مزامیر 137 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهچگونه سرود خداوند را بخوانیم؟ 1 نزد نهرهای بابِل آنجا نشستیم و گریه نیز کردیم، چون صهیون را به یاد آوردیم. 2 بربط‌های خود را آویختیم بر درختان بید که در میان آنها بود. 3 زیرا آنانی که ما را به اسیری برده بودند، در آنجا از ما سرود خواستند؛ و آنانی که ما را عذاب می‌دادند، شادمانی طلب کردند که «یکی از سرودهای صهیون را برای ما بسرایید.» 4 چگونه سرود خداوند را، در زمین بیگانه بخوانیم؟ 5 اگر تو را ای اورشلیم فراموش کنم، آنگاه دست راست من فراموش کند. 6 اگر تو را به یاد نیاورم، آنگاه زبانم به کامم بچسبد، اگر اورشلیم را بر همه شادمانی خود ترجیح ندهم. 7 ای خداوند، روز اورشلیم را برای فرزندان اَدوم به یاد آور، که گفتند: «منهدم سازید، تا بنیادش منهدم سازید!» 8 ای دختر بابِل که خراب خواهی شد، خوشا به حال آنکه به تو جزا دهد، چنانکه تو به ما جزا دادی! 9 خوشا به حال آنکه کودکان تو را بگیرد و ایشان را به صخره‌ها بزند. |
@ 2024 Korpu Company