مزامیر 13 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهتا به کی، ای خداوند؟ برای سالار سرایندگان. مزمور داوود 1 ای خداوند تا به کی همیشه مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من خواهی پوشید؟ 2 تا به کی در نفس خود مشورت بکنم و در دلم هر روزه غم خواهد بود؟ تا به کی دشمنم بر من سرافراشته شود؟ 3 ای یَهوْه خدای من نظر کرده، مرا جوابم ده! چشمانم را روشن کن مبادا به خواب مرگ بخوابم. 4 مبادا دشمنم گوید بر او غالب آمدم و مخالفانم از پریشانی‌ام شادی نمایند. 5 و امّا من به رحمت تو توکّل می‌دارم؛ دل من در نجات تو شادی خواهد کرد. 6 برای خداوند سرود خواهم خواند زیرا که به من نیکویی نموده است. |
@ 2024 Korpu Company