میکاه 1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ کلام خداوند که بر میکاه مورِشتی در دوران یوتام و آحاز و حِزِقیا، پادشاهان یهودا نازل شد و آن را درباره سامره و اورشلیم دید.

داوری بر سامره و اورشلیم

² ‌ای تمامی قومها بشنوید، و ‌ای زمین و هر‌ چه در آن است، گوش بدهید، و خداوند یهوه، یعنی خداوند از معبد مقدسش بر شما شاهد باشد.

³ زیرا اینک خداوند، از مکان خود بیرون می‌آید، و نزول نموده، بر مکانهای بلند زمین می‌رود.

⁴ و کوه‌ها زیر او گداخته می‌شود، و دره‌ها شکافته می‌گردد، مثل موم پیش آتش و مثل آب که به سراشیبی ریخته شود.

⁵ این همه به خاطر عصیان یعقوب و گناه خاندان اسرائیل است. عصیان یعقوب چیست؟ آیا سامره نیست؟ و مکانهای بلند یهودا چیست؟ آیا اورشلیم نمی‌باشد؟

⁶ پس سامره را به توده سنگ صحرا و مکانی برای غرس نمودن موها تبدیل خواهم ساخت و سنگهایش را به دره ریخته، بنیادش را آشکار خواهم نمود.

⁷ و همه بتهای تراشیده شده آن خرد، و همه مزدهایش به آتش، سوخته خواهد شد و همه تمثالهایش را ویران خواهم کرد، زیرا که از مزد فاحشگی آنها را جمع کرد پس به مزد فاحشگی خواهد برگشت.

⁸ به این سبب ماتم گرفته، شیون خواهم نمود و برهنه و عریان راه خواهم رفت و مثل شغالها ماتم خواهم گرفت و مانند شترمرغها نوحه گری خواهم کرد.

⁹ زیرا که زخم‌های وی علاج‌پذیر نیست، چونکه به یهودا رسیده و به دروازه‌های قوم من، یعنی به اورشلیم داخل گردیده است.

¹⁰ آن را به جَت مگویید و هرگز گریه منمایید. خود را در بِیت‌عَفره، در خاک بغلطانید.

¹¹ ‌ای ساکنان شافیر، عریان و خجل بگذر. ساکنان صانان بیرون نمی‌آیند. ماتم بِیت‌ایصِل مکانش را از شما می‌گیرد.

¹² زیرا که ساکنان ماروت به جای آسایش درد می‌کشند، زیرا که بلا از جانب خداوند، به دروازه اورشلیم آمده است.

¹³ ‌ای ساکنان لاکیش، اسب تندرو را به ارابه ببند. او ابتدای گناه دختر صَهیون بود، چونکه عصیان اسرائیل در تو یافت شده است.

¹⁴ بنابراین طلاق‌نامه‌ای به مورِشت جَت خواهی داد. خانه‌های اَکذیب، چشمه‌ای فریبنده برای پادشاهان اسرائیل خواهد بود.

¹⁵ ‌ای ساکنان مَریشه، بار دیگر مالکی بر تو خواهم آورد. جلال اسرائیل تا به عَدُلّام خواهد آمد.

¹⁶ خویشتن را برای فرزندان نازنین خود بی‌مو ساز موی خود را بتراش. کچلی سر خود را مثل کرکس گردان، زیرا که ایشان از نزد تو به اسیری رفته‌اند.