اعداد 21 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

شکست عَراد

¹ و چون پادشاه کنعانیِ عَراد که در نِگِب ساکن بود، شنید که اسرائیل از راهِ اَتاریم می‌آید، با اسرائیل جنگ کرد و برخی از آنان را به اسارت گرفت.

² آنگاه اسرائیل برای خداوند نذر کرده، گفت: «اگر به‌واقع این قوم را به دست من تسلیم کنی، شهرهایشان را به نابودیِ کامل خواهم سپرد.»

³ پس خداوند دعای اسرائيل را مستجاب فرموده، کنعانيان را تسليم کرد. اسرائیل ايشان و شهرهای ايشان را به تمامی هلاک ساختند، و آن مکان حُرما ناميده شد.

مار برنجين

⁴ و از کوه هور به راه دریای سرخ کوچ کردند تا زمين اِدوم را دور زنند. امّا دل قوم به سبب راه، تنگ شد.

⁵ و قوم بر خدا و موسی شکايت آورده، گفتند: «که ما را از مصر چرا برآورديد تا در بيابان بميريم؟ زيرا که نان نيست و آب هم نيست! و دل ما از اين خوراک ناچیز کراهت دارد!»

⁶ پس خداوند، مارهای آتشين در ميان قوم فرستاده، قوم را گزيدند، و گروهی زیاد از اسرائيل مردند.

⁷ و قوم نزد موسی آمده، گفتند: «گناه کرده‌ايم، زيرا که بر خداوند و بر تو شکايت آورده‌ايم. پس نزد خداوند دعا کن تا مارها را از ما دور کند.» و موسی به جهت قوم التماس نمود.

⁸ و خداوند به موسی گفت: «مار آتشينی بساز و آن را بر نيزه‌ای بردار، و هر گزيده شده‌ای که بر آن نظر کند، خواهد زيست.»

⁹ پس موسی مار برنجينی ساخته، و بر سر نيزه‌ای بلند کرد، و چنين شد که اگر مار کسی را گزيده بود، به محض نگاه کردن بر آن مار برنجين، زنده می‌ماند.

سفر به موآب

¹⁰ و قوم اسرائیل کوچ کرده، در اوبوت اردو زدند.

¹¹ و از اوبوت کوچ کرده، در عيی‌عَباريم، در بيابانی که در مقابل موآب به طرف طلوع آفتاب است، اردو زدند.

¹² و از آنجا کوچ کرده، به وادی زارِد اردو زدند.

¹³ و از آنجا کوچ کرده، به آن طرف اَرنون که در بيابان خارج از حدود اَموريان می‌باشد اردو زدند، زيرا که اَرنون حد موآب در ميان موآب و اَموريان است.

¹⁴ از اين جهت، در کتاب جنگهای خداوند گفته می‌شود: «واهيب در سوفه و وادي​های ارنون؛

¹⁵ و رودخانه وادي​هايي که به سوی مسکن عار متوجه است، و بر حدود موآب تکيه می‌زند.»

¹⁶ و از آنجا به بئر کوچ کردند. اين آن چاهی است که خداوند درباره‌اش به موسی گفت: «قوم را جمع کن تا به ايشان آب دهم.»

¹⁷ آنگاه اسرائيل اين سرود را سراييدند: «ای چاه به جوش آی، شما برايش سرود بخوانيد،

¹⁸ «چاهی که سروران حفره زدند، و بزرگان قوم آن را کندند. سروران و بزرگان به عصاهای خود آن را کندند.»

¹⁹ و از مَتّانّه به نَحَليئيل و از نَحَليئيل به باموت.

²⁰ و از باموت به دره‌ای که در صحرای موآب نزد قله پیسگاه که به سوی بيابان متوجه است.

شکست سِیحون پادشاه

²¹ و اسرائيل، قاصدان نزد سِيحون پادشاه اَموريان فرستاده، گفت:

²² «مرا اجازه بده تا از زمين تو بگذرم، به سوی مزرعه يا تاکستان انحراف نخواهيم ورزيد، و از آب چاه نخواهيم نوشيد. به شاهراه خواهيم رفت تا از سرحد تو بگذريم.»

²³ اما سِيحون، اسرائيل را از حدود خود راه نداد. و سِيحون تمامی قوم خود را جمع نموده، به مقابله اسرائيل به بيابان بيرون آمد. و چون به ياهَص رسيد، با اسرائيل جنگ کرد.

²⁴ اسرائيل او را به دم شمشير زده، زمينش را از اَرنون تا يَبّوق و تا حد پسران عَمّون به تصرف آورد، زيرا که حد پسران عَموّن مستحکم بود.

²⁵ و اسرائيل تمامی آن شهرها را گرفت و اسرائيل در تمامی شهرهای اَموريان در حِشبون و در تمامی دهاتش ساکن شد.

²⁶ زيرا که حِشبون، شهر سِيحون، پادشاه اَموريان بود، و او با پادشاه سابق موآب جنگ کرده، تمامی زمينش را تا اَرنون از دستش گرفته بود.

²⁷ بنابراين تصنیف‌سرایان می‌گويند: «به حشبون بياييد تا شهر سيحون بنا کرده، و استوار شود.

²⁸ زيرا آتشی از حشبون برآمد، و شعله‌ای از قريه سيحون. عار، موآب را سوزانيد و صاحبان بلندي​های ارنون را.

²⁹ وای بر تو ‌ای موآب! ای قوم کموش، هلاک شديد! پسران خود را مثل گريزندگان تسليم نمود، و دختران خود را به سيحون پادشاه اموريان به اسيری داد.

³⁰ به ايشان تير انداختيم. حِشبون تا به ديبون هلاک شد. آن را تا نوفح که نزد ميدباست ويران ساختيم.»

شکست عوج، پادشاه باشان

³¹ و اسرائيل در سرزمين اَموريان اقامت کردند.

³² و موسی برای جاسوسی يَعزير فرستاد و دهات آن را گرفته، اَموريان را که در آنجا بودند، بيرون کردند.

³³ پس برگشته، از راه باشان رفتند. و عوج پادشاه باشان با تمامی قوم خود به مقابله ايشان از برای جنگ به اِدرِعی بيرون آمد.

³⁴ و خداوند به موسی گفت: «از او مترس، زيرا که او را با تمامی قومش و زمينش به ‌دست تو تسليم نموده‌ام. به نحوی که با سِيحون پادشاه اَموريان که در حِشبون ساکن بود، عمل نمودی، با او نيز عمل خواهی نمود.»

³⁵ پس او را با پسرانش و تمامی قومش زدند، به حدی که کسی از برايش باقی نماند. و زمينش را به تصرف آوردند.