مکاشفه 12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

زن و اژدها

¹ و علامتی بزرگ در آسمان پدیدار شد: زنی که آفتاب را در بر دارد و ماه زیر پایهایش، و بر سرش تاجی از دوازده ستاره است،

² و آبستن بوده، از درد زایمان و عذاب زاییدن فریاد برمی‌آورد.

³ و علامتی دیگر در آسمان پدید آمد که اینک اژدهای بزرگ آتشگون که او را هفت سر و ده شاخ بود و بر سرهایش هفت تاج؛

⁴ و دُمش یک سوم ستارگان آسمان را کشیده، آنها را بر زمین ریخت. و اژدها پیش آن زن که می‌زایید، بایستاد تا چون بزاید، فرزند او را ببلعد.

⁵ پس پسری به دنیا آورد که همه ملّتهای زمین را به عصای آهنین حکمرانی خواهد کرد؛ و فرزندش به نزد خدا و تخت او ربوده شد.

⁶ و زن به بیابان فرار کرد که در آنجا مکانی برای وی از خدا حاضر شده است تا او را مدّت هزار و دویست و شصت روز بپرورند.

⁷ و در آسمان جنگ شد: میکائیل و فرشتگانش با اژدها جنگ کردند و اژدها و فرشتگانش در مقابل آنان به پیکار ایستادند،

⁸ ولی غلبه نیافتند، بلکه جای ایشان دیگر در آسمان یافت نشد.

⁹ و اژدهای بزرگ انداخته شد، یعنی آن مار قدیمی که به ابلیس و شیطان معروف است که کل جهان را می‌فریبد. او بر زمین انداخته شد و فرشتگانش با وی انداخته شدند.

¹⁰ و صدایی بلند در آسمان شنیدم که می‌گوید: «اکنون نجات و قوّت و سلطنت خدای ما و قدرت مسیح او ظهور کرد. زیرا که آن اتهام زننده بر برادران ما که شبانه‌روز در حضور خدای ما بر ایشان شکایت می‌کند، به زیر افکنده شد.

¹¹ و ایشان به واسطه خون بره و کلام شهادت خود بر او غالب آمدند و جان خود را دوست نداشتند، حتی تا به مرگ.

¹² از این جهت ‌ای آسمانها و ساکنان آنها شاد باشید؛ وای بر زمین و دریا زیرا که ابلیس به نزد شما فرود شده است با خشم عظیم، چون می‌داند که زمانی اندک دارد.»

¹³ و چون اژدها دید که بر زمین افکنده شد، بر آن زن که فرزند پسر را زاییده بود، جفا کرد.

¹⁴ و دو بال آن عقاب بزرگ به زن داده شد تا به بیابان به مکان خود پرواز کند، جایی که او را از دسترس آن مار، زمانی و دو زمان و نصف زمانی از او نگهداری کنند.

¹⁵ و مار از دهان خود در عقب زن، آبی چون رودی ریخت تا سیل او را فرو‌ گیرد.

¹⁶ و زمین زن را حمایت کرد و زمین دهان خود را گشاده، آن رود را که اژدها از دهان خود ریخت، فرو برد.

¹⁷ و اژدها بر زن غضب نموده، رفت تا با باقیماندگان نسل او که فرامین خدا را نگاه می​دارند و شهادت عیسی را نگاه می‌دارند، جنگ کند.

¹⁸ و او بر ریگ دریا ایستاده بود.