مزامیر 119 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

آ

¹ خوشا‌ به ‌حال کاملان طریق که مطابق شریعت خداوند گام برمی‌دارند.

² خوشا‌ به ‌حال آنانی که شهادات او را حفظ می‌کنند و به تمامی دل او را می‌طلبند.

³ کج‌روی نیز نمی‌کنند و به طریق‌های وی رفتار می‌نمایند.

⁴ تو احکام خود را امر فرموده‌ای تا آنها را تمام نگاه داریم.

⁵ کاش که راههای من استوار شود تا فرموده‌های تو را حفظ کنم.

⁶ آنگاه خجل نخواهم شد، چون تمام اوامر تو را در مقابل چشم خود دارم.

⁷ تو را به راستی دل حمد خواهم گفت، چون داوری‌های عدالت تو را آموخته شوم.

⁸ فرموده‌های تو را نگاه می‌دارم. مرا به تمامی ترک منما.

ب

⁹ به چه چیز مرد جوان راه خود را پاک می‌سازد؟ به نگاه داشتنش موافق کلام تو.

¹⁰ به تمامی دل تو را طلبیدم. مگذار که از اوامر تو گمراه شوم.

¹¹ کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم.

¹² ‌ای خداوند، تو متبارک هستی! مقررّات خود را به من بیاموز.

¹³ به لب‌های خود بیان کردم تمامی داوری‌های دهان تو را.

¹⁴ در طریق شهادات تو شادمانم، چنانکه از به دست آوردن ثروتی عظیم!

¹⁵ در پندهای تو تفکّر می‌کنم و به طریق‌های تو نگران خواهم بود.

¹⁶ از مقررّات تو لذّت می‌برم، پس کلام تو را فراموش نخواهم کرد.

پ

¹⁷ به خادم خود نیکویی بنما تا زنده شوم و کلام تو را حفظ نمایم.

¹⁸ چشمان مرا بگشا تا از شریعت تو چیزهای عجیب بینم.

¹⁹ من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار.

²⁰ جان من شکسته می‌شود از اشتیاق داوری‌های تو در هر وقت.

²¹ متکبّران ملعون را تنبیه نمودی، که از اوامر تو گمراه می‌شوند.

²² ننگ و رسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو را حفظ کرده‌ام.

²³ سروران نیز نشسته، به ضد من سخن‌ گفتند. لیکن خادم تو در مقررات تو تفکر می‌کند.

²⁴ شهادات تو نیز مایه لذّت من و مشورت دهندگان من بوده‌اند.

ت

²⁵ جان من به خاک چسبیده است؛ مرا موافق کلام خود زنده ساز.

²⁶ راه‌های خود را اعلام کردم و مرا اجابت نمودی. پس مقررات خویش را به من بیاموز.

²⁷ طریق پندهای خود را به من بفهمان و در کارهای عجیب تو تفکّر خواهم نمود.

²⁸ جان من از غصه گداخته می‌شود؛ مرا موافق کلام خود برپا بدار.

²⁹ راه دروغ را از من دور کن و شریعت خود را به من ارزانی دار.

³⁰ طریق وفاداری را اختیار کردم و داوری‌های تو را پیش خود گذاشتم.

³¹ به شهادات تو چسبیدم. ای خداوند، مرا خجل مساز.

³² در طریق اوامر تو دوان خواهم رفت، وقتی که دل مرا وسعت دادی.

ث

³³ ‌ای خداوند، طریق مقررّات خود را به من بیاموز. پس آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت.

³⁴ مرا فهم بده و شریعت تو را نگاه خواهم داشت و آن را به تمامی دل خود حفظ خواهم نمود.

³⁵ مرا در طریق اوامر خود هدایت فرما، زیرا که در آن رغبت دارم.

³⁶ دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوی طمع.

³⁷ چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در طریق خود مرا زنده ساز.

³⁸ کلام خود را بر خادم خویش استوار کن، که به ترسندگان وعده داده‌ای.

³⁹ ننگ مرا که از آن می‌ترسم، از من دور کن، زیرا که داوریهای تو نیکو است.

⁴⁰ هان به پندهای تو اشتیاق دارم. مطابق عدالت خود مرا زنده ساز.

ج

⁴¹ ‌ای خداوند، رحمتهای تو به من برسد و نجات تو مطابق کلام تو.

⁴² تا بتوانم ملامت کننده خود را جواب دهم، زیرا بر کلام تو توکّل دارم.

⁴³ و کلام راستی را از دهانم به تمامی مگیر، زیرا که به داوری‌های تو امیدوارم

⁴⁴ و شریعت تو را دائم نگاه خواهم داشت تا به ابد.

⁴⁵ و به آزادی راه خواهم رفت، زیرا که پندهای تو را طلبیده‌ام.

⁴⁶ و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد.

⁴⁷ و از وصایای تو لذّت خواهم برد که آنها را دوست می‌دارم.

⁴⁸ و دستهای خود را به اوامر تو که دوست می‌دارم، بر خواهم افراشت و در مقررات تو تفکّر خواهم نمود.

چ

⁴⁹ کلام خود را با خادم خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی.

⁵⁰ این در مصیبتم تسلّی من است، زیرا سخن تو مرا زنده ساخت.

⁵¹ متکبّران مرا بسیار مسخره کردند، لیکن از شریعت تو رو نگردانیدم.

⁵² ‌ای خداوند، داوری‌های تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن را تسلّی دادم.

⁵³ حدّت خشم مرا در‌گرفته است، به خاطر شریرانی که شریعت تو را ترک کرده‌اند.

⁵⁴ مقررات تو سرودهای من گردید در خانه غربت من.

⁵⁵ ‌ای خداوند، نام تو را در شب به یاد آوردم و شریعت تو را نگاه داشتم.

⁵⁶ این بهره من گردید، زیرا که پندهای تو را نگاه داشتم.

ح

⁵⁷ خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو را نگاه خواهم داشت.

⁵⁸ خشنودی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. مطابق کلام خود بر من رحم فرما.

⁵⁹ در راه‌های خود تفکّر کردم و پای‌های خود را به شهادات تو مایل ساختم.

⁶⁰ شتابیدم و درنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم.

⁶¹ ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم.

⁶² در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوری‌های عدالت تو.

⁶³ من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که پندهای تو را نگاه می‌دارند.

⁶⁴ ‌ای خداوند، زمین از رحمت تو پر است. مقررّات خود را به من بیاموز.

خ

⁶⁵ با خادم خود نیکویی نمودی، ای خداوند، موافق کلام خویش.

⁶⁶ خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز، زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم.

⁶⁷ قبل از آنکه مصیبت را ببینم، من گمراه شدم، لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم.

⁶⁸ تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی. مقررّات خود را به من بیاموز.

⁶⁹ متکبّران بر من دروغ بستند. و امّا من به تمامی دل پندهای تو را نگاه داشتم.

⁷⁰ دل ایشان مثل پیه فربه است. و امّا من در شریعت تو لذّت می‌یابم.

⁷¹ مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تا مقررّات تو را بیاموزم.

⁷² شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره.

د

⁷³ دست‌های تو مرا ساخته و آفریده است. مرا فهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم.

⁷⁴ ترسندگان تو چون مرا بینند، شادمان گردند زیرا به کلام تو امیدوار هستم.

⁷⁵ ‌ای خداوند، دانسته‌ام که داوری‌های تو عدالت است و در وفاداری‌ات مرا مصیبت داده‌ای.

⁷⁶ پس رحمت تو برای تسلّی من بشود؛ موافق کلام تو با خادم خویش.

⁷⁷ رحمت‌های تو به من برسد تا زنده شوم، زیرا که شریعت تو مایه لذّت من است.

⁷⁸ متکبّران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیّت رسانیدند. و امّا من در پندهای تو تفکّر می‌کنم.

⁷⁹ ترسندگان تو به من بازگشت کنند و آنانی که شهادات تو را می‌دانند.

⁸⁰ دل من در مقررات تو کامل شود تا خجل نشوم.

ذ

⁸¹ جان من برای نجات تو بی قوّت می‌شود، لیکن به کلام تو امیدوار هستم.

⁸² چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و می‌گویم کی مرا تسلّی خواهی داد.

⁸³ زیرا که مثل مشک در دود گردیده‌ام، لیکن مقررّات تو را فراموش نکرده‌ام.

⁸⁴ چند است روزهای خادم تو؟ و کی بر جفا کنندگانم داوری خواهی نمود؟

⁸⁵ متکبّران برای من چاله‌ها کندند، زیرا که موافق شریعت تو نیستند.

⁸⁶ تمامی اوامر تو را اعتماد توان کرد. بر من ناحق جفا کردند. پس مرا یاری فرما.

⁸⁷ نزدیک بود که مرا از زمین نابود سازند. امّا من پندهای تو را ترک نکردم.

⁸⁸ مطابق رحمت خود مرا زنده ساز تا شهادات دهان تو را نگاه دارم.

ر

⁸⁹ ‌ای خداوند، کلام تو تا به ابد در آسمان‌ها پایدار است.

⁹⁰ امانت تو پشت بر پشت است. زمین را آفریده‌ای و پایدار می‌ماند.

⁹¹ برای داوری‌های تو تا امروز ایستاده‌اند، زیرا که همه خادم تو هستند.

⁹² اگر شریعت تو مایه لذّت من نمی‌بود، بدون شک در اندوه خود هلاک می‌شدم.

⁹³ پندهای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کرد، زیرا به آنها مرا زنده ساخته‌ای.

⁹⁴ من از آن تو هستم؛ مرا نجات ده، زیرا که پندهای تو را طلبیدم.

⁹⁵ شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو دقّت می‌کنم.

⁹⁶ برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی‌نهایت وسیع است.

ز

⁹⁷ شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم! تمامی روز تفکر من است.

⁹⁸ اوامر تو مرا از دشمنانم حکیم‌تر ساخته است، زیرا که همیشه نزد من می‌باشد.

⁹⁹ از تمامی معلّمان خود فهیم‌تر شدم، زیرا که شهادات تو تفکّر من است.

¹⁰⁰ از ریش‌سفیدان خردمندتر شدم، زیرا که پندهای تو را نگاه داشتم.

¹⁰¹ پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم.

¹⁰² از داوری‌های تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی.

¹⁰³ کلام تو به کام من چه شیرین است و به دهانم از عسل شیرین‌تر!

¹⁰⁴ از پندهای تو فهم را به دست آورده‌ام. بنابراین از هر راه دروغ نفرت می‌نمایم.

ژ

¹⁰⁵ کلام تو برای پای‌های من چراغ، و برای راه‌های من نور است.

¹⁰⁶ قسم خوردم و آن را وفا خواهم نمود که داوری‌های عدالت تو را نگاه خواهم داشت.

¹⁰⁷ بسیار ذلیل شده‌ام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز!

¹⁰⁸ ‌ای خداوند، هدایای اختیاری دهان مرا منظور فرما و داوری‌های خود را به من بیاموز.

¹⁰⁹ من همیشه جان در کف دارم، لیکن شریعت تو را فراموش نمی کنم.

¹¹⁰ شریران برای من دام گذاشته‌اند، امّا از پندهای تو گمراه نشدم.

¹¹¹ شهادات تو را تا به ابد میراث خود ساخته‌ام، زیرا که آنها شادمانی دل من است.

¹¹² دل خود را برای به جا آوردن مقررّات تو مایل ساختم، تا به ابد و تا نهایت.

س

¹¹³ مردمان دو رو را نفرت داشته‌ام، لیکن شریعت تو را دوست می‌دارم.

¹¹⁴ پوشش و سپر من تو هستی؛ به کلام تو انتظار می‌کشم.

¹¹⁵ ‌ای بدکاران، از من دور شوید! و اوامر خدای خویش را نگاه خواهم داشت.

¹¹⁶ مرا مطابق وعده‌ات قوت ده تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم.

¹¹⁷ مرا تقویت کن تا آزاد گردم و بر قوانین تو دائم نظر نمایم.

¹¹⁸ همه کسانی را که از مقررّات تو گمراه شده‌اند، حقیر شمرده‌ای، زیرا که حیله ایشان دروغ است.

¹¹⁹ تمامی شریران زمین را مثل تفاله دور می‌‌اندازی. بنابراین شهادات تو را دوست می‌دارم.

¹²⁰ از ترس تو موی بر تنم راست شد؛ از داوری‌های تو ترسیدم.

ش

¹²¹ داد و عدالت را به‌ جا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما.

¹²² برای سعادت خادم خود ضامن شو تا متکبّران بر من ظلم نکنند.

¹²³ چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.

¹²⁴ با خادم خویش موافق رحمانیتت عمل نما و مقررّات خود را به من بیاموز.

¹²⁵ من خادم تو هستم. مرا فهیم گردان تا شهادات تو را دانسته باشم.

¹²⁶ وقت است که خداوند عمل کند، زیرا که شریعت تو را باطل نموده‌اند.

¹²⁷ بنابراین، اوامر تو را دوست می‌دارم، زیادتر از طلا و زر خالص.

¹²⁸ بنابراین، همه پندهای تو را در هر چیز راست می‌دانم، و هر راه دروغ را نفرت می‌دارم.

ص

¹²⁹ شهادات تو عجیب است. از این سبب جان من آنها را نگاه می‌دارد.

¹³⁰ کشف کلام تو نور می‌بخشد و ساده‌دلان را فهیم می‌گرداند.

¹³¹ دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق پندهای تو بودم.

¹³² بر من نظر کن و کرم فرما، مطابق عادت تو به آنانی که نام تو را دوست می‌دارند.

¹³³ قدم‌های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلّط نیابد.

¹³⁴ مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا پندهای تو را نگاه دارم.

¹³⁵ روی خود را بر خادم خود روشن ساز، و مقررّات خود را به من بیاموز.

¹³⁶ نهرهای آب از چشمانم جاری است، زیرا که شریعت تو را نگاه نمی دارند.

ض

¹³⁷ ‌ای خداوند، تو عادل هستی و داوری‌های تو راست است.

¹³⁸ شهادات خود را به عدل امر فرمودی و به امانت تا به نهایت.

¹³⁹ غیرت من مرا هلاک کرده است، زیرا که دشمنان من کلام تو را فراموش کرده‌اند.

¹⁴⁰ کلام تو بی‌نهایت شفاف است و خادم تو آن را دوست می‌دارد.

¹⁴¹ من کوچک و حقیر هستم، امّا پندهای تو را فراموش نکردم.

¹⁴² عدالت تو عدالت است تا به ابد و شریعت تو راست است.

¹⁴³ تنگی و رنج مرا درگرفته است، امّا اوامر تو مایه لذّت من است.

¹⁴⁴ شهادات تو عادل است تا به ابد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم.

ط

¹⁴⁵ به تمامی دل خوانده‌ام. ای خداوند، مرا جواب ده تا مقررّات تو را نگاه دارم!

¹⁴⁶ تو را خوانده‌ام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت.

¹⁴⁷ بر سپیده صبح پیشی جسته فریاد کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم.

¹⁴⁸ چشمانم بر پاس‌های شب پیشی جست، تا در کلام تو تفکّر نشان دهم.

¹⁴⁹ مطابق رحمت خود صدای مرا بشنو. ای خداوند، موافق داوری‌های خود مرا زنده ساز.

¹⁵⁰ آنانی که در‌ پی نقشه‌های پلید می‌روند، نزدیک می‌آیند و از شریعت تو دور می‌باشند.

¹⁵¹ ‌ای خداوند، تو نزدیک هستی و تمامی اوامر تو راست است.

¹⁵² شهادات تو را از زمان پیش دانسته‌ام که آنها را بنیان کرده‌ای تا به ابد.

ع

¹⁵³ بر اندوه من نظر کن و مرا خلاصی ده، زیرا که شریعت تو را فراموش نکرده‌ام.

¹⁵⁴ در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و مطابق کلام خویش مرا زنده ساز.

¹⁵⁵ نجات از شریران دور است، زیرا که مقررّات تو را نمی‌طلبند.

¹⁵⁶ ‌ای خداوند، رحمت‌های تو بسیار است. مطابق داوری‌های خود مرا زنده ساز.

¹⁵⁷ جفاکنندگان و دشمنان من بسیارند. امّا از شهادات تو رو برنگردانیدم.

¹⁵⁸ خیانت کاران را دیدم و نفرت داشتم، زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.

¹⁵⁹ ببین که پندهای تو را دوست می‌دارم. ای خداوند، مطابق رحمت خود مرا زنده ساز.

¹⁶⁰ همه کلام تو راستی است و تمامی داوری عدالت تو تا به ابد.

غ

¹⁶¹ سروران بی‌جهت بر من جفا کردند. امّا دل من از کلام تو ترسان است.

¹⁶² من در کلام تو شادمان هستم، مثل کسی ‌که غنیمت زیاد پیدا نموده باشد.

¹⁶³ از دروغ بیزارم و نفرت دارم. امّا شریعت تو را دوست می‌دارم.

¹⁶⁴ هر روز تو را هفت مرتبه سپاس می‌خوانم؛ برای داوری‌های عدالت تو.

¹⁶⁵ آنانی را که شریعت تو را دوست می دارند، سلامتی عظیم است و هیچ‌ چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد.

¹⁶⁶ ‌ای خداوند، برای نجات تو امیدوار هستم و اوامر تو را به جا می‌آورم.

¹⁶⁷ جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنها را بی‌نهایت دوست می‌دارم.

¹⁶⁸ پندها و شهادات تو را نگاه داشته‌ام، زیرا که تمام طریقهای من در مقابل چشم تو است.

ف

¹⁶⁹ ‌ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. مطابق کلام خود مرا فهیم گردان.

¹⁷⁰ شفاعت‌های من به حضور تو برسد. مطابق کلام خود مرا خلاصی ده.

¹⁷¹ لب‌های من حمد تو را جاری کند، زیرا مقررّات خود را به من آموخته‌ای.

¹⁷² زبان من کلام تو را بسراید، زیرا که تمام اوامر تو عدالت است.

¹⁷³ دست تو برای یاری من بشود، زیرا که پندهای تو را برگزیده‌ام.

¹⁷⁴ ‌ای خداوند، برای نجات تو مشتاق بوده‌ام و شریعت تو مایه لذّت من است.

¹⁷⁵ جان من زنده شود تا تو را سپاس بخواند و داوری‌های تو یاور من باشد.

¹⁷⁶ مثل گوسفند گم شده و آواره گشتم. خادم خود را طلب نما، زیرا که اوامر تو را فراموش نکردم.