اعداد 15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

هدايا و قربانی‌ها

¹ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

² «قوم اسرائیل را خطاب کرده، به ايشان بگو: چون به زمين سکونت خود که من آن را به شما می‌دهم، داخل شويد،

³ و می‌خواهيد هديه آتشين برای خداوند بگذرانيد، چه قربانی سوختنی و چه قربانی وفای نذر، يا برای داوطلبانه يا در عيدهای خود، برای تقدیم هديه رایحه خوشایند به جهت خداوند، خواه از رمه و خواه از گله،

⁴ آنگاه کسی ‌که هديه خود را می‌گذراند، برای هديه آردی يک‌دهم ايفه آرد مرغوب مخلوط شده با يک چهارم هين روغن برای خداوند بگذراند.

⁵ و برای هديه ريختنی يک چهارم هين شراب با قربانی سوختنی يا برای قربانی به جهت هر بره حاضر کن.

⁶ یا به جهت قوچ برای هديه آردی دو دهم ايفه آرد مرغوب مخلوط شده با يک سوم هين روغن حاضر کن.

⁷ و به جهت هديه ريختنی یک سوم هين شراب برای رایحه خوشایند به جهت خداوند حاضر کن.

⁸ «و چون گاوی برای قربانی سوختنی یا قربانی برای ادای نذر يا برای قربانی سلامتی به جهت خداوند حاضر می‌کنی،

⁹ آنگاه به جهت هديه آردی، سه دهم آرد مرغوب مخلوط شده با نصف هين روغن با گاو تقدیم کند.

¹⁰ و برای هديه ريختنی نصف هين شراب تقدیم کن تا هديه آتشين رایحه خوشایند برای خداوند بشود.

¹¹ «همچنين برای هر گاو و برای هر قوچ و برای هر بره نر و هر بزغاله کرده شود.

¹² مطابق شماره‌ای که حاضر کنيد، به این قسم برای هريک، موافق شماره آنها عمل نماييد.

¹³ هر هموطن شما چون هديه آتشين رایحه خوشایند برای خداوند تقدیم می‌کند، اين اوامر را به اينطور به جا بیاورد.

¹⁴ و اگر غريبی که در ميان شما مسکن گزیند، هر که به شکل دائمی در ميان شما باشد، می‌خواهد هديه آتشين رایحه خوشایند برای خداوند بگذراند، به نوعی که شما عمل می‌نماييد، او نيز عمل نمايد.

¹⁵ برای شما که اهل جماعت هستيد و برای غريبی که نزد شما مسکن گزيند، يک قانون باشد، قانون ابدی در نسلهای شما؛ شما و شخص غریب در پیشگاه خداوند یکسانید.

¹⁶ يک قانون و يک حکم برای شما و برای غريبی که در ميان شما مسکن گزيند، خواهد بود.»

¹⁷ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

¹⁸ «قوم اسرائیل را خطاب کرده، به ايشان بگو: چون به زمينی که من شما را بدانجا می‌آورم، داخل شويد

¹⁹ و از نان آن سرزمين بخوريد، آنگاه هديه افراشتنی برای خداوند تقدیم کنید.

²⁰ از خمير اول خود گِرده‌ای به جهت هديه افراشتنی تقدیم کنید؛ مثل هديه افراشتنی خرمن، همچنان آن را تقدیم کنید.

²¹ از خمير اول خود، هديه افراشتنی در تمامی نسلهای خود برای خداوند تقدیم کنید.

²² و هرگاه ناخواسته خطا کرده، تمامی اين اوامر را که خداوند به موسی گفته است، به جا نياورده باشيد،

²³ يعنی هر چه خداوند به واسطه موسی شما را امر فرمود، از روزی که خداوند امر فرمود و از آن به بعد در تمامی نسلهای شما.

²⁴ پس اگر اين کار ناخواسته و بدون اطلاع جماعت کرده شد، آنگاه تمامی جماعت يک گاو جوان برای قربانی سوختنی و رایحه خوشایند به جهت خداوند با هديه آردی و هديه ريختنی آن، موافق رسم بگذرانند، و يک بز نر به جهت قربانی گناه.

²⁵ و کاهن برای تمامی جماعت قوم اسرائیل کفاره نمايد، و ايشان آمرزيده خواهند شد، زيرا که آن کار ناخواسته شده است، و ايشان قربانی خود را به جهت هديه آتشين خداوند و قربانی گناه خود را به جهت عمل ناخواسته خويش، به حضور خداوند گذرانيده‌اند.

²⁶ و تمامی جماعت قوم اسرائیل و غريبی که در ميان ايشان ساکن باشد، آمرزيده خواهند شد، زيرا که تمامی جماعت مشمول آن بوده‌اند.

²⁷ و اگر يک نفر ناخواسته خطا کرده باشد، آنگاه بز ماده‌ يک ساله برای قربانی گناه بگذراند.

²⁸ و کاهن به جهت آن کسی ‌که ناخواسته خطا کرده است، چونکه خطای او از نادانستگی بود، به حضور خداوند کفاره کند تا به جهت او کفاره بشود و آمرزيده خواهد شد.

²⁹ به جهت کسی ‌که ناخواسته خطا کند، خواه هموطن از قوم اسرائیل و خواه غريبی که در ميان ايشان ساکن باشد، يک قانون خواهد بود.

³⁰ «و اما کسی ‌که به ‌دست بلند عمل نمايد، چه هموطن شما و چه غريب، او به خداوند کفر کرده باشد. پس آن شخص از ميان قوم خود بریده خواهد شد.

³¹ چونکه کلام خداوند را حقير شمرده، حکم او را شکسته است، آن کس البته بریده شود و گناهش بر او خواهد بود.»

³² و چون قوم اسرائیل در صحرا بودند، کسی را يافتند که در روز سبّت هيزم جمع می‌کرد.

³³ و کسانی که او را يافتند که هيزم جمع می‌کرد، او را نزد موسی و هارون و تمامی جماعت آوردند.

³⁴ و او را در حبس نگاه داشتند، زيرا که اعلام نشده بود که با او چه بايد کرد.

³⁵ و خداوند به موسی گفت: «اين شخص البته کشته شود، تمامی جماعت او را بيرون از اردوگاه با سنگها سنگسار کنند.»

³⁶ پس تمامی جماعت او را بيرون از اردوگاه آورده، او را سنگسار کردند و بمُرد، چنانکه خداوند به موسی ‌امر کرده بود.

³⁷ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

³⁸ «قوم اسرائیل را خطاب کرده، به ايشان بگو که: برای خود بر گوشه‌های لباس خويش در همه نسلهایتان آویزه‌ها بسازند و رشته لاجوردی بر هر آویزه گوشه‌ها بگذارند.

³⁹ و به جهت شما آویزه خواهد بود تا بر آن بنگريد و تمام اوامر خداوند را به یاد آورده، به جا آوريد، و در ‌پی شهوات دلها و چشمان خود که شما را به هرزگی می‌کشند، مروید،

⁴⁰ تا تمامی اوامر مرا به یاد آورده، به جا آوريد، و به جهت خدای خود مقدس باشيد.

⁴¹ من يهوه خدای شما هستم که شما را از سرزمين مصر بيرون آوردم تا خدای شما باشم. من يهوه خدای شما هستم.»