امثال 3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

به تمامی دل خود به خداوند توکّل کن

¹ ای پسر من، تعلیم مرا فراموش مکن و دل تو اوامر مرا نگاه دارد.

² زیرا که طول عمر و سالهای حیات و صلح و امنیّت را برای تو خواهد افزود.

³ به هوش باش که رحمت و راستی تو را ترک نکند. آنها را بر گردن خود ببند و بر لوح دل خود بنویس.

⁴ آنگاه نعمت و رضامندی نیکو در نظر خدا و انسان خواهی یافت.

⁵ به تمامی دل خود بر خداوند توکّل نما و بر عقل خود تکیه مکن.

⁶ در همه راه‌های خود او را بشناس و او طریق‌هایت را راست خواهد گردانید.

⁷ خود را حکیم مپندار؛ از خداوند بترس و از بدی دوری نما.

⁸ این برای ناف تو شفا، و برای استخوان‌هایت مغز خواهد بود.

⁹ از دارایی خود خداوند را حرمت نما و از نوبرهای همه محصول خویش.

¹⁰ آنگاه انبارهای تو به وفور نعمت پر خواهد شد و چرخشت‌های تو از شیره انگور لبریز خواهد گشت.

¹¹ ‌ای پسر من، رهنمود خداوند را خوار مشمار و از توبیخ او بیزار مباش.

¹² زیرا خداوند هر ‌که را دوست دارد، توبیخ می‌نماید؛ همانند پدر، پسر خویش را که از او مسرور می‌باشد.

¹³ خوشا به حال کسی ‌که حکمت را پیدا کند و شخصی که بصیرت را کسب نماید.

¹⁴ زیرا که تجارت آن از تجارت نقره و محصولش از طلای خالص نیکوتر است.

¹⁵ از لعل‌ها گرانبهاتر است و تمامی نفایس تو با آن برابری نتواند کرد.

¹⁶ به ‌دست راست او طول عمر است و به ‌دست چپش دولت و جلال.

¹⁷ طریق‌های وی طریق‌های شادمانی است و همه راه‌های وی صلح و امنیّت می‌باشد.

¹⁸ به جهت آنانی که او را به ‌دست گیرند، درخت حیات ‌است و کسی ‌که به او چسبیده می‌باشد، خجسته است.

¹⁹ خداوند به حکمت خود زمین را بنیاد نهاد، و به عقل خویش آسمان را استوار نمود.

²⁰ به علم او ژرفاها از هم جدا شد و ابرها شبنم را می‌چکانید.

²¹ ‌ای پسر من، این چیزها از دید تو دور نشود. حکمت کامل و دوراندیشی را نگاه دار.

²² پس برای جان تو حیات و برای گردنت زینت خواهد بود.

²³ آنگاه در راه خود به امنیّت خواهی رفت و پایت نخواهد لغزید.

²⁴ هنگامی که بخوابی، نخواهی ترسید و چون دراز شوی، خوابت شیرین خواهد شد.

²⁵ از ترس ناگهان نخواهی ترسید و نه از خرابی شریران چون واقع شود.

²⁶ زیرا خداوند اعتماد تو خواهد بود و پای تو را از دام حفظ خواهد نمود.

²⁷ نیکویی را از اهلش باز مدار، هنگامی که به جا آوردنش در قوت دست توست.

²⁸ به همسایه خود مگو: «برو و بازگرد و فردا به تو خواهم داد» با آنکه نزد تو حاضر است.

²⁹ بر همسایه‌ات قصد بدی مکن، هنگامی که او نزد تو در امنیّت ساکن است.

³⁰ با کسی ‌که به تو بدی نکرده است، بی‌سبب دشمنی منما.

³¹ بر مرد ظالم حسد مبر و هیچ کدام از راه‌هایش را انتخاب مکن.

³² زیرا کج‌خلقان نزد خداوند نفرت انگیزند، لیکن راز او نزد راستان است.

³³ لعنت خداوند بر خانه شریران است. امّا مسکن عادلان را برکت می‌دهد.

³⁴ یقین که مسخره کنندگان را استهزا می‌نماید، امّا متواضعان را فیض می‌بخشد.

³⁵ حکیمان وارث جلال خواهند شد، امّا احمقان خجالت را خواهند برد.