مکاشفه 3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

به کلیسای ساردِس

¹ «و به فرشتهٔ کلیسای در ساردِس بنویس این را می‌گوید او که هفت روح خدا و هفت ستاره را دارد. کارهای تو را می‌دانم که نام داری که زنده‌ای، ولی مرده هستی.

² بیدار شو و آنچه را که باز مانده و در آستانه مرگ است، استوار نما، زیرا که هیچ کار تو را در حضور خدایم کامل نیافتم.

³ پس به یاد آور چگونه یافته‌ای و شنیده‌ای و حفظ کن و توبه نما. زیرا هرگاه بیدار نباشی، مانند دزد بر تو خواهم آمد و از وقت آمدن من بر تو آگاه نخواهی شد.

⁴ «لیکن در ساردِس اسمهای چند داری که لباس خود را نجس نساخته‌اند و در لباس سفید با من قدم خواهند زد، زیرا که سزاوار هستند.

⁵ هر که غالب آید به ‌جامهٔ سفید آراسته خواهد شد و اسم او را از دفتر حیات محو نخواهم ساخت، بلکه به نام او در حضور پدرم و فرشتگان او اقرار خواهم نمود.

⁶ آنکه گوش دارد بشنود که روح به کلیساها چه می‌گوید.

به کلیسای فیلادِلفیه

⁷ «و به فرشتهٔ کلیسای در فیلادِلفیه بنویس که این را می‌گوید آن قدّوس و حق که کلید داوود را دارد که می‌گشاید و هیچ‌‌کس نخواهد بست و می‌بندد و هیچ‌‌کس نخواهد گشود.

⁸ کارهای تو را می‌دانم. اینک دری گشاده پیش روی تو گذارده‌ام که کسی آن را نتواند بست، زیرا اندک قوتی داری و کلام مرا حفظ کرده، اسم مرا انکار ننمودی.

⁹ اینک مجبور می‌کنم آنانی را از کنیسه شیطان که خود را یهود می‌نامند و نیستند بلکه دروغ می‌گویند. اینک ایشان را مجبور می‌کنم که بیایند و پیش پایهای تو سجده کنند و بدانند که من تو را محبّت نموده‌ام.

¹⁰ چونکه کلام صبر مرا حفظ نمودی، من نیز تو را محفوظ خواهم داشت، از ساعت امتحان که بر کل جهان خواهد آمد تا تمامی ساکنان زمین را بیازماید.

¹¹ به زودی می‌آیم، پس آنچه داری حفظ کن، مبادا کسی تاج تو را بگیرد.

¹² هر ‌که غالب آید، او را در معبد خدای خود ستونی خواهم ساخت و دیگر هرگز بیرون نخواهد رفت و نام خدای خود را و نام شهر خدای خود یعنی اورشلیم جدید را که از آسمان از جانب خدای من فرود می‌آید، و نام جدید خود را بر او خواهم نوشت.

¹³ آنکه گوش دارد بشنود که روح به کلیساها چه می‌گوید.

به کلیسای لائودیکیه

¹⁴ «و به فرشتهٔ کلیسای در لائودیکیه بنویس که این را می‌گوید آن آمین، آن شاهد امین و راست که ابتدای خلقت خداست.

¹⁵ کارهای تو را می‌دانم که نه سرد و نه گرم هستی. ایکاش که سرد بودی یا گرم.

¹⁶ بنابراین چون وِلَرم هستی یعنی نه گرم و نه سرد، تو را از دهان خود قی خواهم کرد.

¹⁷ زیرا می گویی 'دولتمند هستم و دولت اندوخته‌ام و به هیچ‌ چیز محتاج نیستم' و نمی‌دانی که تو تیره‌بخت و مسکین هستی و فقیر و کور و عریان.

¹⁸ تو را نصیحت می‌کنم که زر تصفیه شده به آتش را از من بخری تا دولتمند شوی، و لباس سفید را تا پوشانیده شوی و ننگ عریانی تو آشکار نشود و سُرمه را تا به چشمان خود کشیده بینایی یابی.

¹⁹ هر ‌که را من دوست می‌دارم، توبیخ و تنبیه می‌نمایم. پس غیور شو و توبه نما.

²⁰ اینک بر در ایستاده می‌کوبم؛ اگر کسی صدای مرا بشنود و در را باز کند، به درون خواهم آمد و با او شام خواهم خورد و او نیز با من.

²¹ آنکه غالب آید، این را به او خواهم داد که بر تخت من با من بنشیند، چنانکه من پیروز شدم و با پدر خود بر تخت او نشستم.

²² هر ‌که گوش دارد بشنود که روح به کلیساها چه می‌گوید.»