اعداد 32 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

مالکيت زمينهای دو طرف اردن

¹ و پسران رئوبین و پسران جاد را احشام بی‌نهايت بسيار و زیاد بود، پس چون زمين يَعزير و زمين جلعاد را ديدند که اينک اين مکان، مکان احشام است.

² پسران جاد و پسران رئوبین نزد موسی و اِلعازار کاهن و سروران جماعت آمده، گفتند:

³ «عَطاروت و ديبون و يَعزير و نِمره و حَشبون و اِلعالِه و سِبام و نِبو و بِعون،

⁴ زمينی که خداوند پيش روی جماعت اسرائيل باز ساخته است، زمين احشام است، و بندگانت دامدار می‌باشيم.»

⁵ پس گفتند: «اگر در نظر تو التفات يافته‌ايم، اين زمين به بندگانت به ملکيت داده شود و ما را از اُردن عبور مده.»

⁶ موسی به پسران جاد و پسران رئوبین گفت: «آيا برادران شما به جنگ روند و شما اينجا بنشينيد؟

⁷ چرا قوم اسرائیل را دلسرد می‌کنيد تا به زمينی که خداوند به ايشان داده است، عبور نکنند؟

⁸ به همين طور پدران شما عمل نمودند، وقتی که ايشان را از قادِش بِرنيع برای ديدن زمين فرستادم.

⁹ به وادی اشکول رفته، زمين را ديدند و قوم اسرائیل را دلسرد ساختند تا به زمينی که خداوند به ايشان داده بود، داخل نشوند.

¹⁰ پس غضب خداوند در آن روز افروخته شد به حدی که قسم خورده، گفت:

¹¹ ”به یقین هيچکدام از مردانی که از مصر بيرون آمدند از بيست ساله و بالاتر، آن زمين را که برای ابراهيم و اسحاق و يعقوب قسم خوردم، نخواهند ديد، چونکه ايشان مرا پيروی کامل ننمودند.

¹² سوای کاليب پسر يِفُنّه قِنزی و یوشَع پسر نون، چونکه ايشان خداوند را پيروی کامل نمودند.“

¹³ پس غضب خداوند بر اسرائيل افروخته شده، ايشان را چهل سال در بيابان آواره گردانيد، تا تمامی آن گروهی که اين شرارت را در نظر خداوند ورزيده بودند، هلاک شدند.

¹⁴ و اينک شما به ‌جای پدران خود انبوهی از مردان خطاکار برپا شده‌ايد تا شدت غضب خداوند را بر اسرائيل باز زياده کنيد؟

¹⁵ زيرا اگر از پيروی او رو بگردانيد، بار ديگر ايشان را در بيابان ترک خواهد کرد و شما تمامی اين قوم را هلاک خواهيد ساخت.»

¹⁶ پس ايشان نزد او آمده، گفتند: «آغلها را اينجا برای احشام خود و شهرها به جهت کودکان خويش خواهيم ساخت.

¹⁷ و خود مسلح شده، حاضر می‌شويم و پيش روی قوم اسرائیل خواهيم رفت تا آنها را به مکان ايشان برسانيم. و کودکان ما از ترس ساکنان زمين در شهرهای حصاردار خواهند ماند.

¹⁸ و تا هر يکی از قوم اسرائیل ملک خود را نگرفته باشد، به خانه‌های خود مراجعت نخواهيم کرد.

¹⁹ زيرا که ما با ايشان در آن طرف اُردن و ماورای آن ملک نخواهيم گرفت، چونکه نصيب ما به اين طرف اُردن به طرف مشرق به ما رسيده است.»

²⁰ و موسی به ايشان گفت: «اگر اين کار را بکنيد و خويشتن را به حضور خداوند برای جنگ مهيا سازيد،

²¹ و هر مرد جنگی از شما به حضور خداوند از اُردن عبور کند تا او دشمنان خود را از پيش روی خود بیرون کند،

²² و زمين به حضور خداوند مغلوب شود. پس از آن می‌توانید برگردید و به حضور خداوند و به حضور اسرائيل تعهدی نخواهيد داشت و اين زمين از جانب خداوند ملک شما خواهد بود.

²³ و اگر چنين نکنيد اينک به خداوند گناه ورزيده‌ايد، و بدانيد که گناه شما، شما را درخواهد گرفت.

²⁴ پس شهرها برای کودکان و آغلها برای گله‌های خود بنا کنيد، و به آنچه از دهان شما درآمد، عمل نماييد.»

²⁵ پس پسران جاد و پسران رئوبین موسی را خطاب کرده، گفتند: «بندگانت به طوری که آقای ما فرموده است، خواهيم کرد.

²⁶ کودکان و زنان و احشام و همه دامهایمان اينجا در شهرهای جلعاد خواهند ماند.

²⁷ و تمامی بندگانت آماده جنگ شده، چنانکه آقای ما گفته است به حضور خداوند برای نبرد عبور خواهيم نمود.»

²⁸ پس موسی اِلعازار کاهن، و یوشَع پسر نون، و رئیسان خاندان پدران قبایل قوم اسرائیل را درباره ايشان فرمان داد.

²⁹ و موسی به ايشان گفت: «اگر تمامی پسران جاد و پسران رئوبین آماده جنگ شده، همراه شما به حضور خداوند از اُردن عبور کنند، و زمين پيش روی شما مغلوب شود، آنگاه زمين جلعاد را برای ملکيت به ايشان بدهيد.

³⁰ و اگر ايشان مهيا نشوند و همراه شما عبور ننمايند، پس در ميان شما در زمين کنعان ملک بگيرند.»

³¹ پسران جاد و پسران رئوبین در جواب او گفتند: «چنانکه خداوند به بندگانت گفته است، همچنين خواهيم کرد.

³² ما آماده جنگ شده، پيش روی خداوند به زمين کنعان عبور خواهيم کرد، و ملک نصيب ما به اين طرف اُردن داده شود.»

³³ پس موسی به ايشان يعنی به پسران جاد و پسران رئوبین و نصف قبیله مَنَسی پسر يوسف، مملکت سيِحون، پادشاه اَموريان و مملکت عوج پادشاه باشان را داد، يعنی زمين را با شهرهايش و حدود شهرهايش، زمين را از هر طرف.

³⁴ و پسران جاد، ديبون و عَطاروت و عَروعير.

³⁵ و عَطروت‌شوفان و يَعزيز و يُجبِهاه.

³⁶ و بيت‌نِمراه و بيت‌هاران را بنا کردند يعنی شهرهای حصاردار را با آغلها برای گله‌ها.

³⁷ و پسران رئوبین: حِشبون و اِلعالِه و قَريه‌تايم.

³⁸ و نِبو و بَعَل‌مِعون که نام اين دو را تغيير دادند و سِبمه را بنا کردند و شهرهايی را که بنا کردند به نامها مسمی ساختند.

³⁹ و پسران ماکير پسر مَنَسی به جلعاد رفته، آن را گرفتند و اَموريان را که در آن بودند، بیرون کردند.

⁴⁰ و موسی جلعاد را به ماکير پسر مَنَسی داد و او در آن ساکن شد.

⁴¹ و يائير پسر مَنَسی رفته، قصبه‌هايش را گرفت، و آنها را حَووت‌يائير ناميد.

⁴² و نوبح رفته، قنات و دهاتش را گرفته، آنها را به اسم خود نوبَح ناميد.