مزامیر 28 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

خداوند قوت و سپر من است

مزمور داوود

¹ ای خداوند، نزد تو فریاد برمی‌آورم. ای صخره من، گوش خود را بر من مبند. مبادا اگر از من خاموش شوی، مثل آنانی باشم که به چاله فرو می‌روند.

² صدای التماس مرا بشنو چون نزد تو فریاد می‌کنم و دست خود را به محراب قدس تو برمی‌‌افرازم.

³ مرا با شریران و بدکاران مکش که با همسایگان خود سخن صلح‌آمیز می‌گویند و آزار در دل ایشان است.

⁴ آنها را مطابق کردار ایشان و موافق اعمال زشت ایشان بده. آنها را مطابق عمل دست ایشان بده و رفتار ایشان را به خود ایشان رد نما.

⁵ چونکه در اعمال خداوند و صنعت دست وی تفکّر نمی‌کنند. ایشان را منهدم خواهی ساخت و بنا نخواهی نمود.

⁶ خداوند متبارک باد، زیرا که صدای التماس مرا شنیده است.

⁷ خداوند قوّت من و سپر من است. دلم بر او توکّل داشت و مدد یافته‌ام. پس دل من به وجد آمده است و به‌ سرود خود او را حمد خواهم گفت.

⁸ خداوند قوت ایشان است و برای مسیح خود قلعه نجات.

⁹ قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک فرما. ایشان را شبان باش و مراقبت فرما تا به ابد.