میکاه 4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

کوه خداوند

¹ و در روزهای آخر، کوه خانه خداوند، بر قله کوه‌ها استوار خواهد شد و بالاتر از تپه​ها برافراشته خواهد گردید، و قوم‌ها بر آن روان خواهند شد.

² و قومهای بسیار آمده، خواهند گفت: «بیایید تا به کوه خداوند و به خانه خدای یعقوب برآییم، تا راههای خویش را به ما تعلیم دهد و به راههای او رفتار نماییم، زیرا که شریعت از صَهیون و کلام خداوند از اورشلیم صادر خواهد شد.

³ و او در میان قومهای بسیار داوری خواهد نمود و قومهای بزرگ را از جای دور تنبیه خواهد کرد و ایشان شمشیرهای خود را برای گاو آهن و نیزه های خویش را برای اره‌ها خواهند شکست و قومی بر قومی دیگر شمشیر نخواهد کشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت.

⁴ و هر کس زیر تاک خود، و زیر انجیر خویش خواهد نشست و ترساننده‌ای نخواهد بود، زیرا که دهان یهوه صِبایوت صحبت نموده است.

⁵ زیرا که تمامی قومها، هر کدام به اسم خدای خویش گام بر می‌دارند، اما ما به اسم یهوه خدای خود تا به ابد گام برخواهیم داشت.

⁶ خداوند می‌گوید که در آن روز لنگان را جمع خواهم کرد و رانده‌شدگان و آنانی را که زده‌ام، گرد خواهم آورد.

⁷ و لنگان را باقیمانده‌ای، و دور شدگان را قوم قوی خواهم ساخت. و خداوند در کوه صَهیون بر ایشان از الان تا به ابد سلطنت خواهند نمود.

⁸ و تو، ‌ای برج گله، و ‌ای کوه دختر صَهیون، این به تو خواهد رسید و سلطنت اول، یعنی مملکت دختر اورشلیم خواهد آمد.

⁹ الان چرا فریاد برمی‌آوری؟ آیا در تو پادشاهی نیست؟ آیا مشاور تو نابود شده است که درد، تو را مثل زنی که می‌زاید، گرفته است؟

¹⁰ ‌ای دختر صَهیون، مثل زنی که می‌زاید درد بکش، زیرا که الان از شهر بیرون رفته، در صحرا خواهی نشست و به بابل رفته، در آنجا رهایی خواهی یافت و در آنجا خداوند تو را از دست دشمنانت رهایی خواهد داد.

¹¹ و الان قومهای بسیار بر تو جمع شده، می‌گویند که: «صَهیون نجس خواهد شد و چشمان ما بر او خواهد نگریست.»

¹² اما ایشان تدبیرات خداوند را نمی‌دانند و مشورت او را نمی فهمند، زیرا که ایشان را مثل بافه‌ها در خرمنگاه جمع کرده است.

¹³ ‌ای دختر صَهیون، برخیز و پایمال کن، زیرا که شاخ تو را آهن خواهم ساخت و سُمهای تو را برنج خواهم نمود و قومهای بسیار را خواهی کوبید و حاصل ایشان را برای یهوه و دولت ایشان را، برای خداوند تمامی زمین وقف خواهی نمود.