نِحِمیا 10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهمُهرکنندگان پیمان 1 و کسانی که آن را مهر کردند اینانند: نِحِمیای والی پسر حَکَلیا. صِدقیا، 2 و سِرایا، و عَزَریا و اِرمیا، 3 و فشحور و اَمَریا و مَلکیا. 4 و حَطّووش و شِبَنیا و مَلّوک. 5 و حاریم و مِریموت و عوبَدیا. 6 و دانیال و جِنِتون و باروک. 7 و مِشُلّام و اَبیّا و میامین. 8 و مَعَزیا و بِلجای و شِمَعیا. اینها کاهنان بودند. 9 و اما لاویان: یِشوعَ پسر آزنیا و بِنّوی از پسران حیناداد و قَدمیئیل؛ 10 و برادران ایشان؛ شِبَنیا و هودیا و قِلیطا و فِلایا و حانان. 11 و میکا و رِحوب و حَشَبیا. 12 و زَکّور و شِرِبیا و شِبَنیا. 13 و هودیا و بانی و بِنینو. 14 و سروران قوم؛ فَرعوش و فَحَت‌موآب و عیلام و زَتّو و بانی. 15 و بونی و عَزجَد و بِبای. 16 و اَدونیا و بِغوای و عودین. 17 و عاطیر و حِزِقیا و عَزّور. 18 و هودیا و حاشوم و بیصای. 19 و حاریف و عَناتوت و نِبای. 20 و مَجفیعاش و مِشُلّام و حِزیر. 21 و مِشیزَبئیل و صادوق و یَدّوعا. 22 و فِلَطیا و حانان و عَنایا. 23 و هوشع و حَنَنیا و حَشّوب. 24 و هَلّوحیش و فِلحا و شوبیق. 25 و رِحوم و حَشَبنا و مَعَسیا. 26 و اخیّا و حانان و عَنان. 27 و مَلّوک و حاریم و بَعَنا. 28 و سایر قوم و کاهنان و لاویان و دربانان و سرایندگان و نتینیم و همه کسانی که خویشتن را از اهالی ممالک خود به پیروی از تورات خدا جدا ساخته بودند، با زنان و پسران و دختران خود، یعنی همه صاحبان معرفت و فهم، 29 به برادران و بزرگان خویش پیوسته، لعنت و قسم بر خود نهادند که به تورات خدا که به واسطه موسی خادم خدا داده شده بود، رفتار نمایند و تمامی اوامر یهوه خداوند ما و احکام و قوانین او را نگاه دارند و به عمل آورند. 30 «و اینکه دختران خود را به اقوام این سرزمین ندهیم و دختران ایشان را برای پسران خود نگیریم. 31 و اگر اهل این سرزمین در روز سبّت، کالا و یا هر گونه آذوقه به جهت فروختن بیاورند، آنها را از ایشان در روزهای سبّت و روزهای مقدس نخریم و از محصول سال هفتم و مطالبه هر قرض چشم بپوشیم. 32 و بر خود قوانین قرار دادیم که یک سوم مثقال در هر سال، بر خویشتن لازم دانیم به جهت خدمت خانه خدای ما. 33 برای نان حضور و هدیه آردی دایمی و قربانی سوختنی دایمی در سبّت‌ها و ماه نو و اعیاد مقرر، و به جهت هدایای مقدس و قربانی‌های گناه تا کفاره به جهت اسرائیل بشود و برای تمامی کارهای خانه خدای ما. 34 و ما کاهنان و لاویان و قوم، قرعه برای هدیه هیزم انداختیم، تا آن را به خانه خدای خود برحسب خاندانهایشان، هر سال به وقتهای معین بیاوریم تا بر قربانگاه یهوه خدای ما موافق آنچه در تورات نوشته است، سوخته شود. 35 و تا آنکه نوبرهای زمین خود و نوبرهای همه میوه‌های هر گونه درخت را سال به سال به خانه خداوند بیاوریم. 36 و تا اینکه نخست‌زاده‌های پسران و حیوانات خود را موافق آنچه در تورات نوشته شده است و نخست‌زاده‌های گاوان و گوسفندان خود را به خانه خدای خویش، برای کاهنانی که در خانه خدای ما خدمت می‌کنند، بیاوریم. 37 و نیز نوبر خمیر خود را و هدایای افراشتنی خویش را و میوه هر گونه درخت و شراب تازه و روغن زیتون را برای کاهنان به حجره های خانه خدای خود و دهیک زمین خویش را به جهت لاویان بیاوریم، زیرا که لاویان دهیک را در تمامی شهرهای زراعتی ما دریافت می‌کنند. 38 و هنگامی که لاویان دهیک می‌گیرند، کاهنی از پسران هارون همراه ایشان باشد و لاویان دهیک دهیکها را به خانه خدای ما به انبارهای خزانه بیاورند. 39 زیرا که قوم اسرائیل و فرزندان لاوی هدایای افراشتنی غله و شراب تازه و روغن زیتون را به انبارها می‌بایست بیاورند، جایی که ظروف قُدس و کاهنانی که خدمت می‌کنند و دربانان و سرایندگان، آنجایند. ما به خانه خدای خود بی‌توجهی نخواهیم کرد.» |
@ 2024 Korpu Company