مکاشفه 5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

طومار و برّه

¹ و دیدم بر دست راست تخت‌نشین طوماری را که نوشته شده است از درون و بیرون، و مُهر شده به هفت مُهر.

² و فرشته‌ای قوی را دیدم که به صدای بلند ندا می‌کند که «کیست سزاوار اینکه طومار را بگشاید و مُهرهایش را بردارد؟»

³ و هیچ‌‌کس در آسمان و در زمین و در زیر زمین نتوانست آن طومار را باز کند یا بر آن نظر کند.

⁴ و من به شدت می‌گریستم زیرا هیچ‌کس که شایسته گشودن طومار و یا نظر کردن بر آن باشد، یافت نشد.

⁵ و یکی از آن پیران به من می‌گوید: «گریان مباش! اینک آن شیری که از قبیلهٔ یهودا و ریشه داوود است، غالب آمده است تا طومار و هفت مُهرش را بگشاید.»

⁶ و دیدم در میان تخت و چهار حیوان و در وسط پیران، برّه‌ای همچون ذِبح شده ایستاده است و هفت شاخ و هفت چشم دارد که هفت روح خدایند که به تمامی جهان فرستاده می‌شوند.

⁷ پس آمد و طومار را از دست راست تخت‌نشین گرفت.

⁸ و چون طومار را گرفت، آن چهار حیوان و بیست و چهار پیر به حضور برّه افتادند و هر یکی از ایشان بربطی و کاسه‌های زرّین پر از بُخور دارند که دعاهای مقدّسین است.

⁹ و سرودی جدید می‌سرایند و می‌گویند: «سزاوار گرفتن طومار و گشودن مُهرهایش هستی، زیرا که قربانی شدی و مردمان را برای خدا به خون خود از هر قبیله و زبان و قوم و ملّت خریدی

¹⁰ و ایشان را برای خدای ما پادشاهان و کاهنان ساختی و بر زمین سلطنت خواهند کرد.»

¹¹ و دیدم و شنیدم صدای فرشتگان بسیار را که گرداگرد تخت و حیوانات و پیران بودند و عدد ایشان کُرورها کُرور و هزاران هزار بود؛

¹² که به صدای بلند می‌گویند: «سزاوار است برّه ذِبح شده که قوت و دولت و حکمت و توانایی و حرمت و جلال و برکت را بیابد.»

¹³ و هر مخلوقی که در آسمان و بر زمین و زیر زمین و در دریاست و آنچه در آنها می‌باشد، شنیدم که می‌گویند: «تخت‌نشین و برّه را برکت و حرمت و جلال و توانایی باد تا به ابد.»

¹⁴ و چهار حیوان گفتند: «آمین!» و آن پیران به روی در افتادند و سجده نمودند.