مزامیر 5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

مرا به عدالت خود هدایت فرما

برای سالار سرایندگان با همراهی سازهای بادی. مزمور داوود

¹ ای خداوند، به سخنان من گوش بده! در ناله‌ام دقّت فرما!

² ‌ای پادشاه و خدای من، به صدای فریادم توجّه کن زیرا که نزد تو دعا می‌کنم.

³ ‌ای خداوند صبحگاهان صدای مرا خواهی شنید؛ صبحگاهان دعای خود را نزد تو آراسته می‌کنم و انتظار می‌کشم.

⁴ زیرا تو خدایی نیستی که به شرارت راغب باشی، و گناهکار نزد تو ساکن نخواهد شد.

⁵ متکبّران در نظر تو نخواهند ایستاد. از همه بدکاران نفرت می‌کنی.

⁶ دروغ‌گویان را هلاک خواهی ساخت. خداوند از شخص قاتل و حیله‌گر بیزار است.

⁷ و امّا من از زیادی رحمت تو به خانه‌ات داخل خواهم شد، و از ترس تو به سوی معبد قدس تو عبادت خواهم نمود.

⁸ ‌ای خداوند، به سبب دشمنانم مرا به عدالت خود هدایت نما و راه خود را پیش روی من راست گردان.

⁹ زیرا در زبان ایشان حقیقت نیست؛ باطن ایشان تنها برای شرارت است؛ گلوی ایشان قبر گشاده است و زبانهای خود را جلا می‌دهند.

¹⁰ ‌ای خدا، ایشان را محکوم ساز تا به ‌سبب مشورتهای خود بیفتند، و به زیادی خطایای ایشان، ایشان را دور انداز زیرا که بر تو فتنه کرده‌اند،

¹¹ و همه پناه آورندگانت شادی خواهند کرد و تا به ابد ترنم خواهند نمود. آنها را در پناه خود نگه دار، و آنانی که اسم تو را دوست می‌دارند، در تو وجد خواهند نمود.

¹² زیرا تو، ‌ای خداوند مرد عادل را برکت خواهی داد، او را به رضامندی مثل سپر احاطه خواهی نمود.