مزامیر 67 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

روی خود را بر ما تابان کن

برای سالار سرایندگان: با همراهی سازهای زهی. مزمور. یک نغمه.

¹ خدا بر ما رحم کند و ما را مبارک سازد و نور روی خود را بر ما ظاهر نماید! سلاه.

² تا راه تو در جهان معروف گردد و نجات تو به همه ملّتها.

³ ‌ای خدا، قوم‌ها تو را حمد گویند. تمامی قوم‌ها تو را حمد گویند.

⁴ ملّتها شادی و ترنم خواهند نمود، زیرا قوم‌ها را به انصاف قضاوت خواهی نمود و ملّتهای جهان را هدایت خواهی کرد، سلاه.

⁵ ‌ای خدا، قوم‌ها تو را حمد گویند. همه قوم‌ها تو را حمد گویند.

⁶ آنگاه زمین محصول خود را خواهد داد و خدا، خدای ما، ما را مبارک خواهد فرمود.

⁷ خدا ما را مبارک خواهد فرمود و تمامی کرانه‌های جهان از او خواهند ترسید.