مَتّی 8 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

شفای یک جذامی

(متّی 8‏:2‏-4 ؛ مَرقُس 1‏:40‏-44؛ لوقا 5‏:12‏-14)

¹ و چون او از کوه به زیر آمد، گروهی بسیار از عقب او روانه شدند.

² که ناگاه یک جذامی آمد و او را پرستش نموده، گفت: «ای آقا، اگر بخواهی، می‌توانی مرا پاک سازی.»

³ عیسی دست آورده، او را لمس نمود و گفت: «می‌خواهم؛ پاک شو!» که بی‌درنگ جذام از او پاک گشت.

⁴ عیسی به او گفت: «دقّت کن که کسی را اطلاع ندهی، بلکه رفته، خود را به کاهن نشان بده و آن هدیه‌ای را که موسی فرمود، تقدیم کن تا برایشان گواهی باشد.» (متّی 8‏:5‏-13 ؛ لوقا 7‏:1‏-10)

ایمان سرکرده رومی

(متّی 8‏:5‏-13 ؛ لوقا 7‏:1‏-10)

⁵ و چون عیسی وارد کفرناحوم شد، یک یوزباشی‌ نزد وی آمد و به او التماس نموده،

⁶ گفت: «ای آقا، خادم من مفلوج در خانه خوابیده و به شدت در عذاب است.»

⁷ عیسی به او گفت: «من آمده، او را شفا خواهم داد.»

⁸ یوزباشی در جواب گفت: «ای آقا، لایق آن نیستم که زیر سقف من آیی. بلکه فقط سخنی بگو و خادم من شفا خواهد یافت.

⁹ زیرا که من نیز مردی زیر حکم هستم و سپاهیان را زیر دست خود دارم؛ چون به یکی گویم 'برو'، می‌رود و به دیگری 'بیا'، می‌آید و به غلام خود 'فلان کار را بکن'، می‌کند.»

¹⁰ عیسی چون این سخن را شنید، متعجب شده، به همراهان خود گفت: «به راستی به شما می‌گویم که چنین ایمانی در اسرائیل هم نیافته‌ام.

¹¹ و به شما می‌گویم که بسیاری از مشرق و مغرب آمده، در پادشاهی آسمان با ابراهیم و اسحاق و یعقوب بر سر یک سفره خواهند نشست؛

¹² اما پسران پادشاهی بیرون افکنده خواهند شد، در ظلمت خارجی جایی که گریه و فشار دندان باشد.»

¹³ پس عیسی به یوزباشی گفت: «برو، بر وفق ایمانت تو را عطا شود.» که بی‌درنگ خادم او شفا یافت. (متّی 8‏:14‏-16 ؛ مَرقُس 1‏:29‏-34؛ لوقا 4‏:38‏-41)

شفای مادر‌زن پطرس و بسیاری دیگر

(متّی 8‏:14‏-16 ؛ مَرقُس 1‏:29‏-34؛ لوقا 4‏:38‏-41)

¹⁴ و چون عیسی به خانه پطرس آمد، مادر‌زن او را دید که تب کرده، خوابیده است.

¹⁵ پس دست او را لمس کرد و تب او را رها کرد. پس برخاسته، به خدمت‌گذاری او مشغول گشت.

¹⁶ اما چون شام شد، بسیاری از دیوانگان را به نزد او آوردند و محض سخنی ارواح را بیرون کرد و همه مریضان را شفا بخشید.

¹⁷ تا سخنی که به زبان اِشَعیای نبی گفته شده بود، به انجام رسد که «او ضعف‌های ما را گرفت و مرض‌های ما را برداشت.» (متّی 8‏:19‏-22 ؛ لوقا 9‏:57‏-60)

بهای پیروی از عیسی

(متّی 8‏:19‏-22 ؛ لوقا 9‏:57‏-60)

¹⁸ چون عیسی جمعی بسیار دور خود دید، فرمان داد تا به کناره دیگر روند.

¹⁹ آنگاه کاتبی پیش آمده، به او گفت: «ای استاد! هرجا روی، تو را پیروی کنم.»

²⁰ عیسی به او گفت: «روباهان را سوراخها و مرغان هوا را آشیانه‌ها است. لیکن پسر انسان را جای سر نهادن نیست.»

²¹ و دیگری از شاگردانش به او گفت: «ای آقا، اوّل مرا اجازه ده تا رفته، پدر خود را دفن کنم.»

²² عیسی وی را گفت: «مرا پیروی کن و بگذار که مردگان، مردگان خود را دفن کنند.» (متّی 8‏:23‏-27 ؛ مَرقُس 4‏:36‏-41؛ لوقا 8‏:22‏-25)

آرام کردن طوفان

(متّی 8‏:23‏-27 ؛ مَرقُس 4‏:36‏-41؛ لوقا 8‏:22‏-25)

²³ چون به قایق سوار شد، شاگردانش از عقب او آمدند.

²⁴ ناگاه طوفان بزرگی در دریا پدید آمد، به حدی که امواج، قایق را فرو می‌گرفت و او در خواب بود.

²⁵ پس شاگردان پیش آمده، او را بیدار کرده، گفتند: «ای آقا، ما را دریاب که هلاک می‌شویم!»

²⁶ به ایشان گفت: «ای کم‌ایمانان، چرا ترسان هستید؟» آنگاه برخاسته، بادها و دریا را نهیب زد که آرامی کامل پدید آمد.

²⁷ اما آن اشخاص تعجب نموده، گفتند: «این چگونه مردی است که بادها و دریا نیز او را اطاعت می‌کنند!» (متّی 8‏:28‏-34 ؛ مَرقُس 5‏:1‏-17؛ لوقا 8‏:26‏-37)

اخراج ارواح ناپاک

(متّی 8‏:28‏-34 ؛ مَرقُس 5‏:1‏-17؛ لوقا 8‏:26‏-37)

²⁸ و چون به آن کناره در زمین جَدَریان رسید، دو شخص دیوانه از قبرستان بیرون شده، به او برخوردند و به حدی تندخوی بودند که هیچ‌کس از آن راه نمی‌توانست عبور کند.

²⁹ بی‌درنگ فریاد کرده، گفتند: «ای پسر خدا، تو را با ما چه کار است؟ مگر در اینجا آمده‌ای تا ما را قبل از وقت عذاب دهی؟»

³⁰ و دور از ایشان گلهٔ گراز بسیاری می‌چرید.

³¹ دیوها وی را التماس نموده، گفتند: «هرگاه ما را بیرون کنی، ما را در گلّهٔ گرازان بفرست.»

³² عیسی ایشان را گفت: «بروید!» همان لحظه بیرون شده، داخل گلهٔ گرازان گردیدند که بی‌درنگ همه آن گرازان از بلندی به دریا پریده، در آب هلاک شدند.

³³ اما شبانان گریخته، به شهر رفتند و تمام آن حادثه و ماجرای دیوانگان را پخش کردند.

³⁴ و اینک تمام شهر برای ملاقات عیسی بیرون آمد. چون او را دیدند، التماس نمودند که از حدود ایشان بیرون رود.