مَرقُس 12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

مَثَل باغبانهای ظالم

(متّی ۲۱: ۳۳‏-۴۶، لوقا ۲۰: ۹‏-۱۹)

¹ پس به مَثَل‌ها به ایشان آغاز سخن نمود که «شخصی تاکستانی غرس نموده، حصاری گرد آن کشید و چَرخُشتی بساخت و برجی بنا کرده، آن را به دهقانان سپرد و سفر کرد.

² و در موسم، نوکری نزد دهقانان فرستاد تا از میوهٔ باغ از باغبانان بگیرد.

³ امّا ایشان او را گرفته، زدند و تهی‌دست روانه نمودند.

⁴ باز نوکری دیگر نزد ایشان روانه نمود. او را نیز سنگسار کرده، سر او را شکستند و بی‌حرمت کرده، برگردانیدندش.

⁵ پس یک نفر دیگر فرستاده، او را نیز کشتند و بسیاری دیگر را، که بعضی را زدند و بعضی را به قتل رسانیدند.

⁶ و بالاخره یک پسر عزیز خود را باقی داشت. او را نزد ایشان فرستاده، گفت: 'پسر مرا حرمت خواهند داشت.'

⁷ لیکن دهقانان با خود گفتند: 'این وارث است؛ بیایید او را بکشیم تا میراث از آنِ ما گردد.'

⁸ پس او را گرفته، به قتل رسانیدند و او را بیرون از تاکستان افکندند.

⁹ پس صاحب تاکستان چه خواهد کرد؟ او خواهد آمد و آن باغبانان را هلاک ساخته، باغ را به دیگران خواهد سپرد.

¹⁰ آیا این نوشته را نخوانده‌اید: 'سنگی که معمارانش رد کردند، همان سر زاویه گردید؟

¹¹ این از جانب خداوند شد و در نظر ما عجیب است.»

¹² آنگاه خواستند او را گرفتار سازند، امّا از خلق می‌ترسیدند، زیرا می‌دانستند که این مثل را برای ایشان آورد. پس او را واگذارده، برفتند. (متّی ۲۲: ۱۵‏-۲۲، لوقا ۲۰: ۲۰‏-۲۶)

سؤال دربارهٔ پرداخت خَراج

(متّی ۲۲: ۱۵‏-۲۲، لوقا ۲۰: ۲۰‏-۲۶)

¹³ و چند نفر از فریسیان و هیرودیان را نزد وی فرستادند تا او را به سخنی به دام آورند.

¹⁴ ایشان آمده، به او گفتند: «ای استاد، ما را یقین است که تو راستگو هستی و از کسی باک نداری، چون که به ظاهر مردم نمی‌نگری، بلکه طریق خدا را به راستی تعلیم می‌دهی. خراج دادن به قیصر جایز است یا نه؟ بدهیم یا ندهیم؟

¹⁵ امّا او ریاکاری ایشان را درک کرده، به ایشان گفت: «چرا مرا امتحان می‌کنید؟ دیناری نزد من آرید تا آن را ببینم.»

¹⁶ چون آن را حاضر کردند، به ایشان گفت: «این صورت و رقم از آنِ کیست؟» وی را گفتند: «از آن قیصر.»

¹⁷ عیسی در جواب ایشان گفت: «آنچه از قیصر است، به قیصر رد کنید و آنچه از خداست، به خدا.» و از او متعجّب شدند. (متّی ۲۲: ۲۳‏-۳۲، لوقا ۲۰: ۲۷‏-۴۰)

سؤال درباره زنده شدن مردگان

(متّی ۲۲: ۲۳‏-۳۲، لوقا ۲۰: ۲۷‏-۴۰)

¹⁸ و صَدّوقیان که منکر زنده شدن مردگان هستند، نزد وی آمده، از او سؤال نموده، گفتند:

¹⁹ «ای استاد، موسی به ما نوشت که هرگاه برادر کسی بمیرد و زنی باز گذاشته، اولادی نداشته باشد، برادرش زن او را بگیرد تا از برای برادر خود نسلی پیدا نماید.

²⁰ پس هفت برادر بودند که نخستین، زنی گرفته، بمُرد و اولادی نگذاشت.

²¹ پس دوّمی او را گرفته، هم بی‌اولاد فوت شد و همچنین سومی.

²² تا آنکه آن هفت او را گرفتند و اولادی نگذاشتند و بعد از همه، زن فوت شد.

²³ پس در روز قیامت چون برخیزند، زن کدامیک از ایشان خواهد بود از آن جهت که هر هفت، او را به زنی گرفته بودند؟»

²⁴ عیسی در جواب ایشان گفت: «آیا گمراه نیستید از آن‌رو که کتب و قوّت خدا را نمی‌دانید؟

²⁵ زیرا هنگامی که از مردگان برخیزند، نه زن می‌گیرند و نه شوهر می‌کنند، بلکه مانند فرشتگان، در آسمان می‌باشند.

²⁶ امّا در مورد مردگان که برمی‌خیزند، در کتاب موسی در متن مربوط به بوته نخوانده‌اید چگونه خدا او را خطاب کرده، گفت که: 'منم خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب.'

²⁷ و او خدای مردگان نیست بلکه خدای زندگان است. پس شما بسیار گمراه شده‌اید.» (متّی ۲۲: ۳۳‏-۴۰)

بزرگترین فرمان

(متّی ۲۲: ۳۳‏-۴۰)

²⁸ و یکی از کاتبان، چون مباحثه ایشان را شنیده، دید که ایشان را جواب نیکو داد، پیش آمده، از او پرسید که «اوّل همه فرامین کدام است؟»

²⁹ عیسی او را جواب داد که «اوّل همه فرامین این است که 'بشنو‌ ای اسرائیل، خداوند خدای ما، خداوند واحد است.

³⁰ و خداوند خدای خود را به تمامی دل و تمامی جان و تمامی خاطر و تمامی قوت خود محبّت نما، که اوّل از فرامین این است.

³¹ و دوّم مثل اوّل است که 'همسایه خود را چون نفس خود محبّت نما.' بزرگتر از این دو، فرمانی نیست.»

³² کاتب وی را گفت: «آفرین‌، ای استاد، نیکو گفتی، زیرا خدا واحد است و سوای او دیگری نیست،

³³ و او را به تمامی دل و تمامی فهم و تمامی نفس و تمامی قوت محبّت نمودن و همسایهٔ خود را مثل خود محبّت نمودن، از همه قربانی‌های سوختنی و هدایا برتر است.»

³⁴ چون عیسی بدید که عاقلانه جواب داد، به وی گفت: «از پادشاهی خدا دور نیستی.» و بعد از آن، هیچ‌کس جرأت نکرد که از او سؤالی کند. (متّی ۲۲: ۴۱‏-۴۶، لوقا ۲۰: ۴۱‏-۴۴)

ناتوانی از جواب دادن به عیسی

(متّی ۲۲: ۴۱‏-۴۶، لوقا ۲۰: ۴۱‏-۴۴)

³⁵ و هنگامی که عیسی در معبد تعلیم می‌داد، متوجّه شده، گفت: «چگونه کاتبان می‌گویند که مسیح پسر داوود است؟

³⁶ و حال آنکه خود داوود در روح‌القدس می‌گوید که 'خداوند به خداوند من گفت: برطرف راست من بنشین تا دشمنان تو را پای‌انداز تو سازم؟'

³⁷ خود داوود او را خداوند می‌خواند؛ پس چگونه او را پسر می‌باشد؟» و جماعت زیادی کلام او را به خشنودی می‌شنیدند. (متّی ۲۳: ۱‏-۱۲، لوقا ۲۰: ۴۵‏-۴۷)

هشدار دربارهٔ رهبران مذهبی

(متّی ۲۳: ۱‏-۱۲، لوقا ۲۰: ۴۵‏-۴۷)

³⁸ پس در تعلیم خود گفت: «از کاتبان احتیاط کنید که راه رفتن در لباس دراز و تعظیم‌های در بازارها

³⁹ و جایهای اوّل در کنیسه‌ها و جایهای بالا در مهمانی‌ها را دوست می‌دارند.

⁴⁰ اینان که خانه‌های بیوه‌زنان را می‌بلعند و دعا را به ریا طول می‌دهند، عقوبت شدیدتر خواهند یافت.» (لوقا ۲۱: ۱‏-۴)

هدیهٔ بیوه‌زن فقیر

(لوقا ۲۱: ۱‏-۴)

⁴¹ و عیسی در مقابل خزانهٔ معبد نشسته، نظاره می‌کرد که مردم به چه وضع پول به خزانه می‌اندازند؛ و بسیاری از دولتمندان، بسیار می‌انداختند.

⁴² آنگاه بیوه‌زنی فقیر آمده، دو قِران انداخت.

⁴³ پس شاگردان خود را پیش خوانده، به ایشان گفت: «به راستی به شما می‌گویم، این بیوه‌زن مسکین از همه آنانی که در خزانه انداختند، بیشتر داد.

⁴⁴ زیرا که همه ایشان از زیادی خود دادند، لیکن این زن از حاجتمندی خود، آنچه داشت انداخت، یعنی تمام معیشت خود را.»