امثال 29 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ کسی ‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می‌کند، ناگهان از پا درخواهد آمد و علاجی نخواهد بود.

² چون عادلان افزوده گردند، قوم شادی می‌کنند، امّا چون شریران تسلّط یابند، مردم ناله می‌نمایند.

³ کسی ‌که حکمت را دوست دارد، پدر خویش را مسرور می‌سازد، امّا کسی ‌که با فاحشه‌ها معاشرت کند، اموال را تلف می‌نماید.

⁴ پادشاه ولایت را به انصاف پایدار می‌کند، امّا مرد رشوه‌خوار آن را ویران می‌سازد.

⁵ شخصی که همسایه خود را چاپلوسی می‌کند، دام برای پایهایش می‌گستراند.

⁶ در نااطاعتی مرد شریر دامی است، امّا عادل ترنم و شادی خواهد نمود.

⁷ مرد عادل شکایت فقیر را درک می‌کند، امّا شریر برای دانستن آن فهم ندارد.

⁸ استهزا کنندگان شهر را به آشوب می‌آورند، امّا حکیمان خشم را فرو می‌نشانند.

⁹ اگر مرد حکیم با احمق دعوایی دارد، خواه غضبناک شود، خواه بخندد، او را راحت نخواهد بود.

¹⁰ مردان خونریز از مرد کامل نفرت دارند، امّا راستان سلامتی جان او را طالبند.

¹¹ احمق تمامی خشم خود را آشکار می‌سازد، امّا مرد حکیم به تأخیر آن را فرو می نشاند.

¹² حاکمی که به سخنان دروغ گوش گیرد، همه خادمانش شریر خواهند شد.

¹³ فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد و خداوند چشمان هر دوی ایشان را روشن خواهد ساخت.

¹⁴ پادشاهی که مسکینان را به راستی داوری نماید، تخت او تا به ابد پایدار خواهد ماند.

¹⁵ چوب و تنبیه، حکمت می‌بخشد، امّا پسری که بی‌لگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.

¹⁶ چون شریران افزوده شوند، تقصیر زیاده می‌گردد، امّا عادلان، افتادن ایشان را خواهند دید.

¹⁷ پسر خود را ادب نما که تو را راحت خواهد رسانید، و به‌ جان تو لذات خواهد بخشید.

¹⁸ جایی که رویا نیست قوم گردنکش می‌شوند، امّا خوشا به حال کسی ‌که شریعت را نگاه می‌دارد.

¹⁹ خادم، تنها به‌وسیله سخن تنبیه نمی‌شود، زیرا اگر‌چه بفهمد، به جا نمی‌آورد.

²⁰ آیا کسی را می‌بینی که در سخن‌گفتن عجول است، امید بر احمق زیاده است از امید بر او.

²¹ هر ‌که خادم خود را از کودکی به ناز می‌پرورد، آخر پسر او خواهد شد.

²² مرد تندخو نزاع برمی‌انگیزاند و شخص کج‌خلق در تقصیر می‌افزاید.

²³ تکبّر شخص او را پست می‌کند، امّا مرد حلیم دل، به جلال خواهد رسید.

²⁴ هر ‌که با دزد معاشرت کند، خود را دشمن دارد، زیرا که قسم داده می‌شود و اعتراف نمی‌نماید.

²⁵ ترس از انسان دام می‌گستراند، امّا هر ‌که بر خداوند توکّل نماید، سرافراز خواهد شد.

²⁶ بسیاری لطف حاکم را می‌طلبند، امّا داوری انسان از جانب خداوند است.

²⁷ مرد ظالم نزد عادلان نفرت انگیز است، و هر ‌که در طریق، درست است، نزد شریران نفرت‌انگیز می‌باشد.