امثال 31 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

کلام لِموئیل پادشاه

¹ کلام لموئیل پادشاه، پیغامی که مادرش به او تعلیم داد.

² «چه گویم ‌ای پسر من، چه گویم ‌ای پسر رحم من! و چه گویم ‌ای پسر نذرهای من!

³ قوّت خود را به زنان مده و نه طریق‌های خویش را به آنچه باعث هلاکت پادشاهان است.

⁴ پادشاهان را نمی‌شاید ‌ای لموئیل، پادشاهان را نمی‌شاید که شراب بنوشند و نه امیران را که باده را بخواهند.

⁵ مبادا بنوشند و قوانین و مقررّات را فراموش کنند، و داوری همه ذلیلان را منحرف سازند.

⁶ باده را به آنانی بده که در راه هلاکتند، و شراب را به تلخ جانان؛

⁷ تا بنوشند و فقر خود را فراموش کنند، و مشقت خویش را دیگر به یاد نیاورند.

⁸ دهان خود را برای گنگان باز کن و برای دادرسی تمامی بیچارگان.

⁹ دهان خود را باز کرده، به انصاف داوری نما و فقیر و مسکین را دادرسی فرما.

¹⁰ زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد؟ قیمت او از لعلها گرانتر است.

¹¹ دل شوهرش بر او اعتماد دارد و محتاج منفعت نخواهد بود.

¹² برایش تمامی روزهای عمر خود، خوبی خواهد کرد و نه بدی.

¹³ پشم و کتان را می‌جوید و به‌ دست‌های خود با رغبت کار می‌کند.

¹⁴ او مثل کشتی‌های تاجران است که خوراک خود را از دور می‌آورد.

¹⁵ وقتی که هنوز شب است برمی خیزد و به اهل خانه‌اش خوراک و به کنیزانش سهم ایشان را می‌دهد.

¹⁶ درباره مزرعه فکر کرده، آن را می‌خرد و از کسب دست‌های خود تاکستان غرس می‌نماید.

¹⁷ کمر خود را با قوت می‌بندد و بازوهای خویش را قوی می‌سازد.

¹⁸ تجارت خود را می‌بیند که نیکو است و چراغش در شب خاموش نمی‌شود.

¹⁹ دستهای خود را به دوک دراز می‌کند و انگشتهایش چرخ را می‌گیرد.

²⁰ کف‌های خود را برای فقیران گشاده می سازد و دست‌های خویش را برای مسکینان دراز می‌نماید.

²¹ به جهت اهل خانه‌اش از برف نمی‌ترسد، زیرا که همه اهل خانه او جامه گرم به تن دارند.

²² برای خود اسباب‌های زینت می‌سازد. لباسش از کتان نازک و ارغوان می‌باشد.

²³ شوهرش در دربارها معروف می‌باشد و در میان مشایخ ولایت می‌نشیند.

²⁴ جامه‌های کتان ساخته آنها را می‌فروشد و کمربندها به تاجران می‌دهد.

²⁵ قوّت و عزّت، لباس او است و درباره روزهای آینده می‌خندد.

²⁶ دهان خود را به حکمت می‌گشاید و تعلیم محبّت‌آمیز بر زبان او است.

²⁷ به رفتار اهل خانه خود متوجّه می‌شود و خوراک تنبلی نمی‌خورد.

²⁸ پسرانش برخاسته، او را خوشبخت می‌گویند و شوهرش نیز او را می‌ستاید:

²⁹ «دختران بسیار کارهای نیک نمودند، امّا تو بر تمامی ایشان برتری داری.»

³⁰ جمال، فریبنده و زیبایی، پوچ است امّا زنی که از خداوند می‌ترسد، ستوده خواهد شد.

³¹ او را از ثمره دست‌هایش بدهید و کارهایش او را نزد دروازه‌ها بستاید.