مزامیر 131 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهجان خود را به آرامش می‌خوانم سرود صعود. مزمور داوود 1 ای خداوند دل من متکبّر نیست و نه چشمانم برافراشته و خویشتن را به کارهای بزرگ مشغول نساختم، و نه به کارهایی که از عقل من بسیار دور است. 2 بلکه جان خود را آرام و ساکت ساختم، مثل بچّه‌ای از شیر باز داشته شده، نزد مادر خود. جانم در من بود، مثل بچّه از شیر بازداشته شده. 3 اسرائیل بر خداوند امیدوار باشد، از الان و تا به ابد. |
@ 2024 Korpu Company