رومیان 2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

داوری عادلانه خدا

¹ بنابراین ای آدمی که بر دیگری حکم می‌کنی، هر ‌که باشی، عذری نداری. زیرا که به آنچه بر دیگری حکم می‌کنی، حکم بر خود می‌دهی، زیرا تو که حکم می‌کنی، همان کارها را به عمل می‌آوری.

² و می‌دانیم که حکم خدا بر کنندگان چنین کارها بر‌حق است.

³ پس‌ ای آدمی که بر کنندگان چنین کارها حکم می‌کنی و خود همان را می‌کنی، آیا گمان می‌بری که تو از حکم خدا خواهی رَست؟

⁴ یا آنکه دولت مهربانی و صبر و حلم او را ناچیز می‌شماری و نمی‌دانی که مهربانی خدا برای کشانیدن تو به توبه است؟

⁵ ولی تو به خاطر سرسختی و دل ناتوبه‌کار خود، غضب را ذخیره می‌کنی برای خود در روز غضب و ظهور داوری عادلانه خدا،

⁶ که به هر کس مطابق کارهایش جزا خواهد داد؛

⁷ امّا به آنانی که با صبر در کارهای نیکو خواستار جلال و حرمت و بقایند، حیات جاودانی را؛

⁸ و امّا به خودخواهان که اطاعت حقیقت نمی‌کنند، بلکه مطیع ناراستی می‌باشند، خشم و غضب

⁹ و عذاب و رنج بر هر نفس بشری که مرتکب بدی می‌شود؛ اوّل بر یهود و سپس بر یونانی؛

¹⁰ لیکن جلال و حرمت و سلامتی بر هر نیکوکار، نخست بر یهود و بر یونانی نیز.

¹¹ زیرا نزد خدا طرفداری نیست،

¹² زیرا آنانی که بدون شریعت گناه کنند، بی‌شریعت نیز هلاک شوند و آنانی که با شریعت گناه کنند، از شریعت بر ایشان حکم خواهد شد.

¹³ از آن جهت که شنوندگان شریعت در حضور خدا عادل نیستند، بلکه کنندگان شریعت عادل شمرده خواهند شد.

¹⁴ زیرا هرگاه ملتهایی که شریعت ندارند، کارهای شریعت را به طبیعت به‌ جا آرند، اینان هرچند شریعت ندارند، برای خود شریعت هستند،

¹⁵ چونکه از ایشان آشکار می‌شود که عمل شریعت بر دل ایشان نوشته شده است و وجدان ایشان نیز گواهی می‌دهد و افکار ایشان با یکدیگر یا متهم می‌کند، یا تبرئه می‌نماید،

¹⁶ در روزی که خدا رازهای مردم را داوری خواهد نمود به‌وسیلهٔ عیسی مسیح مطابق مژدهٔ من.

¹⁷ پس اگر تو معروف به یهود هستی و بر شریعت تکیه می‌کنی و به خدا فخر می‌نمایی

¹⁸ و ارادهٔ او را می‌دانی و از شریعت تربیت یافته، بهترین چیزها را می‌گزینی

¹⁹ و یقین داری که خود هادی کوران و نور ظلمت‌نشینان

²⁰ و مرّبی جاهلان و معلم کودکان هستی و در شریعت صورت معرفت و حقیقت را داری،

²¹ پس‌ ای کسی ‌که دیگران را تعلیم می‌دهی، چرا خود را نمی‌آموزی؟ و وعظ می‌کنی که دزدی نباید کرد، آیا خود دزدی می‌کنی؟

²² و از زنا کردن منع می‌کنی، آیا خود زانی نیستی؟ و از بتها نفرت داری، آیا خود معبدها را غارت نمی‌کنی؟

²³ و به شریعت فخر می‌کنی، آیا با زیر پا گذاشتن شریعت خدا را اهانت نمی‌کنی؟

²⁴ زیرا که «به خاطر شما در میان قومها اسم خدا را کفر می‌گویند»، چنانکه نوشته شده است.

²⁵ زیرا ختنه فایده دارد، هرگاه به شریعت عمل نمایی. امّا اگر شریعت را زیر پا می گذاری، ختنه تو ختنه ناشده گشته است.

²⁶ پس اگر فردی ختنه ناشده فرامین شریعت را نگاه دارد، آیا ختنه ناشدگی او ختنه شمرده نمی‌شود؟

²⁷ و فردی که به شکل طبیعی ختنه ناشده است، هرگاه شریعت را به‌ جا آرد، حکم خواهد کرد بر تو که با وجود کتب و ختنه شریعت را زیر پا می‌گذاری.

²⁸ زیرا آنکه در ظاهر است، یهودی نیست و آنچه در ظاهر در جسم است، ختنه نه!

²⁹ بلکه یهود آن است که در باطن باشد و ختنه آنکه قلبی باشد، در روح، نه در حرف که تعریف آن نه از انسان، بلکه از خداست.