مزامیر 129 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

از زمان جوانی بر من ظلم کرده‌اند

سرود صعود

¹ چه بسیار از طفولیّتم مرا اذیّت رسانیدند. اسرائیل الان بگوید:

² «چه بسیار از طفولیّتم مرا اذیّت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.

³ شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را دراز نمودند.

⁴ امّا خداوند عادل است و بندهای شریران را گسیخت.

⁵ خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند.

⁶ مثل گیاه بر پشت بام‌ها باشند، که پیش از آن که آن را رشد کنند، می‌خشکد.

⁷ که دروگر دست خود را از آن پر نمی‌کند و نه دسته‌بند آغوش خود را.

⁸ و رهگذران نمی‌گویند: «برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»