مَرقُس 15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

محکوم شدن عیسی

(متّی ۲۷: ۱‏-۲، لوقا ۲۲: ۶۶‏-۷۱)

¹ بامدادان، بی‌درنگ سران کاهنان با مشایخ و کاتبان و تمام اهل شورا مشورت نمودند و عیسی را بند نهاده، بردند و به پیلاتُس تسلیم کردند. (متّی ۲۷: ۱۱‏-۱۴، لوقا ۲۳: ۱‏-۵، یوحنا ۱۸: ۲۸‏-۳۸)

در حضور پیلاطوس

(متّی ۲۷: ۱۱‏-۱۴، لوقا ۲۳: ۱‏-۵، یوحنا ۱۸: ۲۸‏-۳۸)

² پیلاتُس از او پرسید: «آیا تو پادشاه یهود هستی؟» او در جواب وی گفت: «تو می‌گویی.»

³ و چون سران کاهنان ادعای بسیار بر او می‌نمودند،

⁴ پیلاتُس باز از او سؤال کرده، گفت: «هیچ جواب نمی‌دهی؟ ببین که چقدر بر تو شهادت می‌دهند!»

⁵ امّا عیسی باز هیچ جواب نداد، چنانکه پیلاتُس متعجب شد. (متّی ۲۷: ۱۵‏-۲۶، لوقا ۲۳: ۱۳‏-۲۵، یوحنا۱۹: ۱۸‏-۱۶: ۳۹)

صدور حکم مصلوب شدن

(متّی ۲۷: ۱۵‏-۲۶، لوقا ۲۳: ۱۳‏-۲۵، یوحنا۱۹: ۱۸‏-۱۶: ۳۹)

⁶ و در هر عید یک زندانی، هر‌ که را می‌خواستند، به جهت ایشان آزاد می‌کرد.

⁷ و باراباس نامی با همدستان شورشی‌اش که در شورش خونریزی کرده بودند، در حبس بود.

⁸ آنگاه مردم فریاد زده، شروع کردند به‌ خواستن که بر حسب عادت با ایشان عمل نماید.

⁹ پیلاتُس در جواب ایشان گفت: «آیا می‌خواهید پادشاه یهود را برای شما آزاد کنم؟»

¹⁰ زیرا یافته بود که سران کاهنان او را از راه حسد تسلیم کرده بودند.

¹¹ امّا سران کاهنان مردم را برانگیخته بودند که بلکه باراباس را برای ایشان رها کند.

¹² پیلاتُس باز ایشان را در جواب گفت: «پس چه می‌خواهید بکنم با آن کس که پادشاه یهودش می‌گویید؟»

¹³ ایشان بار دیگر فریاد کردند که «او را مصلوب کن!»

¹⁴ پیلاتُس به ایشان گفت: «چرا؟ چه بدی کرده است؟» ایشان بیشتر فریاد برآوردند که «او را مصلوب کن.»

¹⁵ پس پیلاتُس چون خواست که مردم را خشنود گرداند، باراباس را برای ایشان آزاد کرد و عیسی را تازیانه زده، تسلیم نمود تا مصلوب شود. (متّی ۲۷: ۲۷‏-۳۱)

استهزای سربازان رومی

(متّی ۲۷: ۲۷‏-۳۱)

¹⁶ آنگاه سپاهیان او را به‌ سرایی که کاخ والی است برده، تمام فوج را فراهم آوردند

¹⁷ و جامه‌ای قرمز بر او پوشانیدند و تاجی از خار بافته، بر سرش گذاردند

¹⁸ و او را سلام کردن گرفتند که «سلام‌، ای پادشاه یهود!»

¹⁹ و با چوب بر سر او زدند و آب دهان بر وی انداخته و زانو زده، به او تعظیم می‌نمودند.

²⁰ و چون او را استهزا کرده بودند، لباس قرمز را از وی کنده جامه خودش را پوشانیدند و او را بیرون بردند تا مصلوبش سازند. (متّی ۲۷: ۳۲‏-۳۴، لوقا ۲۳: ۲۶‏-۳۱، یوحنا ۱۹: ۱۷)

در راه جلجتا

(متّی ۲۷: ۳۲‏-۳۴، لوقا ۲۳: ۲۶‏-۳۱، یوحنا ۱۹: ۱۷)

²¹ و راهگذری را شمعون نام، از اهل قیروان که از مزارع می‌آمد، و پدر اسکندر و روفُس بود، مجبور ساختند که صلیب او را بردارد.

²² پس او را به مکانی که جلجتا نام داشت یعنی محل کاسه سر بردند

²³ و شراب مخلوط به مُر به وی دادند تا بنوشد لیکن قبول نکرد.

²⁴ و چون او را مصلوب کردند، لباس او را تقسیم نموده، قرعه بر آن افکندند تا هر کس چه برد. (متّی ۲۷: ۳۵‏-۴۴، لوقا ۲۳: ۳۲‏-۴۳، یوحنا ۱۹: ۱۸‏-۲۷)

مصلوب شدن عیسی

(متّی ۲۷: ۳۵‏-۴۴، لوقا ۲۳: ۳۲‏-۴۳، یوحنا ۱۹: ۱۸‏-۲۷)

²⁵ و ساعت سوم بود که او را مصلوب کردند.

²⁶ و تقصیرنامه وی این نوشته شد: «پادشاه یهود.»

²⁷ و با وی دو دزد را یکی از دست راست و دیگری از دست چپ مصلوب کردند.

²⁸ پس تمام گشت آن نوشته‌ای که می‌گوید: «از خطاکاران محسوب گشت.»

²⁹ و راهگذاران او را دشنام داده و سر خود را جنبانیده، می‌گفتند: «هان‌، ای کسی‌ که معبد را خراب می‌کنی و در سه روز آن را بنا می‌کنی،

³⁰ از صلیب به زیر آمده، خود را برهان!»

³¹ و همچنین سران کاهنان و کاتبان استهزاکنان با یکدیگر می‌گفتند؛ «دیگران را نجات داد و نمی‌تواند خود را نجات دهد.

³² مسیح، پادشاه اسرائیل، الان از صلیب نزول کند تا ببینیم و ایمان آوریم.» و آنانی که با وی مصلوب شدند او را دشنام می‌دادند. (متّی ۲۷: ۴۵‏-۵۶، لوقا ۲۳: ۴۴‏-۴۹، یوحنا ۱۹: ۲۸‏-۳۷)

جان سپردن عیسی

(متّی ۲۷: ۴۵‏-۵۶، لوقا ۲۳: ۴۴‏-۴۹، یوحنا ۱۹: ۲۸‏-۳۷)

³³ و چون ساعت ششم رسید تا ساعت نهم تاریکی تمام زمین را فرو گرفت.

³⁴ و در ساعت نهم، عیسی به آواز بلند ندا کرده، گفت: «ایلویی ایلویی، لَمّا سَبَقتَنی؟» یعنی «الهی، الهی، چرا مرا واگذاردی؟»

³⁵ و بعضی از حاضرین چون شنیدند گفتند: «ایلیا را می‌خواند.»

³⁶ پس شخصی دویده، اسفنجی را از سرکه پر کرد و بر سر چوبی نهاده، به او نوشانید و گفت: «بگذارید ببینیم مگر ایلیا بیاید تا او را پایین آورد.»

³⁷ پس عیسی فریادی بلند برآورده، جان بداد.

³⁸ آنگاه پرده معبد از سر تا پا دو پاره شد.

³⁹ و چون یوزباشی که مقابل وی ایستاده بود، دید که به این گونه صدا زده، روح را سپرد، گفت؛ «به راستی این مرد، پسر خدا بود.»

⁴⁰ و زنی چند از دور نگاه می‌کردند که از آن جمله مریم مَجدلیه بود و مریم مادر یعقوب کوچک و مادر یوشا و سالومه،

⁴¹ که هنگام بودن او در جلیل پیروی و خدمت او می‌کردند. و دیگر زنان بسیاری که به اورشلیم آمده بودند. (متّی ۲۷: ۵۷‏-۶۱، لوقا ۲۳: ۵۰‏-۵۶، یوحنا ۱۹: ۳۸‏-۴۲)

تدفین عیسی

(متّی ۲۷: ۵۷‏-۶۱، لوقا ۲۳: ۵۰‏-۵۶، یوحنا ۱۹: ۳۸‏-۴۲)

⁴² و چون شام شد، از آن جهت روز تهیه یعنی روز قبل از سبّت بود،

⁴³ یوسف نامی از اهل رامه که مرد شریف از اعضای شورا و نیز منتظر پادشاهی خدا بود، آمد و جرأت کرده نزد پیلاتُس رفت و بدن عیسی را طلب نمود.

⁴⁴ پیلاتُس تعجب کرد که به این زودی فوت شده باشد، پس یوزباشی را طلبیده، از او پرسید که «آیا چندی گذشته وفات نموده است؟»

⁴⁵ چون از یوزباشی دریافت کرد، بدن را به یوسف ارزانی داشت.

⁴⁶ پس یوسف کتانی خریده، آن را از صلیب به زیر آورد و به آن کتان کفن کرده، در قبری که از سنگ تراشیده بود نهاد و سنگی بر سر قبر غلطانید.

⁴⁷ و مریم مَجدلیه و مریم مادر یوشا دیدند که کجا گذاشته شد.