امثال 23 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ چون با حاکم به غذا خوردن نشینی، در آنچه پیش روی تو است، دقّت کن.

² و اگر مرد شکمباره هستی، کارد بر گلوی خود بگذار.

³ به خوراکهای لذیذ او مشتاق مباش، زیرا که غذای فریبنده است.

⁴ برای دولتمند شدن خود را زحمت مرسان و از عقل خود باز ایست.

⁵ آیا چشمان خود را بر آن خواهی دوخت که نیست می‌باشد؟ زیرا که دولت البته برای خود بال‌ها می‌سازد و مثل عقاب در آسمان می‌پرد.

⁶ نان مرد خسیس را مخور و به جهت خوراک‌های لذیذ او حریص مباش.

⁷ زیرا چنانکه در دل خود فکر می‌کند خود او همچنان است. تو را می‌گوید: «بخور و بنوش»، امّا دلش با تو نیست.

⁸ لقمه‌ای را که خورده‌ای، قی خواهی کرد و سخنان شیرین خود را بر باد خواهی داد.

⁹ به گوش احمق سخن مگو، زیرا حکمت کلامت را خوار خواهد شمرد.

¹⁰ حدود قدیم را منتقل مساز و به مزرعه یتیمان داخل مشو،

¹¹ زیرا که ولی ایشان نیرومند است و با تو در دفاع از ایشان مخالفت خواهد کرد.

¹² دل خود را به ادب مایل گردان و گوش خود را به کلام معرفت.

¹³ از کودک خود انضباط را باز مدار که اگر او را با چوب بزنی، نخواهد مرد.

¹⁴ پس او را با چوب بزن و جان او را از عالم مردگان نجات خواهی داد.

¹⁵ ‌ای پسر من اگر دل تو حکیم باشد، دل من، بلی دل من شادمان خواهد شد.

¹⁶ و اعماق وجودم وجد خواهد نمود؛ هنگامی که لب‌های تو به حقیقت سخن گوید.

¹⁷ دل تو بر گناهکاران حسد نبرد، امّا به جهت ترس خداوند تمامی روز غیور باش،

¹⁸ زیرا که البته آخرت هست و امید تو منقطع نخواهد شد.

¹⁹ پس تو، ‌ای پسرم، بشنو و حکیم باش و دل خود را در طریق درست گردان.

²⁰ از زمره میگساران مباش و نه از زمره شکم پرستان گوشت حریص.

²¹ زیرا که میگسار و شکمباره فقیر می‌شود و صاحب خواب ژنده‌پوش می‌گردد.

²² پدر خویش را که از او جان یافتی، گوش گیر و مادر خود را چون پیر شود، خوار مشمار.

²³ حقیقت را بخر و آن را مفروش و حکمت و ادب و فهم را.

²⁴ پدر فرزند عادل شادمان می‌شود؛ پدر پسر حکیم از او مسرور خواهد گشت.

²⁵ پدرت و مادرت شادمان خواهند شد و مادر تو مسرور خواهد گردید.

²⁶ ‌ای پسرم، دل خود را به من بده و چشمان تو به راه‌های من شاد باشد.

²⁷ چونکه زن زناکار چاله عمیق است و زن بیگانه چاه تنگ.

²⁸ او نیز مثل راهزن در کمین می‌باشد و خیانتکاران را به میان مردم می‌افزاید.

²⁹ وای از آن کیست و غم و غصه از آن که؟ و نزاع‌ها از آن کدام و زاری از آن کیست؟ و زخم‌های بی‌سبب از آن که و سرخی چشمان از آن کدام؟

³⁰ آنانی را است که دست از باده نوشی برنمی‌دارند و برای چشیدن شراب برآمیخته له‌له می‌زنند.

³¹ به شراب نگاه مکن وقتی که سرخ‌فام است، حینی که حباب‌های خود را در جام آشکار می‌سازد، و به ملایمت فرو می‌رود.

³² امّا در آخر مثل مار خواهد گزید و مانند افعی نیش خواهد زد.

³³ چشمان تو چیزهای غریب را خواهد دید و دل تو به چیزهای کج سخن خواهد گفت

³⁴ و مثل کسی ‌که در میان دریا می‌خوابد، خواهی شد، یا مانند کسی ‌که بر سر دکل کشتی می‌خوابد

³⁵ و خواهی گفت: «مرا زدند، لیکن درد را احساس نکردم، مرا زجر نمودند لیکن نفهمیدم. پس کی بیدار خواهم شد؟ مرا باید که جرعه‌ای دیگر بنوشم.»