امثال 1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

سرآغاز معرفت

¹ امثال سلیمان پسر داوود پادشاه اسرائیل:

² به جهت دانستن حکمت و ادب و برای فهمیدن کلمات بصیرت.

³ به جهت کسب ادب معرفت‌آمیز و عدالت و انصاف و استقامت.

⁴ تا ساده دلان را زیرکی بخشد و جوانان را معرفت و تمیز.

⁵ تا مرد حکیم بشنود و علم را بیفزاید و مرد فهیم تدبیرها را کسب نماید.

⁶ تا امثال و کنایات را بفهمند، کلمات حکیمان و معماهای ایشان را.

⁷ ترس یَهوْه آغاز علم است. لیکن جاهلان حکمت و ادب را خوار می‌شمارند.

اغواگری گناهکاران

⁸ ‌ای پسر من، رهنمود پدر خود را بشنو، و تعلیم مادر خویش را ترک منما.

⁹ زیرا که آنها تاج زیبایی برای سر تو و جواهر برای گردن تو خواهد بود.

¹⁰ ‌ای پسر من، اگر گناهکاران تو را فریفته سازند، قبول منما.

¹¹ اگر گویند: «همراه ما بیا تا برای خون در کمین بنشینیم و برای بی‌گناهان بی‌جهت پنهان شویم،

¹² مثل عالم مردگان ایشان را زنده خواهیم بلعید و تندرست، مانند آنانی که به گور فرو می‌روند.

¹³ هر گونه اموال نفیس را پیدا خواهیم نمود و خانه‌های خود را از غنیمت پر خواهیم ساخت.

¹⁴ قرعه خود را در میان ما بینداز و همه ما را یک کیسه خواهد بود.»

¹⁵ ‌ای پسر من، با ایشان در راه مرو و پای خود را از راههای ایشان باز دار

¹⁶ زیرا که پایهای ایشان برای شرارت می‌دود و به جهت ریختن خون می‌شتابد.

¹⁷ چرا که گستردن دام در نظر هر پرنده بی‌فایده است.

¹⁸ لیکن ایشان به جهت خون خود کمین می‌سازند و برای جان خویش پنهان می‌شوند.

¹⁹ همچنین است راههای هر کس که به دنبال سود ناروا باشد، که آن، جان مالک خود را هلاک می‌سازد.

حکمت در کوچه‌ها ندا می‌دهد

²⁰ حکمت در بیرون ندا می‌دهد و در میدان‌ها صدای خود را بلند می‌کند.

²¹ در سر چهار راهها، در دهنه دروازه‌ها می‌خواند و در شهر سخن می‌راند:

²² که «ای جاهلان، تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مسخره کنندگان از استهزا شادی می‌کنند و احمقان از معرفت نفرت می‌نمایند؟

²³ به ‌سبب توبیخ من بازگشت نمایید. اینک روح خود را بر شما فرو خواهم ریخت و کلمات خود را بر شما اعلام خواهم کرد.

²⁴ زیرا که چون خواندم، شما سر باز زدید و دستهای خود را افراشتم و کسی اعتنا نکرد.

²⁵ بلکه تمامی پند مرا ترک نمودید و توبیخ مرا نخواستید.

²⁶ پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شما حاکم شود، استهزا خواهم نمود.

²⁷ چون ترس مثل باد تند بر شما فرود آید و مصیبت، مثل گردباد به شما در رسد؛ حینی که تنگی و فشار بر شما آید.

²⁸ آنگاه مرا خواهند خواند، لیکن پاسخ نخواهم داد. و مرا جستجو خواهند نمود، امّا مرا نخواهند یافت.

²⁹ چونکه از معرفت نفرت کردند و ترس خداوند را انتخاب ننمودند

³⁰ و پند من برایشان خوش نیامد و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند.

³¹ بنابراین، از میوه راه خود خواهند خورد و از تدبیرهای خویش سیر خواهند شد.

³² زیرا که گمراهی جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحت غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت.

³³ امّا هر ‌که مرا بشنود، در امنیّت ساکن خواهد بود و از ترس بلا آسوده خواهد ماند.»