مزامیر 46 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهخدا قلعه محکم ماست برای سالار سرایندگان. سرود فرزندان قورَح. در دستگاه علاموت یک نغمه 1 خدا پناهگاه و قوت ماست، و مددکاری که در تنگیها فورا یافت می‌شود. 2 پس نخواهیم ترسید، اگر‌چه جهان تبدیل گردد و کوه‌ها در قعر دریا به لرزش آید. 3 اگر‌چه آبهایش آشوب کنند و به جوش آیند و کوه‌ها از سرکشی آن پریشان گردند، سلاه. 4 نهری است که جویبارهایش شهر خدا را فرحناک می‌سازد و مسکن قدوس خدای متعال را. 5 خدا در وسط اوست، پس جنبش نخواهد خورد. خدا او را یاری خواهد کرد در طلوع صبح. 6 ملّتها نعره زدند و مملکتها سرنگون گردیدند. او صدای خود را داد. پس جهان گداخته گردید. 7 یَهوْه صِبایوت با ماست. و خدای یعقوب قلعه بلند ما، سلاه. 8 بیایید کارهای خداوند را مشاهده کنید، که چه خرابیها در جهان پیدا نمود. 9 او جنگها را تا کرانه‌های جهان پایان می‌دهد. کمان را می‌شکند و نیزه را قطع می‌کند و ارابه‌ها را به آتش می‌سوزاند. 10 باز ایستید و بدانید که من خدا هستم. در میان غیریهودیان، متعال و در جهان، متعال خواهم شد. 11 یَهوْه صِبایوت با ماست و خدای یعقوب قلعه بلند ما، سلاه. |
@ 2024 Korpu Company