مزامیر 14 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهتفکر افراد فاسد برای سالار سرایندگان. مزمور داوود 1 احمق در دل خود میگوید که خدایی نیست. کارهای خود را فاسد و نفرتانگیز ساختهاند و نیکوکاری نیست. 2 خداوند از آسمان بر فرزندان آدم نظر انداخت تا ببیند که آیا فهیم و خواستار خدایی هست؟ 3 همه رو گردانیده، با هم فاسد شدهاند. نیکوکاری نیست یکی هم نه. 4 آیا همه گناهکاران بیمعرفت هستند که قوم مرا میخورند چنانکه نان میخورند؟ و خداوند را نمیخوانند؟ 5 آنگاه ترس بر ایشان چیره شد، زیرا خدا در نسل عادلان است. 6 مشورت مسکین را رسوا می کنید چونکه خداوند پناهگاه اوست. 7 کاش که نجات اسرائیل از صهیون آشکار می شد! چون خداوند اسیری قوم خویش را برگرداند، یعقوب وجد خواهد نمود و اسرائیل شادمان خواهد گردید. |
@ 2024 Korpu Company