مزامیر 120 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهمرا رهایی ده، ای خداوند سرود صعود 1 نزد خداوند در تنگی خود فریاد کردم و مرا جواب داد. 2 ای خداوند، جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله‌گر. 3 چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر تو افزوده گردد، ای زبان حیله‌گر؟ 4 تیرهای تیز دلاوران با آتش‌های سوزان درخت رُتَم! 5 وای بر من که در ماشِک مسکن گزیده‌ام و در خیمه‌های قیدار ساکن شده‌ام. 6 چه طولانی شد سکونت جان من با کسی که آشتی را دشمن می‌دارد! 7 من از اهل صلح و صفا هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند. |
@ 2024 Korpu Company