مزامیر 4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

چون بخوانم، مرا جوابم ده

برای سالار سرایندگان با همراهی سازهای زهی. مزمور داوود

¹ ای خدای عدالت من، چون بخوانم مرا جوابم ده. در تنگی مرا وسعت دادی. بر من کرم فرموده، دعای مرا بشنو. سلاه

² ‌ای فرزندان انسان تا به کی جلال من عار خواهد بود و بطالت را دوست داشته، دروغ را خواهید جُست؟ سلاه

³ امّا بدانید که خداوند مرد صالح را برای خود انتخاب کرده است، و چون او را بخوانم خداوند خواهد شنید.

⁴ خشم گیرید و گناه مورزید. در دلها بر بسترهای خود تفکّر کنید و خاموش باشید. سلاه

⁵ قربانی‌های عدالت را بگذرانید و بر خداوند توکّل نمایید.

⁶ بسیاری می‌گویند: «کیست که به ما نیکویی نماید؟» ای خداوند، نور چهره خویش را بر ما برافراز.

⁷ شادمانی در دل من پدید آورده‌ای، بیشتر از وقتی که غله و شیره ایشان افزون گردید.

⁸ به سلامتی می‌خوابم و به خواب هم می‌روم، زیرا که تو فقط ‌ای خداوند، مرا در اطمینان ساکن می‌سازی.