است؛»

¹⁴ «دهان ایشان پر از لعنت و تلخی است.»

¹⁵ «پایهای ایشان برای خون ریختن شتابان است؛

¹⁶ هلاکت و پریشانی در راههای ایشان است

¹⁷ و راه سلامتی را ندانسته‌اند.»

¹⁸ خداترسی در چشمانشان نیست.»

¹⁹ الآن آگاه هستیم که آنچه شریعت می‌گوید، به اهل شریعت خطاب می‌کند تا هر دهانی بسته شود و تمام دنیا زیر محکومیت خدا آیند.

²⁰ از آنجا که به کارهای شریعت هیچ بشری در حضور او عادل شمرده نخواهد شد، چونکه از شریعت دانستن گناه است.

عدالت خدا از طریق ایمان

²¹ لیکن اکنون بدون شریعت، عدالت خدا آشکار شده است، چنانکه تورات و انبیا بر آن شهادت می‌دهند؛

²² یعنی عدالت خدا که به وسیلهٔ ایمان به عیسی مسیح است، به همه و تمامی آنانی که ایمان آورند. زیرا که هیچ تفاوتی نیست:

²³ زیرا همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا کم‌ آورده‌اند،

²⁴ و به فیض او به رایگان عادل شمرده می‌شوند به‌وسیله آن فدیه‌ای که در عیسی مسیح است.

²⁵ که خدا او را از قبل معین کرد تا کفّاره باشد به واسطه ایمان به وسیلهٔ خون او تا آنکه عدالت خود را آشکار سازد، به خاطر فرو گذاشتن خطایای سابق در حین تحمّل خدا،

²⁶ برای اظهار عدالت خود در زمان حاضر، تا او عادل شود و عادل شمارد هر کسی را که به عیسی ایمان آورد.

²⁷ پس جای فخر کجا است؟ برداشته شده است! به کدام شریعت؟ آیا به شریعت اعمال؟ نه، بلکه به شریعت ایمان.

²⁸ زیرا یقین می‌دانیم که انسان بدون اعمال شریعت، محض ایمان عادل شمرده می‌شود.

²⁹ آیا او خدای یهود است فقط؟ مگر خدای غیریهودیان هم نیست؟ البته خدای غیریهودیان نیز است.

³⁰ زیرا واحد است خدایی که اهل ختنه را از ایمان، و ختنه ناشدگان را به ایمان عادل خواهد شمرد.

³¹ پس آیا شریعت را به ایمان باطل می‌سازیم؟ به هیچوجه! بلکه شریعت را استوار می‌داریم.