مکاشفه 15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

هفت فرشته و هفت بلا

¹ و نشانهٔ دیگر بزرگ و عجیبی در آسمان دیدم، یعنی هفت فرشته‌ای که هفت بلایی دارند که آخرین هستند، زیرا که به آنها خشم الهی به انجام رسیده است.

² و دیدم مثال دریایی از شیشه مخلوط به آتش و کسانی را که بر وحش و تمثال او و شماره اسم او غلبه می‌یابند، بر دریای شیشه ایستاده و بربطهای خدا را به دست گرفته،

³ سرود موسی خادم خدا و سرود برّه را می‌خوانند و می‌گویند: «بزرگ و عجیب است کارهای تو، ‌ای خداوند خدای قادر مطلق! عدالت و حقیقت است راههای تو، ‌ای پادشاه ملّتها.

⁴ کیست که از تو نترسد، ای خداوند، و کیست که نام تو را تمجید ننماید؟ زیرا که تو تنها قدّوس هستی و همه ملّتها آمده، در حضور تو پرستش خواهند کرد، زیرا که اعمال عادلانه تو آشکار گردیده است.

⁵ و بعد از این دیدم که قُدس خیمه شهادت در آسمان گشوده شد،

⁶ و هفت فرشته‌ای که هفت بلا داشتند، کتانی پاک و روشن در بر کرده و کمر ایشان به کمربند زرّین بسته، بیرون آمدند.

⁷ و یکی از آن چهار حیوان، به آن هفت فرشته، هفت پیاله زرّین داد، پر از خشم خدا که تا به ابد زنده است.

⁸ و قدس از جلال خدا و قوت او پر دود گردید. و تا هفت بلای آن هفت فرشته به انجام نرسید، هیچ‌‌کس نتوانست به قُدس وارد شود.