مزامیر 26 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

خداوند را متبارک خواهم خواند

مزمور داوود

¹ ای خداوند مرا داد بده، زیرا که من در کمال خود رفتار نموده‌ام و بر خداوند توکّل داشته‌ام، پس نخواهم لغزید.

² ‌ای خداوند مرا امتحان کن و مرا بیازما. باطن و قلب مرا شفاف گردان.

³ زیرا که رحمت تو در مقابل چشم من است و در وفاداری تو رفتار نموده‌ام

⁴ با مردان باطل ننشسته‌ام و با دورویان داخل نخواهم شد.

⁵ از جماعت بدکاران نفرت می‌دارم و با شریران نخواهم نشست.

⁶ دستهای خود را در بی‌گناهی می‌شویم. قربانگاه تو را‌ ای خداوند، طواف خواهم نمود.

⁷ تا صدای حمد تو را بشنوانم و عجایب تو را اعلام نمایم.

⁸ ‌ای خداوند، محل خانه تو را دوست می‌دارم و مقام سکونت جلال تو را.

⁹ جانم را با گناهکاران جمع مکن و نه حیات مرا با مردمان خونریز.

¹⁰ که در دستهای ایشان آزار است و دست راست ایشان پر از رشوه است.

¹¹ و امّا من در کمال خود رفتار می‌کنم. مرا خلاصی ده و بر من رحم فرما.

¹² پایم در جای هموار ایستاده است. خداوند را در جماعت‌ها متبارک خواهم خواند.