مزامیر 132 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهخداوند صَهیون را برگزیده سرود صعود 1 ای خداوند برای داوود به یاد آور، همه سختی‌های او را. 2 چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود 3 که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد و بر بستر تختخواب خود بر نخواهم آمد. 4 خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه سنگینی به مژگان خویش، 5 تا مکانی برای خداوند پیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب. 6 اینک ذکر آن را در اِفراتَه شنیدیم و آن را در صحرای یَعار یافتیم. 7 «به مسکن‌های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.» 8 ای خداوند، به استراحتگاه خود برخیز و بیا؛ تو و تابوت قوّت تو. 9 کاهنان تو به عدالت آراسته شوند و مقدّسانت ترنّم نمایند. 10 به خاطر خادم خود داوود، روی مسیح خود را برمگردان. 11 خداوند برای داوود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهد گشت که «از ثمره صُلْب تو بر تخت تو خواهم گذاشت. 12 اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند و شهادتم را که به ایشان می‌آموزم، پسران ایشان نیز بر تخت تو تا به ابد خواهند نشست.» 13 زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است و آن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده. 14 «این است استراحتگاه من تا به ابد. اینجا ساکن خواهم بود، زیرا در این رغبت دارم. 15 آذوقه آن را به راستی برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت، 16 و کاهنانش را به نجات آراسته خواهم ساخت و مقدّسانش به راستی ترنّم خواهند نمود. 17 در آنجا شاخ داوود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت. 18 دشمنان او را به خجالت آراسته خواهم ساخت امّا تاج سر او درخشان خواهد آورد.» |
@ 2024 Korpu Company