اعداد 24 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ و چون بَلعام ديد که اسرائيل را برکت دادن به نظر خداوند پسند می‌آيد، مثل دفعه‌های پيش برای طلبيدن افسون نرفت، بلکه به سوی صحرا عازم شد.

² و بَلعام چشمان خود را بلند کرده، اسرائيل را ديد که موافق قبایل خود ساکن می‌بودند. و روح خدا بر او فرود آمد.

³ پس خطابه خود را آورده، گفت: «وحی بَلعام پسر بِعور. وحی آن مردی که چشمانش باز شد.

⁴ وحی آن کسی ‌که سخنان خدا را شنيد. و رويای قادر مطلق را مشاهده نمود. آنکه بيفتاد و چشمان او گشاده گرديد.

⁵ چه زيباست خيمه های تو ‌ای يعقوب! و مسکنهای تو ‌ای اسرائيل!

⁶ مثل وادي​های کشيده شده، مثل باغها بر کنار رودخانه، مثل درختان عود که خداوند غرس نموده باشد و مثل سروهای آزاد نزد جويهای آب.

⁷ آب از سطلهایش ريخته خواهد شد. و بذر او در آبهای بسيار خواهد بود. پادشاه او از اجاج بلندتر، و مملکت او برافراشته خواهد شد.

⁸ خدا او را از مصر بيرون آورد. او را شاخها مثل گاو وحشی است. قومهای دشمنان خود را خواهد بلعيد و استخوانهای ايشان را خواهد شکست و ايشان را به تيرهای خود خواهد دوخت.

⁹ مثل شير نر خود را جمع کرده، خوابيد. و مثل شير ماده، کيست که او را برانگيزاند؟ مبارک باد هر ‌که تو را برکت دهد. و ملعون باد هر ‌که تو را لعنت نمايد!»

¹⁰ پس خشم بالاق بر بَلعام افروخته شده، هر دو دست خود را بر هم زد و بالاق به بَلعام گفت: «تو را خواندم تا دشمنانم را لعنت کنی و اينک اين سه مرتبه ايشان را برکت کامل دادي.

¹¹ پس الان به ‌جای خود فرار کن! گفتم که تو را حرمت بسیار نمايم. امّا اینک خداوند تو را از این حرمت بازداشته است.»

¹² بَلعام به بالاق گفت: «آيا به قاصدانی که نزد من فرستاده بودی نيز نگفتم:

¹³ که ”اگر بالاق خانه خود را پر از نقره و طلا به من بدهد، نمی‌توانم از فرمان خداوند تجاوز نموده، از دل خود نيک يا بد بکنم، بلکه آنچه خداوند به من گويد، آن را خواهم گفت؟“

¹⁴ و الان اينک نزد قوم خود می‌روم. بيا تا تو را اعلام نمايم که اين قوم با قوم تو در روزهای آخر چه خواهند کرد.

¹⁵ پس خطابه خود را آورده، گفت: «وحی بَلعام پسر بعور. وحی آن مردی که چشمانش باز شد.

¹⁶ وحی آن کسی ‌که سخنان خدا را شنيد. و معرفت آن متعال را دانست. و رويای قادر مطلق را مشاهده نمود. آنکه بيفتاد و چشمان او گشوده گرديد.

¹⁷ او را خواهم ديد ليکن نه الان. او را مشاهده خواهم نمود اما نزديک نه. ستاره‌ای از يعقوب طلوع خواهد کرد و عصايی از اسرائيل خواهد برخاست و پیشانی موآب را خواهد شکست. و تمامی پسران فتنه را هلاک خواهد ساخت.

¹⁸ و اِدوم ملک او خواهد شد و دشمنانش، اهل سعير نیز، جزو اموال او خواهند گرديد. و اسرائيل به شجاعت عمل خواهد نمود.

¹⁹ و کسی ‌که از يعقوب ظاهر می‌شود، سلطنت خواهد نمود. و بقيه اهل شهر را هلاک خواهد ساخت.»

²⁰ آنگاه بَلعام به عمالقه نظر انداخته، خطابه خود را آورده، گفت: «عماليق اول قومها بود، اما آخر او منتهی به هلاکت است.»

²¹ و بر قينيان نظر انداخته، خطابه خود را آورد و گفت: «مسکن تو استوار و آشيانه تو بر صخره نهاده شده است.

²² ليکن قاين تباه خواهد شد، تا وقتی که آشور تو را به اسيری ببرد.»

²³ و باز خطابه خود را آورده، گفت: «واي! چون خدا اين را می‌کند، کيست که زنده بماند؟

²⁴ و کشتيها از جانب کِتّيم آمده، آشور را ذليل خواهند ساخت، و عِبر را ذليل خواهند گردانيد، و او نيز به هلاکت خواهد رسيد.»

²⁵ و بَلعام برخاسته، روانه شده، به ‌جای خود رفت و بالاق نيز راه خود را پيش گرفت.