امثال 19 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ فقیری که در کاملیّت خود رفتار می کند از دروغگویی که احمق باشد، بهتر است.

² اشتیاقی که معرفت ندارد، نیکو نیست و هر ‌که به پای‌های خویش می‌شتابد، راه به خطا می‌رود.

³ حماقت انسان، راه او را تباه می‌سازد و دلش از خداوند خشمناک می‌شود.

⁴ توانگری دوستان بسیار پیدا می‌کند، امّا فقیر از دوستان خود جدا می‌شود.

⁵ شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و کسی ‌که به دروغ سخن گوید، رهایی نخواهد یافت.

⁶ بسیاری پیش امیران چاپلوسی می‌نمایند و همه کس، دوست شخص بخشنده است.

⁷ همه برادران مرد فقیر از او نفرت دارند، چقدر بیشتر، دوستانش از او دور می‌شوند؛ التماس کنان از عقبشان می رود، و نیستند.

⁸ هر ‌که شعور را کسب کند، جان خود را دوست دارد. و هر ‌که بصیرت را نگاه دارد، سعادتمندی خواهد یافت.

⁹ شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و هر ‌که به دروغ سخن گوید، هلاک خواهد گردید.

¹⁰ عیش و عشرت احمق را نمی‌شاید، تا چه رسد به غلامی که بر شریفان حکمرانی می‌کند.

¹¹ عقل انسان خشم او را نگاه می‌دارد و گذشتن از تقصیر، جلال او است.

¹² خشم پادشاه مثل غرش شیر است و رضامندی او مثل شبنم بر گیاه است.

¹³ پسر جاهل باعث تباهی پدرش است، و نزاع‌های زن مثل آبی است که دائم در چکیدن باشد.

¹⁴ خانه و دولت ارث اجدادی است، امّا زن عاقل از جانب خداوند است.

¹⁵ کاهلی خواب سنگین می‌آورد و شخص تنبل، گرسنه خواهد ماند.

¹⁶ هر ‌که حکم را نگاه دارد، جان خویش را محافظت می‌نماید، امّا هر ‌که طریق خود را سبک گیرد، خواهد مرد.

¹⁷ هر ‌که بر فقیر ترحّم نماید، به خداوند قرض می‌دهد و نیکویی او را به او رد خواهد نمود.

¹⁸ پسر خود را تا هنوز امیدی هست، ادب کن؛ امّا خود را به کشتن او وامدار.

¹⁹ شخص تندخو متحمّل مکافات خواهد شد، زیرا اگر او را خلاصی دهی، آن را باید پی در پی به جا آوری.

²⁰ پند را بشنو و رهنمود را قبول نما تا در عاقبت خود حکیم بشوی.

²¹ فکرهای بسیار در دل انسان است، امّا آنچه استوار ماند، مشورت خداوند است.

²² زینت انسان نیکویی او است، و فقیر از دروغگو بهتر است.

²³ ترس خداوند به حیات منتهی می‌شود و هر که آن را دارد در سیری ساکن می‌ماند و به هیچ بلا گرفتار نخواهد شد.

²⁴ مرد تنبل دست خود را در بشقابش فرو می‌برد، امّا آن را حتّی تا دهان خود برنمی‌آورد.

²⁵ استهزا کننده را ادب کن تا جاهلان زیرک شوند، و شخص فهیم را تنبیه نما و معرفت را درک خواهد نمود.

²⁶ هر ‌که بر پدر خود ستم کند و مادرش را براند، پسری است که رسوایی و خجالت می‌آورد.

²⁷ ‌ای پسر من، از شنیدن تعلیم امتناع کن، همان تو را از کلام معرفت گمراه خواهد ساخت.

²⁸ شاهد رذل انصاف را مسخره می‌کند و دهان شریران گناه را می‌بلعد.

²⁹ محکومیت به جهت استهزا کنندگان مهیّا است و تازیانه‌ها برای پشت احمقان.