اعداد 20 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

آب از صخره

¹ و تمامی جماعت قوم اسرائیل در ماه اول به بيابان صين رسيدند، و قوم در قادِش اقامت کردند. و مريم در آنجا وفات يافته، دفن شد.

² و برای جماعت آب نبود. پس به ضدّ موسی و هارون جمع شدند.

³ و قوم با موسی به مجادله برخاسته، گفتند: «کاش که می‌مرديم وقتی که برادران ما در حضور خداوند مردند!

⁴ چرا جماعت خداوند را به اين بيابان آورديد تا ما و چارپایانمان در اينجا بميريم؟

⁵ ما را از مصر چرا برآورديد تا ما را به اين‌ جای بد بياوريد که جای زراعت و انجير و مو و انار نيست؟ و آب هم نيست که بنوشيم!»

⁶ موسی و هارون از حضور جماعت نزد در خيمه اجتماع آمدند و به روی خود درافتادند، و جلال خداوند بر ايشان ظاهر شد.

⁷ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

⁸ «عصا را بگير و تو و برادرت هارون جماعت را جمع کرده، در مقابل چشمشان به اين صخره بگوييد که آب خود را بدهد. پس آب را برای ايشان از صخره بيرون آورده، جماعت و چارپایان ايشان را خواهی نوشانيد.»

⁹ پس موسی عصا را از حضور خداوند، چنانکه او را فرموده بود، گرفت.

¹⁰ موسی و هارون، جماعت را پيش صخره جمع کردند، و به ايشان گفت: «ای یاغیان، بشنويد: آيا از اين صخره آب برای شما بيرون آوريم؟»

¹¹ و موسی دست خود را بلند کرده، صخره را دو مرتبه با عصای خود زد و آب بسيار بيرون آمد که جماعت و چارپایان ايشان نوشيدند.

¹² و خداوند به موسی و هارون گفت: «چونکه به من ایمان نداشتید تا قدوسیت مرا در نظر قوم اسرائیل حرمت نهید، شما اين جماعت را به زمينی که به ايشان داده‌ام، داخل نخواهيد ساخت.»

¹³ اين است آب مريبه‌ جايی که قوم اسرائیل با خداوند مجادله کردند، و او قدوسیت خود را در ميان ايشان نمایان ساخت.

درخواست عبور از ادوم

¹⁴ و موسی، رسولان از قادش نزد پادشاه اِدوم فرستاد که «برادر تو اسرائيل چنين می‌گويد: که تمامی مشقتی را که بر ما واقع شده است، تو می داني.

¹⁵ اینکه پدران ما به مصر آمدند و مدت مديدی در مصر ساکن می‌بوديم، و مصريان با ما و با پدران ما، به بدی رفتار نمودند.

¹⁶ و چون نزد خداوند فرياد برآورديم، او صدای ما را شنيده، فرشته‌ای فرستاد و ما را از مصر بيرون آورد. و اينک ما در قادش هستيم، شهری که در آخر حدود توست.

¹⁷ تمنا اينکه از زمين تو بگذريم. از مزرعه و تاکستان نخواهيم گذشت، و آب از چاهها نخواهيم نوشيد، بلکه از شاهراه‌ها خواهيم رفت، و تا از حدود تو نگذشته باشيم، به طرف راست يا چپ انحراف نخواهيم کرد.»

¹⁸ اِدوم او را گفت: «از سرزمین من نخواهی گذشت و گرنه به مقابله تو با شمشير بيرون خواهم آمد.»

¹⁹ قوم اسرائیل در جواب او گفتند: «از راههای عمومی خواهيم رفت و هرگاه ما و چارپایانمان از آب تو بنوشيم قيمت آن را خواهیم داد، فقط بر پايهای خود می‌گذریم و بس.»

²⁰ امّا اِدوم گفت: «نخواهی گذشت.» و اِدوم با خلق بسيار و دست قوی به مقابله ايشان بيرون آمد.

²¹ به اینطور اِدوم راضی نشد که اسرائيل را از حدود خود راه دهد، پس اسرائيل از طرف او رو گردانيد.

مرگ هارون

²² پس تمامی جماعت قوم اسرائیل از قادِش کوچ کرده، به کوه هور رسيدند.

²³ و خداوند موسی و هارون را در کوه هور نزد سرحد زمين اِدوم خطاب کرده، گفت:

²⁴ «هارون به قوم خود خواهد پيوست، زيرا شما نزد آب مريبه از سخن من عصيان ورزيديد، از اين جهت او به سرزمينی که به قوم اسرائیل دادم، داخل نخواهد شد.

²⁵ پس هارون و پسرش اِلعازار را برداشته، ايشان را به فراز کوه هور بياور.

²⁶ و لباس هارون را بيرون کرده، بر پسرش اِلعازار بپوشان، و هارون در آنجا وفات يافته، به قوم خود خواهد پيوست.»

²⁷ پس موسی به طوری که خداوند او را امر فرموده بود، عمل نمود. و ايشان در نظر تمامی جماعت به فراز کوه هور رفتند.

²⁸ و موسی لباس هارون را بيرون کرده، به پسرش العازار پوشانيد. و هارون در آنجا بر قله کوه وفات يافت، و موسی و اِلعازار از کوه آمدند.

²⁹ و چون تمامی جماعت ديدند که هارون مرد، تمامی خاندان اسرائيل برای هارون سی روز ماتم گرفتند.