مزامیر 38 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

مرا ترک مکن، ای خداوند

مزمور داوود. برای یادگاری

¹ ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تأدیبم مفرما.

² زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو بر من آمده است.

³ در جسد من به ‌سبب غضب تو صحتی نیست، و نه سلامتی در استخوانهایم، به ‌سبب خطای خودم.

⁴ زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بار گران از طاقتم سنگینتر شده.

⁵ جراحات من متعفن و زخمهایی سرباز شده است، به خاطر حماقت من.

⁶ به خود می‌پیچم و بی نهایت خم شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم.

⁷ زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در بدن من سلامتی نیست.

⁸ من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم.

⁹ ‌ای خداوند، تمامی آرزوی من در مقابل چشم تو است و ناله‌های من از تو مخفی نمی‌باشد.

¹⁰ دل من می‌تپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

¹¹ دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند.

¹² آنانی که قصد جانم دارند، دام می‌گسترند و بد اندیشانم سخنان آشوبگر می‌گویند و تمام روز حیله را تفکر می‌کنند.

¹³ و امّا من مثل کر نمی‌شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

¹⁴ و مثل کسی گردیده‌ام که نمی‌شنود و کسی ‌که در زبانش دفاعیه‌ای نباشد.

¹⁵ زیرا که ‌ای خداوند، انتظار تو را می‌کشم. تو، ‌ای یَهوْه خدایم جواب خواهی داد.

¹⁶ چونکه گفته‌ام: «مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبّر کنند.»

¹⁷ زیرا که برای افتادن برپا شده‌ام و درد من همیشه پیش روی من است.

¹⁸ زیرا خطای خود را اخبار می‌نمایم و از گناه خود غمگین هستم.

¹⁹ امّا دشمنانم زنده و زورآورند و آنانی که بی‌سبب بر من نفرت می‌نمایند، بسیارند.

²⁰ و آنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. بر من دشمنی می‌ورزند، زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم.

²¹ ‌ای خداوند، مرا ترک منما. ای خدای من، از من دور مباش.

²² و برای یاری من عجله فرما‌، ای خداوندی که نجات من هستی.