مزامیر 66 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهکارهای تو چه مهیب است برای سالار سرایندگان. یک نغمه. مزمور 1 ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید! 2 جلال نام او را بسرایید! و در ستایش او جلال او را توصیف نمایید! 3 خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدّت قوت تو دشمنانت نزد تو چاپلوسی خواهند کرد! 4 تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام تو ترّنم خواهند نمود.» سلاه. 5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او در کارهای خود به آدمیان مهیب است. 6 دریا را به خشکی تبدیل کرد و مردم از رود با پا عبور کردند. در آنجا به او شادی نمودیم. 7 در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب ملّتها است. فتنه‌انگیزان خود را برنیفرازند، سلاه. 8 ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید و آواز ستایش او را بشنوانید. 9 که جانهای ما را در حیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای ما لغزش خورد. 10 زیرا، ای خدا، تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را در کوره گذاشته‌ای؛ چنانکه نقره را در کوره می‌گذارند. 11 ما را به دام در آوردی و باری سنگین بر پشت ما نهادی. 12 مردمان را بر سر ما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به جای شاد بیرون آوردی. 13 قربانی‌های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود، 14 که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خود آنها را به زبان خود آوردم. 15 قربانی‌های سوختنی پروار را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها قربانی خواهم کرد، سلاه. 16 ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا از آنچه او برای جان من کرده است، خبر دهم. 17 به دهانم نزد او صدای خود را بلند کردم و سپاس بلند بر زبان من بود. 18 اگر بدی را در دل خود منظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی‌شنید. 19 لیکن خدا مرا شنیده است و به صدای دعای من توجّه فرموده. 20 متبارک باد خدا که دعای مرا از خود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است. |
@ 2024 Korpu Company