امثال 15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ جواب نرم خشم را برمی‌گرداند، امّا سخن تلخ غیظ را به هیجان می‌آورد.

² زبان حکیمان علم را زینت می‌بخشد، امّا دهان احمقان به حماقت سخن می‌گوید.

³ چشمان خداوند در همه جا است و بر بدان و نیکان می‌نگرد.

⁴ زبان ملایم، درخت حیات ‌است و کجی آن، شکستگی روح است.

⁵ احمق رهنمود پدر خود را خوار می‌شمارد، امّا هر ‌که تنبیه را نگاه دارد، زیرک می‌باشد.

⁶ در خانه مرد صالح گنج عظیم است، امّا محصول شریران، مایه دردسر می‌‌باشد.

⁷ لبهای حکیمان معرفت را پخش می‌سازد، امّا چنین نیست دل احمقان.

⁸ قربانی شریران نزد خداوند نفرت انگیز است، امّا دعای راستان پسندیده اوست.

⁹ راه شریران نزد خداوند نفرت انگیز است، امّا پیروان عدالت را دوست می‌دارد.

¹⁰ برای هر ‌که طریق را ترک نماید، تنبیه سخت است و هر ‌که از تنبیه نفرت کند، خواهد مُرد.

¹¹ عالم مردگان و اَبَدّون در حضور خداوند است، پس چند مرتبه زیاده دلهای آدمیان.

¹² استهزا کننده تنبیه را دوست ندارد و نزد حکیمان نخواهد رفت.

¹³ دل ‌شادمان چهره را زینت می‌دهد، امّا از تلخی دل روح افسرده می‌شود.

¹⁴ دل مرد فهیم معرفت را می‌طلبد، امّا دهان احمقان حماقت را می‌چرد.

¹⁵ تمامی روزهای مصیبت کشان بد است، امّا خوشی دل، مهمانی دائمی است.

¹⁶ اموال اندک با ترس خداوند بهتر است از گنج عظیم با اضطراب.

¹⁷ سفره سبزیجات در جایی که محبّت باشد، بهتر است از گاو پرواری که با آن دشمنی باشد.

¹⁸ مرد تندخو نزاع را برمی‌انگیزد، امّا شخص دیرغضب دشمنی را فرو می‌نشاند.

¹⁹ راه کاهلان مثل خاربست است، امّا طریق راستان شاهراه است.

²⁰ پسر حکیم پدر را شادمان می‌سازد، امّا مرد احمق مادر خویش را حقیر می‌شمارد.

²¹ حماقت در نظر شخص کم‌عقل خوشی است، امّا مرد فهیم به راستی رفتار می‌نماید.

²² از نبود مشورت، تدبیرها پوچ می‌شود، امّا از زیادی مشورت دهندگان برقرار می‌ماند.

²³ برای انسان از جواب شایوسته‌اش شادی حاصل می‌شود و سخنی که در محلش گفته شود، چه بسیار نیکو است.

²⁴ طریق حیات برای عاقلان به سوی بالا است تا از پایین رفتن به عالم مردگان آنها را دور کند.

²⁵ خداوند خانه متکبّران را منهدم می‌سازد، امّا حدود بیوه‌زن را استوار می‌نماید.

²⁶ افکار پلید نزد خداوند نفرت انگیز است، امّا سخنان پسندیده برای پاکان است.

²⁷ کسی ‌که حریص سود باشد، خانه خود را غصه‌دار می‌سازد، امّا هر ‌که از رشوه نفرت دارد، خواهد زیست.

²⁸ دل مرد عادل در جواب دادن تفکر می‌کند، امّا دهان شریران، چیزهای بد را جاری می‌سازد.

²⁹ خداوند از شریران دور است، امّا دعای عادلان را می‌شنود.

³⁰ نور چشمان دل را شادمان می‌سازد و خبر نیکو استخوان‌ها را پرمغز می‌نماید.

³¹ گوشی که تنبیه حیات را بشنود، در میان حکیمان ساکن خواهد شد.

³² هر ‌که رهنمود را ترک نماید، جان خود را حقیر می‌شمارد، امّا هر ‌که تنبیه را بشنود، عقل را تحصیل می‌نماید.

³³ ترس خداوند، مربی حکمت است و تواضع، پیشرو عزّت می‌باشد.