امثال 18 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ شخص گوشه‌گیر هوس خود را طالب می‌باشد و با هر حکمت درست می‌ستیزد.

² احمق از بصیرت مسرور نمی‌شود، مگر تا آنکه عقل خود را ظاهر سازد.

³ هنگامی که شریر می‌آید، حقارت هم می‌آید و با اهانت، خجالت می‌رسد.

⁴ سخنان دهان انسان آب عمیق است و چشمه حکمت، رود جاری است.

⁵ طرفداری شریران برای منحرف ساختن داوری عادلان نیکو نیست.

⁶ لبهای احمق به نزاع داخل می‌شود و دهانش به استقبال کتک می‌شتابد.

⁷ دهان احمق هلاکت وی است و لب‌هایش برای جان خودش دام است.

⁸ سخنان سخن‌چین مثل لقمه‌های شیرین است و به عمق شکم فرو می‌رود.

⁹ او نیز که در کار خود تنبلی می‌کند، برادر هلاک کننده است.

¹⁰ اسم خداوند برج مستحکم است که مرد عادل به درون آن می‌دود و ایمن می‌باشد.

¹¹ توانگری شخص دولتمند، شهر محکم او است و در تصور وی، مثل حصار بلند است.

¹² پیش از شکستگی، دل انسان متکبّر می گردد و تواضع مقدمه عزّت است.

¹³ هر ‌که سخنی را قبل از شنیدنش جواب دهد، برای او حماقت و شرمساری می‌باشد.

¹⁴ روح انسان بیماری او را متحمّل می‌شود، امّا روح شکسته را کیست که متحمّل آن بشود.

¹⁵ دل مرد فهیم معرفت را کسب می‌کند و گوش حکیمان معرفت را می‌جوید.

¹⁶ هدیه شخص، راه را بر او می‌گشاید و او را به حضور بزرگان می‌رساند.

¹⁷ هر ‌که در شکایت خود اول آید، صادق می‌نماید، امّا حریفش می‌آید و او را می‌آزماید.

¹⁸ قرعه نزاعها را می‌خواباند و نیرومندان را از هم جدا می‌کند.

¹⁹ برادر رنجیده از شهر قوی سختتر است و مجادله با او مثل پشت‌بندهای قلعه است.

²⁰ شکم آدمی از میوه دهانش پُر می‌شود و از محصول لب‌هایش سیر می‌گردد.

²¹ مرگ و حیات در قدرت زبان است، و آنانی که آن را دوست می‌دارند میوه‌اش را خواهند خورد.

²² هر ‌که زوجه‌ای یابد، چیز نیکو یافته است و رضامندی خداوند را کسب کرده است.

²³ مرد فقیر به التماس صحبت می‌کند، امّا شخص دولتمند سخت جواب می‌دهد.

²⁴ کسی ‌که دوستان بسیار دارد، خود را هلاک می‌کند، امّا دوستی هست که از برادر چسبنده‌تر می‌باشد.