مزامیر 106 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهخداوند را سپاس گویید، زیرا که او نیکوست 1 هللویاه! خداوند را حمد بگویید، زیرا که او نیکو است و رحمت او تا به ابد! 2 کیست که کارهای عظیم خداوند را بگوید و همه نغمه‌های او را بشنواند؟ 3 خوشا به حال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت حاصل آورد. 4 ای خداوند، مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خود می‌داری و به نجات خود از من دیدار نما. 5 تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم. 6 با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم. 7 پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و زیادی رحمت تو را به یاد نیاوردند، بلکه نزد دریا یعنی دریای سرخ فتنه انگیختند. 8 لیکن به خاطر اسم خود ایشان را نجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید. 9 و بر دریای سرخ تشر زد که خشک گردید. پس ایشان را در ژرفناها مثل بیابان رهبری فرمود. 10 و ایشان را از دست دشمن نجات داد و از دست دشمن رهایی بخشید. 11 و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند. 12 آنگاه به کلام او ایمان آوردند و حمد او را سراییدند. 13 لیکن کارهای او را به زودی فراموش کردند و مشورت او را انتظار نکشیدند. 14 بلکه شهوت پرستی نمودند در بیابان؛ و خدا را امتحان کردند در هامون. 15 و درخواست ایشان را به ایشان داد. لیکن لاغری در جانهای ایشان فرستاد. 16 پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یَهوْه. 17 و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید. 18 و آتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید. 19 گوساله‌ای در حوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند. 20 و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد. 21 و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود. 22 و اعمال عجیب را در زمین حام و کارهای ترسناک را در دریای سرخ. 23 آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند؛ اگر برگزیده او موسی در شکاف به حضور وی نمی‌ایستاد، تا غضب او را از هلاکت ایشان برگرداند. 24 و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند. 25 و در خیمه‌های خود غرغر کردند و سخن خداوند را گوش ننمودند. 26 بنابراین دست خود را بر ایشان برافراشت، که ایشان را در صحرا از پا درآورد. 27 و نسل ایشان را در میان ملّت‌ها بیندازد و ایشان را در زمین‌ها پراکنده کند. 28 پس به بَعَل فِغور پیوستند و قربانی‌های مردگان را خوردند. 29 و به کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد. 30 آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، مداخله کرد و وبا برداشته شد. 31 و این برای او به عدالت حساب گردید، پشت بر پشت تا به ابد. 32 و او را نزد آب مِریبه غضبناک نمودند. حتّی موسی هم به خاطر ایشان زیان دید. 33 زیرا که روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزا گفت. 34 و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود. 35 بلکه خود را با غیریهودیان آمیختند و کارهای ایشان را آموختند. 36 و بت‌های ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید. 37 و پسران و دختران خویش را برای دیوها قربانی گذرانیدند. 38 و خون بی‌گناه را ریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بُت‌های کنعان قربانی کردند و زمین از خون آلوده گردید. 39 و از کارهای خود نجس شدند و در اعمال خویش زناکار گردیدند. 40 بنابراین خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را نفرت نمود. 41 و ایشان را به دست غیریهودیان تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند. 42 و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند. 43 بارهای بسیار ایشان را خلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش بر او فتنه کردند و به سبب گناه خویش خوار گردیدند. 44 با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید. 45 و به خاطر ایشان، عهد خود را به یاد آورد و در زیادی رحمت خویش بازگشت نمود. 46 و مرحمت گذاشت در نظر تمامی اسیرکنندگان ایشان. 47 ای یَهوْه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان غیریهودیان جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در ستایش تو فخر نماییم. 48 یَهوْه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا به ابد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه! |
@ 2024 Korpu Company